Bugün 8. Günümdeyim. Sürecimi son relaps olduğum günden değil, atlatmayı başardığım ilk kriz günümden başlattım. Çünkü relaps olduğum günden başlayınca hep ilk krizde süreci sıfırlıyordum ve bundan bıkmıştım. Kısacası dur diyebildiğim ilk krizimin üzerinden 8 gün geçti. Ve bugün 3. krizimi atlattım çok şükür. Bu ilk oluyor yani 3 krize dur diyebilmek . O nedenle kendimden umutluyum bu sefer. Ve bu nedenle bu sefer savaşmaya ,tabir-i caizse elimdeki tüm savaş malzemelerimle devam etmek istiyorum. Artık bu rezilliği sonlandırmak istiyorum. Bana, aile yapıma, kişiliğime , eğitimime, inancıma yakışmayan bu rezilliğe artık dur demek istiyorum. Yarından itibaren kişisel meydan okumama başlayacağım. Gün gün gelişmeleri buraya kaydedip kendi motivasyon kaynağımı oluşturacağım. Kişisel irade terbiyesi kampımda, krizlerle mücadelede bana güç vereceğini, kişisel gelişimimi destekleyeceğini düşündüğüm mikro alışkanlıkları kazanarak ilerlemek istiyorum. İhmal ettiğim görevlerimi tek tek başararak ilerlemek istiyorum. Bunun takibini buradan yapacağım. Kazanmak istediğim mikro alışkanlıklar hakikaten mikro. Yani şu an aklımda olanlar mesela 1- Sabah kalkınca yatağımı toplayacağım, penceremi açıp odamı havalandıracağım 2- Her gün sabah bir kaşık çörekotu yiyeceğim (faydalı olduğunu biliyorum) 3- Sabah kalkar kalkmaz 1 bardak su içeceğim ve günde 2 litre su içeceğim . (günde 3 litre içmek iyidir deniliyor ancak bu bir anda olursa başka sorunlar yaşayabilirim. Yavaş yavaş arttıracağım ) 4. Sabah uyanır uyanmaz telefonu elime almayı bırakacağım, gibi şeyler. Birkaç hafta sonra hedeflerimi büyüteceğim. Nefsimi, irademi hemen yormak istemiyorum.
İlerleyen günlerdeki hedeflerim 1- Namazlarımı aksatmadan kılmaya başlayacağım 2- Gece namazlarına kalkmaya başlayacağım 3- Geçmem gereken bir sınavım var ona odaklanacağım 4- Sabah 6:00 da uyanmak için gayret edeceğim (zaten erken uyanıyorum biraz daha erken uyanmak için nefsimi zorlayacağım) 5- Gece saat 22:00 da yatağa girip uyumaya çalışacağım (8 saatten az uyumak bana zor geliyor) 6- Akşam saat 18:00 dan sonra yemeyi içmeyi, 20:00 dan sonra telefona bakmayı bırakacağım.... (devamı zaman içinde gelecek)
Hadi başlayalım.....
8. günden merhabalar.
Bugün 3. krizimi yendim. Hiç kolay olmadı ama şu an zihnim berrak.
Yarından itibaren kazanmak istediğim 4 mikro alışkanlık hedefim: 1. Sabah uyanınca odayı havalandırmak, yatağı toplamak 2. Sabah su içmek , günde 2 litre su içmek 3 Sabah açken 1 kaşık çörekotu yemek 4. Sabah uyanır uyanmaz telefonu elime almamak.

Bugün aşırı enerjiktim. Uzun zamandır böyle güzel hissetmemiştim diyebilirim. Beynim tamamen berraktı, odaklanma sürem uzundu. Bu dönemin geçici olduğunu, önümde bir flatline evresi olduğunu biliyorum (yanlış biliyorsam düzeltin ) o nedenle bugünün keyfini çıkardım diyebilirim . Sabah Çörek otu yeme, 2 bardak su içme, yatağımı toplama gibi, edinmek istediğim mikro alışkanlık ödevlerimi yaptım . Bu kendimi daha iyi hissettirdi. Su içe görevime devam ediyorum . Eğer 90 gün sonrasında hep böyle hissedeceksem, sürecimi tamamladığımda bu sefer de neverfap yapmadığım , kendi potansiyelimi harcadığım günlere çok üzüleceğim demektir. 3 tane krizi yendim . Bu iyi bi şey bence . Diğer krizden biraz korkuyorum. Pes edersem gerçekten bu sefer benim için büyük yıkım olacak.

