Evet gençler bir önceki yazımda sürecin nasıl işlediğinden bahsetmiştim. Bu yazı ise biraz daha bireysel ve merkezinde nasılın değil neler olduğu bir yazı olacak. Nofap'in zarar verebileceğinin farkındalığı henüz Türkiye'de oluşmadı. Ancak her konuda geriden geldiğimiz gibi bu da öyle. Youtube'a nofap ruined my life yazın. Ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Hikaye 2019 yılında nofap ile tanışmamla başladı. Evde bilgisayarımda takılırken mastürbasyon yapmamak hayatımı değiştirdi isimli videoyu gördüm ve o günden sonra hayatım değişti. Berkay kürkçü isimli bir youtube kanalının videosuydu ve o gün ben nofap akımı ile tanıştım. (Tanışmaz olaydım.) O videoyu izlemeden önce de mastürbasyonun günah olduğunu biliyordum ve zaten bırakmaya çalışıyordum. Önceden denemişliğim vardı. Ancak nofap ile bu sürecin bir adını koymuş oldum. Sonrasında nofap akademi ile ve forumla tanıştım. Nofap videolarını izlemeye ve nofape oldukça fazla anlamlar yüklemeye başladım. Hayatımdaki bütün sorunların sebebini porno bağımlılığıma bağlıyor ve kurtuluşun sadece ve sadece nofap olduğunu rasyonelleştiriyordum. Nofap ile olan samimiyetim arttıkça porno bağımılılığımı gözümde daha da çok büyütmeye ve hayatımın merkezine nofap'i yavaş yavaş yerleştiriyordum. Gün geçtikçe nofap ile yatıp nofap ile kalkmaya başladım ve ileri derecede bu işe takıntılı olmaya başladım ve takıntımın en son noktaya geldiği yıla geldik. 2022 yılında bu takıntım öyle bir hal aldı ki bağımlılıktan kurtulmaya dair ne varsa okuyor ve kendi üzerimde uygulayabileceğim bir yöntem arıyordum ve bu yöntem de sihirli değnek gibi çok kolay ya da çok uçlarda hiç akla gelmeyecek bir şeymiş gibi zannediyordum. Yani bulacağım yöntemin öyle bir şey olacağını zannediyordum. O yıl bu konuyu o kadar çok kafama taktım ki bir nofap yöntemi dahi geliştirdim: Rutin Değiştirme Metodu bildiğin düşünülmüş ve hesaplanmış bir yazı yazdım. Düşünün takıntımın ne derecede ilerlediğini. Bu takıntım bana psikolojik açıdan çok zarar vermeye başladı. Çünkü hayattaki amacımın porno bağımlılığından kurtulmak olduğunu zannediyor ve bunu bir türlü başaramadığım için deliye dönüyordum ve en sonunda harbiden delirdim. İşler o kadar çok çığırından çıktı ki şu şekilde düşünmeye başladım: Bir türlü bırakamadım ve artık umudum kalmadı. Bu bağımlılıktan kurtulup istediğim hayata sahip olabileceğime dair bir inancım kalmadı. Bu yüzden pes ettim ve intihar etmeye karar verdim. Sürekli başarısız olmam beni öyle bir psikolojiye soktu ki bu noktaya kadar geldim. Eğer beni durdurmasalardı intiharımı planlamıştım ve şu an burada olmayacaktım. Sonrasında tabiki psikolog ve depresyon süreci başladı ve takıntım devam etti. Porno izledikten sonra ağlıyordum ve kimi zaman porno bağımlısı olmama üzülüp ağlıyordum ve çoğunlukla ağlıyordum. Olumsuz duyguların tavan yaptığı nevrotik krizler geçiriyordum ve o krizlerden geriye miras olarak kollarımda faça izi kaldı. Depresyon sürecine girmeden önce bir an hatırlıyorum ve takıntılığımın tavan yaptığı bir andır. Onu anlatayım. Porno izledikten sonra evde tek başımaydım ve kendimden o kadar çok nefret ettim ki makası alıp karnıma saplamak istedim ve makası elime aldığımda ağlamaya başladım. İşte gençler nofap (porno bağımlılığından kurtulma takıntısı) beni bu şekilde mahvetti ve başıma bunlar geldi. Yazacak çok şey var. Ancak aklıma gelenler bu kadar. Dinlediğiniz ve okuduğunuz için teşekkür ederim.
Şimdiki Durumum
Son zamanlarda porno izleyip izlemediğimi o kadar da dert etmiyorum. Aslında pornodan kurtulup kurtulmadığımı dert etmiyorum desek daha doğru olur. Çünkü pornoyu halen bırakmak istiyorum. Ama arada çok önemli bir fark var ki bu takıntı derecesinde değil.
