Biraz uzun bir yazı olacak, forumdaki ilk yazım. Kendi hikayemi anlatıp kafamdaki bazı sorulardan bahsedeceğim.
Merhaba. Ben forumdaki çoğu kişiden genç, 15 yaşında bir erkeğim. Tam olarak ne zaman başladığını bilmesem de tahminen 12 yaşımdan beri mastürbasyon bağımlısıyım. Tehlikeyi bildiğimden ve bazı şartlardan dolayı hayatımda hiç porno videoları izlemedim. Fakat mastürbasyon yaparken sosyal medyadaki bazı görsellerden yararlandım ve tahrik edici olan fakat çıplaklık içermeyen kısa videolar izledim.
14 yaşımın başlarında mastürbasyon yapmanın ve pornografik içerikler tüketmenin zararları olduğunu öğrendim ve bu forumu keşfettim. (Aslına bakarsanız yaptığım şeyde bir yanlışlık olduğunu ilk zamanlardan beri hissederdim sanırım.)
14 yaşımdayken neredeyse 1 sene boyunca irade yöntemini kullanarak mastürbasyon yapmayı bırakmaya çalıştım. Ayrıca bu sene LGS senem olduğu için ders çalışmam gerekiyordu. Biraz kendimden bahsedeyim. Okul hayatımda her zaman başarılı bir öğrenciydim, çok çalışkan olduğum söylenemezdi. Hızlı kavrama yeteneğim olduğunu ve yaşıtlarıma göre zeki olduğumu düşünüyorum. Bu sayede başarılıydım. Genel olarak ne çok sosyal ne de asosyal birisiyim ve sevdiğim arkadaşlarım var. Okulumdaki katıldığım etkinlikler ve mülakatı geçmem sayesinde bir erasmus projesiyle henüz ortaokuldayken yurtdışına çıkma fırsatım bile oldu. Genel olarak bağımlılık beni pek fazla etkilemiyordu ve zamanımı keyifli bir şekilde geçirebiliyordum.
Çok çalışkan birisi olmadığım ve odaklanma sorunu yaşamaya başladığım için LGS senesi benim için zor geçti (bağımlılığın etkisini ilk olarak o zaman hissettim.) odaklanma sorunum minimum düzeydeydi ama yanlış birşeyler olduğunu anlamam için yeterliydi. Bu yüzden 1 sene boyunca irade yöntemini kullanarak bırakmaya çalıştım. (easyway veya PBKY kitabını o zamanlar okumadığım için tek bildiğim yöntem irade yöntemiydi.) 1 yıl boyunca maksimum 21 günlük seriye ulaştım fakat her seferinde süreci tekrar tekrar bozdum.
Sınavımda ise kendimden beklediğim ve ailemin benden beklediği kadar yüksek bir puan alamadım fakat yinede oldukça yüksek bir puan alıp ortalamanın üstünde bir Anadolu lisesine yerleştim. BAĞIMLILIK BENİM POTANSİYELİME ULAŞMAMA ENGEL OLMUŞTU. Şimdi 9. sınıfı bitirdim ve 10. sınıfa geçeceğim.
Geçen yazdan beri forumda çok fazla şey okudum ve bilgilendim. Özellikle Easypeasy kitabı ufkumu genişletti ve bakış açımın değişmesini sağladı. Daha önceki denemelerimin hepsinde asıl sorun olan büyük canavar, yani yanlış inançlarım sebebiyle başarısız olduğumu farkettim. (Büyük canavar, küçük canavar gibi tabirlerin sembolik olduğunu biliyorum.)
Bu kitap bakış açımı büyük ölçüde değiştirmesine rağmen kitap porno için yazılmış ama ben yalnızca mastürbasyon bağımlısıyım. (Herhangi bir içerik tüketmeden de hayal dünyamı kullanarak mastürbasyon yapabiliyorum) Yinede bu beni dopamin bağımlılığına sürüklediği için durumun değişebileceğini ve hayatımın kötüye gittiğini biliyorum.
