UyKuSuZuM
Mars Yolcusu
- Katılım
- 12 Mar 2025
- Mesajlar
- 146
- Tepki puanı
- 162
- Puanları
- 53
Dün 12 saat ekran sürem vardı, Twitter'da. Her neyse, şimdi konuya gelelim. Şöyle bir şey var sanırım: Mesela kötü bir alışkanlığı tetiklersen o zinciri tetiklersin. Ben relaps olduktan sonra Twitter kullanmaya, oyun oynamaya başlıyorum ama normal bir şekilde değil. Gerçekten bugün 3 saat uyudum. Sabah soğuk duş alıp kahve içmeme rağmen hâlâ baş ağrım var. Neyse, tabii ben bunların farkındayım. Tam Twitter'ı sileceğim, bir tane kız var; güzel mi güzel. Piyano, gitar çalıyor, kitap okuyor. Bazen gönderileri Instagram'da bile paylaşılıyor, 4-5 bin takipçisi var. Kafamın içinden bir beklentiye girmişim sanırım, saatlerce kızın DM kutusunda mesaj atmasını bekliyorum. Kendisi ders çalıştığı için fazla aktif olamıyor. Sinirimi bozan şey şu: Neden böyle duygusalım? Ben çok çaresiz hissediyorum. Hayatım boyunca görmediğim, tanımadığım bir insandan neden böyle bir beklentiye giriyorum? Uzak ilişkilerin uzun ömürlü olmadığını bilmeme rağmen şubatta uzak ilişkim oldu. Her neyse, "Red Pill" gibi değil de ben, ben olmak istiyorum artık. Biraz kendimi düşünüp kendimi sevmek istiyorum. İlişkilerde çok saf, temiz kalıyorum. Süreci de bozdum, kötü döngüye geri girdim. Artık kendime de zarar vermek istemiyorum, mazohist olmaktan korkuyorum. Çok çaresizim. Üç gün önceki hâlim için neleri vermezdim!