Bu gün yaşadığım hissettiğim duyguyu sizlere anlatmak istedim.
Ben bir dershanenin etüt salonuna kayıt yaptırdım etüt+ deneme olarak mezun yks öğrencisiyim.
sonra etüte bi çocuk daha geldi tanıştı. başlarda tavırları egolu havalı gelmeye başladı gel zaman git zaman biz bu çocukla arkadaş olduk.
Bu gün bu arkadaşım üzerinden bir şeyler anlatacağım.
Kendisi çoğu kişinin hayali olan sıralamalardan mezuna bırakmış 120 soruda 110-100 netler yapıyor. Kötü yaptığı deneme bile 90'nın altına düşmüyor.
(Ben ise 40-50 zor yapıyorum.)
Dövüş sporuyla ilgileniyor Avrupa şampiyonlukları falan var.
özgüvenli okuyor bakıyor yetenekli ama inek değil, başlarda kızlarla çok ilgili hepsine yazıyordu ama benle biraz daha yaklaşınca kızlardan uzaklaştı.
Kendisi bana yardımcı oluyor taktikler veriyor.
Babası galerici arabası var onunla gidip geliyoruz.
Yanımda oturduğundan ben bunu sürekli gözlemlemeye başladım.
derse kendini verdiğinde sanki dış dünyadan kopuyor görmüyor duymuyor dinlemiyor.
Gözlemlerken benim neye zevkim var mesela piyano bi konu açılıyor falan bu diyor ben piyanoda çalıyorum mesela bi ara satranca başladım bıraktım bakıyorum tablete saatlerce satrançta geçirdiğini görüyorum bazen de kendisi balarılarını bahsediyor bu zamana kadar burslu okudum işte dershaneye bi şey ödemiyorum...
Zevklerimizde uyuştuğundan onda kendimin yapmak istediği, yapmaya çalışıp ta beceremediğim isteklerimi görünce hayatımı ne kadar boş geçirdiğimi anladım.
Yalan yok kıskandım kıskanıyorum geçen yıl da benle aynı seviyede olan yakın arkadaşım (7-8 yıllık) öyle bir hırsla çalıştı ki hukuk kazandı ben de yerimde sektim. Onu da kıskanmıştım.
Arada bu gün olduğu gibi hırslanıyorum lakin hemen her şey olsun istediğimden pes edip kaybediyorum. Ama bu forumla tanıştığım günden beri artık bir şeylerin farklı gideceğinden bu sefer yapacağımı hissediyorum.
Ben hayatımın 1,5 yılında (yks hazırlık sürecimde) gördüklerimi, yaşadıklarımı, duyduklarımı; hissettiklerime dayanarak kendime şunları ders çıkardım:
1-Hayat su gibi akıp gidiyor. Ertelemeyi bırakıp değişimi yeni benliğimizi kucaklamamız gerekiyor.
2-Keşkeleri çıkartıp mücadele vermek gerekiyor. Bahanelerin arkasına sığınmayıp, sorumluluklarımızı yerine getirmemiz gerekiyor.
3-Şuan yapmadığım bir sürü şey var kendimi geri kalmış gibi hissediyorum yıllarca iyi huylu, efendi, saygılı kelimelerinin arkasında saklanıp benim neyim var ki bi derslerim kötü lafına dayandım. Hayat acımasız yarın efendi olmak iyi huylu, saygılı olmak karın doyurmayacak. SAKLANDIĞINIZ YALANLARIN ARKASINDAN ÇIKIN.
4-Yıllardır potansiyelimin farkına varıp kendimi görmek istiyor fakat buna istinaden adım atmıyordum. POTANSİYELİMİZİN FARKINDAYIZ ASLINDA SADECE SİHİRLİ DEYNEK FALAN BEKLİYORUZ BEKLEMEYECEĞİZ SİHİRLİ DEYNEĞİN BİZ OLMAMIZ İCAP EDER...
Sürece güvendik sabırla devam edeceğiz. Üstümüze düşeni yapıp gerisini yaradana tevekkül edeceğiz. SAYGILARIMLA.