someone' Alıntı:

Bugün aşırı enerjiktim. Uzun zamandır böyle güzel hissetmemiştim diyebilirim. Beynim tamamen berraktı, odaklanma sürem uzundu. Bu dönemin geçici olduğunu, önümde bir flatline evresi olduğunu biliyorum (yanlış biliyorsam düzeltin ) o nedenle bugünün keyfini çıkardım diyebilirim . Sabah Çörek otu yeme, 2 bardak su içme, yatağımı toplama gibi, edinmek istediğim mikro alışkanlık ödevlerimi yaptım . Bu kendimi daha iyi hissettirdi. Su içe görevime devam ediyorum . Eğer 90 gün sonrasında hep böyle hissedeceksem, sürecimi tamamladığımda bu sefer de neverfap yapmadığım , kendi potansiyelimi harcadığım günlere çok üzüleceğim demektir. 3 tane krizi yendim . Bu iyi bi şey bence . Diğer krizden biraz korkuyorum. Pes edersem gerçekten bu sefer benim için büyük yıkım olacak.

Genişletmek için tıklayın ...

Yıkım olacak kelimesini kullanma sen şimdiden psikolojikmen kendini yıkıma hazırlıyorsun bu bir maraton ayağının takılması çok normal önemli olan senin bunu ne kadar az zararla atlatıp ne kadar çabuk sürece girebildiğin ama bu demek değil ki ayağın takılmak zorunda takılmayada bilir ama takılırsada çok yadırgama

10. günden merhabalar. Bugün kriz yoktu. Yorucu ama verimli bir gündü. Erteleyip durduğum birkaç işimi hallettim. Omuzlarım hafifledi gibi hissettim. Yetiştirmem gereken bir projem var. O nedenle biraz gerginim ama sanırım neverfapin getirdiği enerji ile projeyi başarıyla bitireceğim. Buna inancım sonsuz. Neverfap yüzünden ertelediğim konsantre olmadığım işlerim çok fazla birikmişti. Bir süredir bu işleri kafamdan sayıp duruyordum şunu yapmalıyım bunu yapmalıyım diye. Ama bir türlü harekete geçmiyor sadece tavana bakıp aslında harekete geçmem lazım diyordum koca bir beyin sisi eşliğinde. Bu berrak beyni ömrüm boyunca istiyorum. O, sis dolu günlere dönmek istemiyorum. Allahım bana güç kuvvet ver.

Bugün 13. günümdeyim. Kriz yok. Tam gaz devam . İlk hedefim 30 günü tamamlamak

Bugün 15. gün ve bugün benim doğum günüm . İnşallah bu sene bu illetten kurtularak kendime en büyük doğum günü hediyesini vermiş olacağım. kendimi iyi hissediyorum. Anda kalarak yaşamaya başlamak, kendimde fark ettiğim en büyük değişim oldu. Bunu ancak örnek vererek anlatabilirim. Örneğin spor çantamı hazırlarken eşyalarımın tam olup olmadığını anlamak için en az 3 kere kontrol etmem gerekirdi çünkü spor ayakkabı koydum, havlumu koydum , suyumu koydum diye düşünürken spor ayakkabımı kontrol edip etmediğimi unutur başa döner tekrar kontrol ederdim. Bu çok garipti , yaşamayan anlamaz. Bir aptal gibi hissederdim , işlerim uzadıkça uzardı. Hafızanın güçlenmesi mi dersiniz, beyin sisinden kurtulmak mı bilemiyorum ama artık bunu yapmıyorum. O anda yaşıyorum. O anı yaşadığımı fark ederek yaşıyorum. Anda kalıyorum. Bilinçaltı ile veya içgüdüsel dürtülerle değil, bilinçli tercihler, farkındalıklar ile yaşıyorum hayatımı. Bende böyle değişimler oluyor ve bu beni sevindiriyor. Umarım böyle devam eder. Sürecime bu güne kadar en fazla 20 gün devam edebilmiştim. Onun üzerinden de 1 yıl geçti neredeyse. Bu sefer 15 gün oldu mu. Kendimden umutluyum .

someone' Alıntı:

Bugün 15. gün ve bugün benim doğum günüm . İnşallah bu sene bu illetten kurtularak kendime en büyük doğum günü hediyesini vermiş olacağım. kendimi iyi hissediyorum. Anda kalarak yaşamaya başlamak, kendimde fark ettiğim en büyük değişim oldu. Bunu ancak örnek vererek anlatabilirim. Örneğin spor çantamı hazırlarken eşyalarımın tam olup olmadığını anlamak için en az 3 kere kontrol etmem gerekirdi çünkü spor ayakkabı koydum, havlumu koydum , suyumu koydum diye düşünürken spor ayakkabımı kontrol edip etmediğimi unutur başa döner tekrar kontrol ederdim. Bu çok garipti , yaşamayan anlamaz. Bir aptal gibi hissederdim , işlerim uzadıkça uzardı. Hafızanın güçlenmesi mi dersiniz, beyin sisinden kurtulmak mı bilemiyorum ama artık bunu yapmıyorum. O anda yaşıyorum. O anı yaşadığımı fark ederek yaşıyorum. Anda kalıyorum. Bilinçaltı ile veya içgüdüsel dürtülerle değil, bilinçli tercihler, farkındalıklar ile yaşıyorum hayatımı. Bende böyle değişimler oluyor ve bu beni sevindiriyor. Umarım böyle devam eder. Sürecime bu güne kadar en fazla 20 gün devam edebilmiştim. Onun üzerinden de 1 yıl geçti neredeyse. Bu sefer 15 gün oldu mu. Kendimden umutluyum .

Genişletmek için tıklayın ...

Doğum günün kutlu olsun kral

Teşekkürler

Bugün bir kriz atlattım sabah sabah. Elim malum bölgeye vardı ancak son anda kendimi durdurabildim. Bütün gün sinirlerim gergin dolaştım sanırım bundandı. Bu sefer başaracağım inşallah

Flatline evresi normalde ne zaman başlar bilmiyorum amma velakin galiba yoğun pişmanlıktan dolayı kendimi oraya sürüklüyorum. Yıllarımı bu saçmalıkla geçirmiş olmak ağır geliyor artık. Coşku dönemlerinde enerjim tavan yapıyor ama sonra ‘neden kendime bunu yaptım’ sorusu çöküyor. Dışarıdan sürecimi bilmeyenler beni bipolar sanacak diye korkuyorum artık.

Süreçte 20. Günüme başlamış bulunmaktayım. Mutlu ve gururluyum. 20 günde bende gerçekleşen değişiklikleri özetleyeyim hemen. Kesinlikle dikkat sürem uzadı. İrademi frenleyebildiğimi kendime ispatladıkça daha mutlu özgüveni özsaygısı olan bir insan olmaya başladım, bunu anladım iyice. Umarım bu etkiler katlana katlana artarak devam eder bu sefer başaracağım inşallah.

Bugün modum fazlaca düşüktü. Flatline kendini bu kadar erken göstermeye başlamış olabilir mi bilemiyorum

23. günüme başladım şükürler olsun. Daha önce 21 güne yaklaşmıştım ama hiç bu aşamaya gelememiştim. Bunda kararlılığımın payı elbette büyük ancak neredeyse tüm yazılarda okuduğum ancak yaşamadan tam olarak önemini kavramamış olduğumu fark ettiğim bir nokta var ki asıl ondan bahsetmek istiyorum bugün...
Meşguliyet.
Önemini küçümsemeyin beyler.
Bu son bir haftadır o kadar yoğunum ki anlatamam . Yemek yemeye vaktim yok diyebilirim. O nedenle 3. Haftanın nasıl bittiğini bilemedim. Bunun 23. Güne gelmemdeki yararını anlatmakla bitiremem. Meşguliyet bulun beyler. Öncelikle günlük işlerinizi ertelemeden bitirmeyi alışkanlık haline getirin. Sonra da günlerdir yapmayı ertelediğiniz işleri yapın sonra aylardır ertelediklerinizi... Bu şekilde süreçte ilerlemenin yanında günlük yaşamınızda düzelen küçük ayrıntılarla bir anda level atlamış olacaksınız inanın bana .Son 3 haftada zamanımı yıllardır geçirmediğim kadar verimli geçiriyorum. Eğer bu aşamaya gelebilirseniz, gelebilirsek belki yıllardır ertelediğimiz işlerimize,hayallerimize bile gelebilir sıra.
Boş geçen günlerine yanıyorum, öyle bir vicdan azabı çekiyorum ki anlatamam. Kendime yazık etmişim ben. Fap le geçirdiğim her dakikama yanıyorum şimdi. Telafi etmek mümkün olur inşallah. Bir sonraki yazımda bağımlılığımdan ve kendimden bahsedeceğim biraz.

26. Günden herkese selamlar . Bugün internette bir uyaranla karşılaştım istemeden. Ancak birkaç saniye gözüm takılsa da hemen ekranı kapattım ve beni etkisi altına almadan uzaklaşmayı başarabildim. Kendimi takdir ve tebrik ediyorum . 1 ayımı bitirmeme az kaldı mezun olma süresinin üçte biri . İnşallah bu sefer başaracağım
Ben 20 yıla yakın bir süredir bağımlıyım. Ne zaman ne şartlarda başladığımı hatırlamıyorum bile. Sadece çok içine kapanık yalnız bir çocuktum. Çalışkan ve başarılıydım ama okul başarılarım artık sıradanlaşmıştı, alışkanlık haline gelmişti. ergenlik dönemimde, dopamin sistemimi yeterince doyuramadığımdan diye tahmin ediyorum bu kötü alışkanlığa tutuldum. Okul başarılarıma ne oldu dersiniz? Tabi ki düştü. Bir ara o kadar sık fap yapıyordum ki bütün günümü sadece bu iş alıyordu. Beynim uyuşuyor karıncalanıyordu

Hayatımda bi şeylerin yanlış gittiğini anlamam üniversite sınavı ile oldu çünkü o güne kadar kimse bilmezse görmezse sorun yok diyordum bağımlı olduğumun farkında değildim. Eğlenceli olduğu için yaptığım bi iş zannediyordum ancak üniversite sınavında istediğim bölümü kazanamadım. ikinci yıl sınava hazırlanmaya başladım ama ders çalışmaya ne zaman başlasam garip bir gerginlik geliyordu dikkatimi toplayamıyordum aklım hep bilgisayarımdaydı. En sonunda kendimi ekran karşısında o görüntüleri izlerken ve fap yaparken buluyordum . Sınava az bir zaman kalmışken beni bi düşünce aldı . Son iki yılımın tamamı, bütün günüm her saatim her dakikam tamamen sınav düşüncesi ile doluyken ben hala sınava hazır değildim. Sonra fark ettim ki ben ders çalışmıyordum . Ders çalışmaya çalışıyordum sadece. Fap düşüncesinden, istediğinden kurtulup çalışmaya başlamaya çalışmakla geçiyordu günüm. Korkunç bir kısır döngü daha da korkuncu sonuç sıfırdı. Üçüncü senemde istediğim şehir olmasa da istediğim bölümü kazandım. Ama erken öğrencilik döneminde başarılı olmak alışkanlık haline gelmiş biri için ,benim için tatmin edici bir başarı değildi hatta tam bir hayal kırıklığıydı. Sorunu belirlemiştim, çözme işini sınavdan sonraya bırakmıştım. Sınav sonrası dedim ki ben bu işi bırakacağım.

