Arkadaşlar daha önce yazdım ben 10 yıldır ağır depresyon ve ağır pmo bağımlısı biriyim. Ama onun öncesinde de öz kimliğinin farkında olmayan, asosyal, sosyal fobili, kendini gerçek anlamda tanımamış, kişilik özelliklerini keşfedememiş biri olarak büyüdüm. Kısaca öz farkındalığım çok düşüktü. Şu anda da hafızam ve duygularım bitmiş olumlu hiç düşünemiyorum çok zorluyorum çok az oluyor aklım hep geçmişte takılı 10 yıldır hergün çok acılarla kaçırdığım adeta cehennemi yaşadığım ve yaşamaya devam ettiğim hayatıma hergün ağlıyorum. 90 günlük nofap bena yeter mi ya da daha çok mu yapmalıyım. Eski Halime gelsem yeter gerisini(sosyal fobi-çekingenlik vs) ben hallederim. Mesele bağımlılıktan kurtulmak. Özetle çok ağır bağımlılara 90 gün yeter mi bu sürede hem depresyon hem ağır pmo yüzünden küçülen beyin kendini toparlayabilir mi?
Merhaba.
Aslında neverfap sizi çok değiştirmeyecek. Sizde olana, kendinize bakışınızı değiştirecek. Böylece kendinizle daha barışık olacaksınız. Böylece özgüveniniz artacak ve insanların size olan bakışı da değişecek.
Özellikle bu gibi uzun bağımlılıklarda, ilk 15, 20 gün çok önemli. Defalarca yaşadığım şey, bugünlerde zirveye çok hızlı çıkıp, artık kontrol edebildiğim bir PMO hayatımın olabileceği düşüncesine saplanmamdı. Her defasında eskiye döndüm.
37 yaşındayım, 36 yaşıma kadar ağırlaşmış hali 7, 8 yıla yayılan bir bağımlıydım. 1 yıldır porno ve mastürbasyon yapmamakla birlikte sürecimde verdiğim bir takım ödünler oldu. Yine de bu 1 yılla gurur duyuyorum.
Öncelikle bu kolay bir şey değil. Bazen kalp krizi geçireceğimi sandığım zamanlar oldu. Kasılıp titremeler hariç madde bağımlıları ne hissediyorsa onları duyumsadım. Çok korktum. Ancak bunların yoksunluk semptomları olduğunu bilmek bana cesaret verdi. Bunlar benim için 30'lu günlerdeydi.
Ben o dönemi kamplar olmasa atlatamazdım. Dolayısıyla açılırlarsa kamplara ya da paraya kıyıp terapi ile sürecinizi ilerletmenizi kesinlikle tavsiye ederim.
Ağırıyla hafifiyle 20 yıllık bir bağımlıyken 20 Ocak'ta başlayan son sürecim, yaz aylarına geldiğinde bambaşka bir adama dönüşmemle sonuçlandı. Sosyal fobim hala var. Özgüvenim bazen çok düşüyor. Bir sürü pişmanlığım var. Profesyonel yardım gerektiren bir sürü sorunum var. Öte yandan hayatım eskiye nazaran çok daha düzenli. Haftasonları bile erken kalkıyorum. Kadınlarla arkadaş olabiliyorum. Flörtlerim de oldu. Yalnız kaldığımda sadece olumsuzluklar yok artık kafamda, gurur da var.
Önünüzde zorlu bir süreç var. Ancaaaaak. Saatlerinizi ve kendinizi tüketmekten çoook daha kolay.