Ben bir dershanenin etüt salonuna kayıt yaptırdım etüt+ deneme olarak mezun yks öğrencisiyim.
sonra etüte bi çocuk daha geldi tanıştı. başlarda tavırları egolu havalı gelmeye başladı gel zaman git zaman biz bu çocukla arkadaş olduk.
Bu gün bu arkadaşım üzerinden bir şeyler anlatacağım.
Kendisi çoğu kişinin hayali olan sıralamalardan mezuna bırakmış 120 soruda 110-100 netler yapıyor. Kötü yaptığı deneme bile 90'nın altına düşmüyor.
(Ben ise 40-50 zor yapıyorum.)
Dövüş sporuyla ilgileniyor Avrupa şampiyonlukları falan var.
özgüvenli okuyor bakıyor yetenekli ama inek değil, başlarda kızlarla çok ilgili hepsine yazıyordu ama benle biraz daha yaklaşınca kızlardan uzaklaştı.
Kendisi bana yardımcı oluyor taktikler veriyor.
Babası galerici arabası var onunla gidip geliyoruz.
Yanımda oturduğundan ben bunu sürekli gözlemlemeye başladım.
derse kendini verdiğinde sanki dış dünyadan kopuyor görmüyor duymuyor dinlemiyor.
Gözlemlerken benim neye zevkim var mesela piyano bi konu açılıyor falan bu diyor ben piyanoda çalıyorum mesela bi ara satranca başladım bıraktım bakıyorum tablete saatlerce satrançta geçirdiğini görüyorum bazen de kendisi balarılarını bahsediyor bu zamana kadar burslu okudum işte dershaneye bi şey ödemiyorum...
Zevklerimizde uyuştuğundan onda kendimin yapmak istediği, yapmaya çalışıp ta beceremediğim isteklerimi görünce hayatımı ne kadar boş geçirdiğimi anladım.
Yalan yok kıskandım kıskanıyorum geçen yıl da benle aynı seviyede olan yakın arkadaşım (7-8 yıllık) öyle bir hırsla çalıştı ki hukuk kazandı ben de yerimde sektim. Onu da kıskanmıştım.
Arada bu gün olduğu gibi hırslanıyorum lakin hemen her şey olsun istediğimden pes edip kaybediyorum. Ama bu forumla tanıştığım günden beri artık bir şeylerin farklı gideceğinden bu sefer yapacağımı hissediyorum.
Ben hayatımın 1,5 yılında (yks hazırlık sürecimde) gördüklerimi, yaşadıklarımı, duyduklarımı; hissettiklerime dayanarak kendime şunları ders çıkardım:
1-Hayat su gibi akıp gidiyor. Ertelemeyi bırakıp değişimi yeni benliğimizi kucaklamamız gerekiyor.
2-Keşkeleri çıkartıp mücadele vermek gerekiyor. Bahanelerin arkasına sığınmayıp, sorumluluklarımızı yerine getirmemiz gerekiyor.
3-Şuan yapmadığım bir sürü şey var kendimi geri kalmış gibi hissediyorum yıllarca iyi huylu, efendi, saygılı kelimelerinin arkasında saklanıp benim neyim var ki bi derslerim kötü lafına dayandım. Hayat acımasız yarın efendi olmak iyi huylu, saygılı olmak karın doyurmayacak. SAKLANDIĞINIZ YALANLARIN ARKASINDAN ÇIKIN.
4-Yıllardır potansiyelimin farkına varıp kendimi görmek istiyor fakat buna istinaden adım atmıyordum. POTANSİYELİMİZİN FARKINDAYIZ ASLINDA SADECE SİHİRLİ DEYNEK FALAN BEKLİYORUZ BEKLEMEYECEĞİZ SİHİRLİ DEYNEĞİN BİZ OLMAMIZ İCAP EDER...
Sürece güvendik sabırla devam edeceğiz. Üstümüze düşeni yapıp gerisini yaradana tevekkül edeceğiz. SAYGILARIMLA.
Son düzenleme:
