Merhabalar, sözümde duramadım ve dönüp dolaşıp yine sizin yanınıza geldim. Bu başlıkta semen retention'da devam ettiğimi ve bipolar bozukluğum konusunda sizden yardım isteyeceğim.
1. Başlık (Semen Retention) : Şu an 12. gündeyim yani ne pmo ne de sex ile 12 gündür uzaktan yakından alakam yok. Bu sebepten dolayı cinsel dürtülerin beni hüküm etmesini engelleyerek ben onu yönetiyorum. Anlık zevk ve dürtülerin beni yiyip bitiren bir şey olduğunu bu yaşıma gelince anladım. Semen Retention'da 12 gün size kısa gelebilir ama ben 1 yıldan beridir ilk defa bu kadar uzun süreli bir sürece ulaştım. gelelim diğer başlığa
2. Başlık (Bipolar bozukluk) : Bir bipolar bozukluk hastasıyım kullandığım ilaçların beni gerçek potansiyelimi öldürdüğünü düşünüyorum. Bu sebepten dolayı günlük attığım ilacı bıraktım. 10-15 gündür kullanmıyordum. Ta ki bana ayda bir yaptıkları iğneye kadar. Ardından mani dedikleri durumu kaybettim yine. Şimdi bana kızabilirsiniz fakat ben hastayım ama hastalağımla mutluyum. Beni dahi statüsüne yükseltiyor ve hayatımın amaçlarından biri olan bilgeliğimi kazanmış oluyorum. Benim hastalığım beni iyi hissettiriyor ise ben sizin buna dediğiniz gibi hastalık demeyeceğim. Bu bir itici güç ve beni insanlara karşı daha etkin ve etkili olduğumu hissedebiliyorum.
Sizin bu konudaki düşünceniz nedir? Şu an sağlıklı düşünüyorum mu?
1. Başlık (Semen Retention) : Şu an 12. gündeyim yani ne pmo ne de sex ile 12 gündür uzaktan yakından alakam yok. Bu sebepten dolayı cinsel dürtülerin beni hüküm etmesini engelleyerek ben onu yönetiyorum. Anlık zevk ve dürtülerin beni yiyip bitiren bir şey olduğunu bu yaşıma gelince anladım. Semen Retention'da 12 gün size kısa gelebilir ama ben 1 yıldan beridir ilk defa bu kadar uzun süreli bir sürece ulaştım. gelelim diğer başlığa
2. Başlık (Bipolar bozukluk) : Bir bipolar bozukluk hastasıyım kullandığım ilaçların beni gerçek potansiyelimi öldürdüğünü düşünüyorum. Bu sebepten dolayı günlük attığım ilacı bıraktım. 10-15 gündür kullanmıyordum. Ta ki bana ayda bir yaptıkları iğneye kadar. Ardından mani dedikleri durumu kaybettim yine. Şimdi bana kızabilirsiniz fakat ben hastayım ama hastalağımla mutluyum. Beni dahi statüsüne yükseltiyor ve hayatımın amaçlarından biri olan bilgeliğimi kazanmış oluyorum. Benim hastalığım beni iyi hissettiriyor ise ben sizin buna dediğiniz gibi hastalık demeyeceğim. Bu bir itici güç ve beni insanlara karşı daha etkin ve etkili olduğumu hissedebiliyorum.
Sizin bu konudaki düşünceniz nedir? Şu an sağlıklı düşünüyorum mu?