Hikaye 2019 yılında nofap ile tanışmamla başladı. Evde bilgisayarımda takılırken mastürbasyon yapmamak hayatımı değiştirdi isimli videoyu gördüm ve o günden sonra hayatım değişti. Berkay kürkçü isimli bir youtube kanalının videosuydu ve o gün ben nofap akımı ile tanıştım. (Tanışmaz olaydım.) O videoyu izlemeden önce de mastürbasyonun günah olduğunu biliyordum ve zaten bırakmaya çalışıyordum. Önceden denemişliğim vardı. Ancak nofap ile bu sürecin bir adını koymuş oldum. Sonrasında nofap akademi ile ve forumla tanıştım. Nofap videolarını izlemeye ve nofape oldukça fazla anlamlar yüklemeye başladım. Hayatımdaki bütün sorunların sebebini porno bağımlılığıma bağlıyor ve kurtuluşun sadece ve sadece nofap olduğunu rasyonelleştiriyordum. Nofap ile olan samimiyetim arttıkça porno bağımılılığımı gözümde daha da çok büyütmeye ve hayatımın merkezine nofap'i yavaş yavaş yerleştiriyordum. Gün geçtikçe nofap ile yatıp nofap ile kalkmaya başladım ve ileri derecede bu işe takıntılı olmaya başladım ve takıntımın en son noktaya geldiği yıla geldik. 2022 yılında bu takıntım öyle bir hal aldı ki bağımlılıktan kurtulmaya dair ne varsa okuyor ve kendi üzerimde uygulayabileceğim bir yöntem arıyordum ve bu yöntem de sihirli değnek gibi çok kolay ya da çok uçlarda hiç akla gelmeyecek bir şeymiş gibi zannediyordum. Yani bulacağım yöntemin öyle bir şey olacağını zannediyordum. O yıl bu konuyu o kadar çok kafama taktım ki bir nofap yöntemi dahi geliştirdim: Rutin Değiştirme Metodu bildiğin düşünülmüş ve hesaplanmış bir yazı yazdım. Düşünün takıntımın ne derecede ilerlediğini. Bu takıntım bana psikolojik açıdan çok zarar vermeye başladı. Çünkü hayattaki amacımın porno bağımlılığından kurtulmak olduğunu zannediyor ve bunu bir türlü başaramadığım için deliye dönüyordum ve en sonunda harbiden delirdim. İşler o kadar çok çığırından çıktı ki şu şekilde düşünmeye başladım: Bir türlü bırakamadım ve artık umudum kalmadı. Bu bağımlılıktan kurtulup istediğim hayata sahip olabileceğime dair bir inancım kalmadı. Bu yüzden pes ettim ve intihar etmeye karar verdim. Sürekli başarısız olmam beni öyle bir psikolojiye soktu ki bu noktaya kadar geldim. Eğer beni durdurmasalardı intiharımı planlamıştım ve şu an burada olmayacaktım. Sonrasında tabiki psikolog ve depresyon süreci başladı ve takıntım devam etti. Porno izledikten sonra ağlıyordum ve kimi zaman porno bağımlısı olmama üzülüp ağlıyordum ve çoğunlukla ağlıyordum. Olumsuz duyguların tavan yaptığı nevrotik krizler geçiriyordum ve o krizlerden geriye miras olarak kollarımda faça izi kaldı. Depresyon sürecine girmeden önce bir an hatırlıyorum ve takıntılığımın tavan yaptığı bir andır. Onu anlatayım. Porno izledikten sonra evde tek başımaydım ve kendimden o kadar çok nefret ettim ki makası alıp karnıma saplamak istedim ve makası elime aldığımda ağlamaya başladım. İşte gençler nofap (porno bağımlılığından kurtulma takıntısı) beni bu şekilde mahvetti ve başıma bunlar geldi. Yazacak çok şey var. Ancak aklıma gelenler bu kadar. Dinlediğiniz ve okuduğunuz için teşekkür ederim.
Şimdiki Durumum
Son zamanlarda porno izleyip izlemediğimi o kadar da dert etmiyorum. Aslında pornodan kurtulup kurtulmadığımı dert etmiyorum desek daha doğru olur. Çünkü pornoyu halen bırakmak istiyorum. Ama arada çok önemli bir fark var ki bu takıntı derecesinde değil.
Son düzenleme:
bu çok yanlış bir düşünce işin dini boyutunu düşünüyorsan evlenmene bak bir an önce ama hiç izlememek veya hiç bi kadınla beraber olmamak bunlar saçmalık nofap seni mastürbasyondan uzak tutmaya çalışır kadından değil. Bizim amacımız elimizle birşeyler yaşamak olmamalı kadın veya kadınlarla birlikte olmalı nofapin mantığını hala çözememiş insanlar var yıllardır bu sayfadayım mastürbasyon veya porno izlemeyince süper güçleri falan olacağını sanıyorlar ben buna çok gülüyorum öyle birşey yok kötü olduğu ve yanlış olduğu için bunu yapmıyoruz yapmamalıyız porno izleme ama sigara da içme basit karbonhidratta tüketme rafine ve işlenmiş şeyleri de hayatından çıkart gluten, alkol, uyuşturucu bunlarda olmamalı çünkü kötü vücuda zarar veren herşey haramdır, yani kısaca kötü kötüdür kötü olduğu için yapılmaması gerekir pmoyu ve diğer kötü alışkanlıkları.
kendine bir limit koy mesela günde 1 gibi. Eğer sosyal yaşantını etkileyecek kadar saatlerce izliyorsan da bir obsesifliğe iyi gelen psikiyatrik ilaçları öneririm.
