Yeni üye olduğum için konu açmama izin yok buraya yazıyorum.
Evliliğim hakkında tecrübelilerden tavsiye almak için yazıyorum. Evlilik hakkında konuşmak ayıptır diye hiçbir arkadaşıma anlatamıyorum...
Tecrübelilerden fikir almak isterim.
Bekarken cinsel dürtüler sebebiyle zorlanıyordum. Mezun olup işe girer girmez evlendim. Cicim aylarında az miktarda kavga olsa da genel olarak çok iyiydik. Eşim çoğunlukla benim ricam üzerinde ilişkiye giriyordu. Bu da benim zoruma gitse de çok dert etmiyordum. Çocuk sahibi olunca çok değişti. Hem soğudu hem de vaktim yok artık çocukla ilgileniyorum dedi.
Burda anlayamadığım şeyler var. Bekarlara hep evlenirsen günahlardan daha kolay korunursun deniyor. Fakat evlenip çocuk olunca o iş bitiyor. Yoksa ben mi bir yerde hata yapıyorum. Çocuktan sonra eşimden yemek ütü gibi beklentim kalmadı, sonuçta parayla yemek yiyebilirim, ütümü kendim yapabilirim. Fakat cinsel ihtiyaç nasıl karşılanacak.
Genetik midir? Herkeste mi böyle acaba? Ben nedense cinsel ihtiyacı dert ediniyorum. Evliliğin ilk zamanları eşim bana yetiyordu. Cinsel açıdan dürtüm olmuyordu. Fakat şimdi dışardakiler internettekiler daha çok dikkatimi çekiyor. Eşim de bunun farkında ve rahatsız.
Beni sevse bunu yapar mı? Ayda 15 defa beni red ediyordu. Bazen ayda bir falan kabul ediyordu. Bazen onu da yapmıyordu. Bu da benim çok zoruma gittiği için ben de yoruldum artık yaklaşasım da gelmiyor sürekli beni ittiren birine. Gündüz dolu tabanca ile gezmek daha da kötüsü bazen bu sebeble izlemek falan kendimi kötü hissettiriyor. Önce kendimi sonra eşimi suçluyorum. Buda sürekli eşimin bana zulmettiğini düşünmeme sebeb oluyor.
Eşim de beni şuçluyor, diyorki evlilik cinsellik demek değil... Fakat benim için olmuyor. Zaten yapabilsem bekarken kendimi terbiye eder, evlilik için acele etmek zorunda olmazdım. Hayatımdan cinselliği çıkarmak için ilaç araştırdım. Fakat bu ilaçlar çok tehlikeli imiş, cinsel suç işleyenler içinmiş, normal insanlar kullanmamalıymış.