Onu mümkün mertebe yapmaya çalışıyorum ama günlük hayatta o şekilde konuşmaya devam etmek için ne yapmam gerektiğini merak ediyorum.
Sabretmen.
Aynısı bana da oluyor ama iki tane samimi arkadaşım ile konuşurken ise akıl almaz şeyler söylüyor ve akıcı konuşuyorum . Diksiyon ve hitabet alanında gelişmeye çalışacağım bende. Bunun bilgi ile ilgisi yok galiba. Karşı cins için heyecan veya yüksekte görme bence de temel sebep ki bende de var yani( kolay kolay kırılacak cinsten değil) . Tanımadığım erkekler içinse ortam oluştukca sıkıntı olmuyor. Kitap okumak ve film izlemek en çok geliştiren etken.
Atılmadan geçecek gibi değil be albayım.
Daha yeni aklıma günlük yazmak geldi, dediğin gibi yazı yazmak da çok faydalı
Evet doğrudur atılmadan asla geçmeyecektir ne kadar bilsek te beyin tecrübeye dayanıyor. Kızlarla konuşmayı bir meziyet saymıyorum bu arada. Bence bu normal bir şey. Ama benim sıkıntım şu ; bir kızla konuşmada kızla konuşmayı tercih etmemeyi tercih etmiyorum , bundan korkuyorum. Beynim ise ozguvensiz damgasını yapıştırıyor. Erkeklerde dahi oluyor bu. Güvenemiyorum , sanırım bunun suçlusu ben değilim ama hep dediğimiz gibi çözmek bizim elimizde.Atılmadan geçecek gibi değil be albayım.
Heyecan filan mı yapıyorsun acaba. Belki de insanlar benim hakkımda ne düşünüyor diyip rahat olamıyorsun.
Hayır, aslında tam olarak öyle değil. Konuşurken sanırım asalak kelime kullanmamaya ve düzgün konuşmaya dikkat etmemin de buna etkisi var.
Jig la Thor dediği gibi konuşmaya odaklanma, etkilemeye çalışma içinden geldiği gibi konuş. Bırak ağzından asalak kelimeler çıksın çok kasma biz insanız hata yaparız. Mükemmel bir konuşmacı bile asalak kelimeler kullanabilir, akışına bırak insanların ne dediği ne düşündüğünü umursama herkes bu hatayı yapıyor
Bu hala bana senin bir bahanen gibi geliyor aslında... Tercih etmiyorsun çünkü beceremeyeceğini zannediyorsun, özgüven sorunu.
Olabilir, tam bende ne olduğunu anlamıyorum. Ama kırmaya çalışıyorum ve bu çok zevkli . Bu aralar farkındalık ve gelişimle birlikte bir şeyler oluyor . Bakalım ilerleyen dönemde neler olacak?
Ben bunu yapamıyorum işte , zaten başında ezik rolünü vermişim ya . Geçirmişim kafaya kapşonu , konuşmamışım kimseyle. Beni tanımak için insanın görüş alanıma girmesi gerekiyor , ben giremiyorum çünkü . Niye diyeceksiniz şimdi? Güvenmiyorum , ama tam sebebini gene bilmiyorum . Bu şu anda en büyük sorunum denebilir. Ama 1890 hatta 1990 yılında Dostoyevski ve Oğuz Atay'ın bile benzer sorunları olduysa bu birazda toplumla alakalı. Bunu içimi rahatlatmak için yapmıyorum. Kötü hayatım insanlar sayesinde oluşmuştu, şimdi çıkmaya çalışıyorum ve yeniden onların arasında giremem değil mi? Bu gayet normal , kırmak için ise zaman en büyük ilaç olacak.Daha bugün hiç tanımadığı insanların olduğu sınıfa gidip 5 kızla doğruluk mu cesaret mi oynayıp sonuna kadar eğlenen ben bu mesaja kıs kıs güldü
Tolstoy'un bir sözü vardı. "En çok o güldü belli ki çok acı çekmiş. ". Bu arada eskiye nazaran süper bir değişim var ben tatmin olmuyorum ki bu bence iyi bir şey.İşte bu da durmu içinden çıkılmaz yapıyor. Bende eskiden böyle değildim. Ancak bu konularda geri planda kaldığımı söyleyebilirim. 12.sınıfa geçtikten sonra içi boş bir özgüvene sahip oldum. Millet ne derse desin garip davranışlar sergilemekten ve garip sesler çıkarmaktan ya da yüksek sesle şarkı söylemekten hiç çekinmiyorum. Yani tam karşılığı olarak: tam bir yırtığım
İyi geceler kardeşim ,tatlı rüyalar. Lügate forumdaşı eklesinler bu arada.
