15 yıllık bir arkadaşım var. Çoğu zaman neşeli, eğlenceli anlarımız oluyor. Yılların getirdiği bir anı/hatıra birikimi olduğu için çok fazla sohbet ediyoruz. Ama bu arkadaşım korkunç bir enerji vampiri. Ve küçük dağları ben yarattım edasında olan, inanılmaz bir narsist.
Onunla genellikle görüştüğümde ruhum çekiliyor. 2 gün boyunca kendime gelemiyorum. En son cuma günü görüştük ve gerçekten 2 gündür çok huzursuz etti beni. Saygı ve kırmızı çizgi kavramları genel anlamda hayatında yok. Zorba bir kişilik profili çiziyor. Aslında bunu herkese yapmıyor. Aramızdaki bağdan dolayı bunu bana karşı çok kolay bir şekilde yapıyor.
- Çoğu zaman küçümseyici, alaya alıcı bir ifadeyle durduk yere bana ait bir şeyi eleştiriyor.
- Suni bir tartışma yaratıyor. Mesela çok genel geçer bir ifade ile bir şeyin doğru ya da yanlış olduğunu söyleyip sonrasında geriye çekiliyor. Eğer onun "DOĞRU" dediği şeyi yapmıyorsam, bamtellerime dokunuyor. "Bunu yapmayanlar şöyle böyle insanlardır" minvalinde o doğru şeyi nasıl yapmazsın dercesine inanılmaz bir eleştiri bombardımanına tutuyor. Ve bunu yaparken, aşırı kayıtsız, alaya alan bir üslupla yapıyor. O sırada onun karşısında kendimi inanılmaz bir savunmanın içinde buluyorum aniden. Ona yaptığım şeyi ya da yapmadığım şeyi nedenleriyle/gerekçeleriyle açıklamaya çalışıyorum. Ama söylediklerimi sanki duvara söylüyormuşçasına o hâlâ başka bir yönden bamtellerime dokunmaya devam ediyor. Resmen kendimi ifade etmeye çalışırken sinir krizi geçirdiğimi fark ediyorum.
- Eğer bir şeyi kendisi yapmıyorsa, onun nezdinde o şey çok önemsiz, hiçbir değeri olmayan bir şeye dönüşüyor. Sözgelimi, spor yapmak. Kendisi yapmıyorsa, bu dünyanın en lüzumsuz işi haline geliyor.
- Sahip olduğu şeylerle inanılmaz övünüyor. Ve hele ki o şeye sen sahip değilsen, bunu çoğu zaman üstü örtülü bir şekilde ima ederek iğneleyici tavırda bulunuyor.
- Zayıf görünmemeye, güçlü görünmeye çalışıyor. Genellikle insanlar onu gördüğünde seviyorlar. İnsanlara karşı farklı bir yaklaşım sergiliyor. Gene çoğunlukla alaya alan bir üslupla konuşmaya devam ediyor, ama karşıdakini bir kere etkisi altına almış oluyor.
İşin kötü yanı eskiden böyle değildi. En azından bu kadar ayyuka çıkmış bir durumda değildi. Son 2-3 yıldır birtakım elde ettiği şeylerle bu, inanılmaz bir hal almaya başladı. Hakikaten görüşmek istemiyorum. Ama bir şekilde bu durumun içine çekilir vaziyette buluyorum kendimi.
Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Kötü niyetli olarak böyle yapmadığını bilsem ikna olacağım. Ama düpedüz kötülük amacıyla bunu yapıyor. Bunu hissediyorum.
Onunla genellikle görüştüğümde ruhum çekiliyor. 2 gün boyunca kendime gelemiyorum. En son cuma günü görüştük ve gerçekten 2 gündür çok huzursuz etti beni. Saygı ve kırmızı çizgi kavramları genel anlamda hayatında yok. Zorba bir kişilik profili çiziyor. Aslında bunu herkese yapmıyor. Aramızdaki bağdan dolayı bunu bana karşı çok kolay bir şekilde yapıyor.
- Çoğu zaman küçümseyici, alaya alıcı bir ifadeyle durduk yere bana ait bir şeyi eleştiriyor.
- Suni bir tartışma yaratıyor. Mesela çok genel geçer bir ifade ile bir şeyin doğru ya da yanlış olduğunu söyleyip sonrasında geriye çekiliyor. Eğer onun "DOĞRU" dediği şeyi yapmıyorsam, bamtellerime dokunuyor. "Bunu yapmayanlar şöyle böyle insanlardır" minvalinde o doğru şeyi nasıl yapmazsın dercesine inanılmaz bir eleştiri bombardımanına tutuyor. Ve bunu yaparken, aşırı kayıtsız, alaya alan bir üslupla yapıyor. O sırada onun karşısında kendimi inanılmaz bir savunmanın içinde buluyorum aniden. Ona yaptığım şeyi ya da yapmadığım şeyi nedenleriyle/gerekçeleriyle açıklamaya çalışıyorum. Ama söylediklerimi sanki duvara söylüyormuşçasına o hâlâ başka bir yönden bamtellerime dokunmaya devam ediyor. Resmen kendimi ifade etmeye çalışırken sinir krizi geçirdiğimi fark ediyorum.
- Eğer bir şeyi kendisi yapmıyorsa, onun nezdinde o şey çok önemsiz, hiçbir değeri olmayan bir şeye dönüşüyor. Sözgelimi, spor yapmak. Kendisi yapmıyorsa, bu dünyanın en lüzumsuz işi haline geliyor.
- Sahip olduğu şeylerle inanılmaz övünüyor. Ve hele ki o şeye sen sahip değilsen, bunu çoğu zaman üstü örtülü bir şekilde ima ederek iğneleyici tavırda bulunuyor.
- Zayıf görünmemeye, güçlü görünmeye çalışıyor. Genellikle insanlar onu gördüğünde seviyorlar. İnsanlara karşı farklı bir yaklaşım sergiliyor. Gene çoğunlukla alaya alan bir üslupla konuşmaya devam ediyor, ama karşıdakini bir kere etkisi altına almış oluyor.
İşin kötü yanı eskiden böyle değildi. En azından bu kadar ayyuka çıkmış bir durumda değildi. Son 2-3 yıldır birtakım elde ettiği şeylerle bu, inanılmaz bir hal almaya başladı. Hakikaten görüşmek istemiyorum. Ama bir şekilde bu durumun içine çekilir vaziyette buluyorum kendimi.
Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Kötü niyetli olarak böyle yapmadığını bilsem ikna olacağım. Ama düpedüz kötülük amacıyla bunu yapıyor. Bunu hissediyorum.