Ama tabi ki denedim denedim olmadı . Kriz geldiğinde sanki içimden başka bir ben çıkıp beni o ekranın başına oturtuyor ve elimi malum bölgeye götürüyordu. Başaramadım, başaramadım, başaramadım. Tam bir çöküş .Kendimi o kadar berbat işe yaramaz ahlaksız pislik biri gibi hissetmeye başlamıştım ki anlatamam. Kendimi iyice toplumdan izole ettim. Bu iğrenç tarafımı başkaları fark etmesin diye sanırım. Bir de kendi başınayken gizli gizli en ahlaksız film sahnelerini izlerken toplum içinde çok ahlaklıymışım gibi davranmak zoruma gidiyordu. Aslında kötü bir insan değilim. Çoğu ahlaki değerlere sahibim ama bu durum kendimi ikiyüzlü gibi hissetmeme sebep oldu. Kendi içimde bir sorgulama yaşamaya başladım ,acaba ben iyi bir insan değil miyim? ahlaksız mıyım? en sonunda da ben kimim?

Sonra inandığım değerlere inandığım dine gerçekten ama gerçekten inandığımı fark ettim karakterim de mükemmel değildi fakat eksikleri olsa da ben iyi bir insanım dedim. Riyakar yalancı iki yüzlü değilim dedim. Sadece benim bir kusurum ayıbım yanlışım günahım var ondan arınmam gerek. Bu düşüncelerin olgunlaşması kaç yılımı aldı en başta söylemiştim yaklaşık 20 yıl beyler 20 yıl . Dile kolay 20 yıl. Heba olmuş 20 yıl

Sonra bırakmayı denemeye başladım bağımlılık olduğunun hala farkında değildim bu süreçte , bir türlü olmuyordu. Birgün İnternette gizli sekmede arama yaptım. ilk defa mastrubasyon yapmak gerçekten zararlı mı gibi şeyler yazıp arattım. Okudukça gözlerime inanamadım. Yalnız değilmişim önce sevindim sonra korktum. Evet kalabalıktık ve sorununu hala çözememiş bir sürü insan vardı hergün mücadele eden ancak mağlup olan insanların hikayelerini okumaya başladım . Arada galip olanlar da vardı . Ben ise bunu başaracak kadar güçlü değildim . Yazılarda bağımlılık diyordu, dopamin irade sabır kriz diyordu , korkunçtu. Başarının çok uzak olduğu bir hayal kurduğumu düşündüm ve bu durumu olduğu gibi kabul etmeye karar verdim. Yıllarca üzerini açmadan kimseye belli etmeden kimseye anlatmadan devam ettim bağımlılığıma. Ama battıkça battım. Toplumdan izole oldum artık yetişkindim almam gereken ciddi kararlar oluyordu ben bu karar aşamalarında hep berbat ediyordum her şeyi. Odaklanma sıfır, algı sıfır, çalışma sıfır. Çünkü günlük olarak yapmam gereken sözümona daha önemli acil bir işim vardı artık . Beynimin etrafı bir sisle çevrili gibiydi. Kendimi iğrenç hissediyordum. Ben böyleysem diğer insanlar tek başlarına kaldığında neler yapıyordur kim bilir diyordum iyice dış dünyayla bağım azaldı, insanlarla iletişimim azaldı. Dibe batmıştım

Yaklaşık 3 yıl önce tekrar bırakmaya karar verdim denemeye başladım neverfap akademiyi okudum, her yazıyı tekrar tekrar okudum bazen 10. Günde bazen 1. Günde sürecimi bozdum ama devam ettim. Şimdi fark ediyorum da aslında bu süreç başarısız olduğum bir süreç değildi. Bağımlılığımdan tam olarak kurtulamadığım ancak beni bağımlılıktan kurtuluş sürecine hazırlayan , bağımlılığımın şiddetini azaltan bir süreçti. Çünkü o görüntüler karşısında ve malum pozisyonda geçen rutinleşmiş günlerden 10 güne kadar temiz kaldığım günlere geçiş yapmıştım, her denememde tekrar başa dönsem de. Şimdi bugün belki dünya için küçük olabilir, yazıyı okuyanlar için basit bir rakam olabilir ama benim için ciddi bir başarı olan 26. Günümdeyim. Ruh halim sarsılıyor, krize girdiğim oluyor ,pes etmenin daha kolay olduğunu hissettiğim anlar oluyor. 26 gün boyunca bunlara dur demek gerçekten benim gibi ağır bir bağımlı için mükemmel bir başarı. İnşallah gerisi de gelecek .
Bu sefer başaracağım....