Bağımlılıktan kurtulmam gerektiği kesin fakat meninin atılmasının cinsel bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.(Pornografi bir ihtiyaç değildir.) Pornografik içerik kullanmadan ve bağımlı olunmadan yapılan doğru mastürbasyonun zararlı olmadığına inanıyorum. (Salgılanan yüksek dopamin sebebiyle bağımlı olmak çok kolay olsa da) Bağımlılığa dönüşün kolay olmasından dolayı hiç mastürbasyon yapmak istemeyenlere diyecek lafım yok tabiki. Ama ben bu durumun biraz insanın kendisini aşırı zorlaması olarak görüyorum. Bu ihtiyacın bir partnerle birlikte olarak giderilmesi en sağlıklı yöntem tabiki. Özellikle benim yaşlarımda olan ve birliktelik şansı olmayan kişilerin bu ihtiyacını karşılamasını doğal buluyorum, ama doğru ve sağlıklı şekilde yapılmalı.
Son olarak Easypeasy kitabında anlatılan neredeyse her şeyi kabul edip yanlış inançlarımı düzeltsem de; mastürbasyon yaptığım zaman elde ettiğim yüksek dopamini bıraktığım zaman birşeyleri kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Kendi oluşturduğum boşluğu ve yoksunluk hissini gideriyor olduğum doğru ama bunu yaparken dopamin seviyem çok yükseliyor ve bu histen mahrum kalmış hissediyorum. Bu durumu şu şekilde anlatabilirim: bağımlıyken ayağımı sıkan dar ayakkabılar giyiyorum ve mastürbasyon yaptığım zaman anlık olarak ayakkabılarımı çıkartarak "rahatlıyorum". Daha sonra yoksunluk hissi geri geliyor ve ayağımı sıkan ayakkabıyı tekrar giyiyorum. Bağımlı olmadığım zamanda ise ayağımda hep ayağıma tam oturan ve beni rahatsız etmeyen bir ayakkabı var, özgürüm. Bu ayakkabı hayatımı zorlaştırmıyor. Fakat "Ayağımdaki ayakkabıyı çıkardığım zaman" hissettiklerimi hissetmiyorum. Yine de diğer tüm sebepler bağımlılığımı bırakmam ve özgür olmam için yeterli.
Bu şekilde düşünmenin sebebi belki de henüz bağımlılığımın olumsuz yanlarını neredeyse yaşamamamdır. Şuanki hedefim bağımlılığıma son vermek. Umarım anlatabilmişimdir. İlk yazım olduğu için biraz dağınık olmuş olabilir, kusura bakmayın lütfen.
Asıl olay insanın özgür olup kendini geliştirmesi ve kendini gerçekleştirmesi. Neverfap sadece bir araç tabiki. Bu durumu gerekenden fazla kafaya takıp kendimize zarar vermemeliyiz.
Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen. Sürecimiz daim olsun. Teşekkürler.
Merhaba. Ben forumdaki çoğu kişiden genç, 15 yaşında bir erkeğim. Tam olarak ne zaman başladığını bilmesem de tahminen 12 yaşımdan beri mastürbasyon bağımlısıyım. Tehlikeyi bildiğimden ve bazı şartlardan dolayı hayatımda hiç porno videoları izlemedim. Fakat mastürbasyon yaparken sosyal medyadaki bazı görsellerden yararlandım ve tahrik edici olan fakat çıplaklık içermeyen kısa videolar izledim.
14 yaşımın başlarında mastürbasyon yapmanın ve pornografik içerikler tüketmenin zararları olduğunu öğrendim ve bu forumu keşfettim. (Aslına bakarsanız yaptığım şeyde bir yanlışlık olduğunu ilk zamanlardan beri hissederdim sanırım.)
14 yaşımdayken neredeyse 1 sene boyunca irade yöntemini kullanarak mastürbasyon yapmayı bırakmaya çalıştım. Ayrıca bu sene LGS senem olduğu için ders çalışmam gerekiyordu. Biraz kendimden bahsedeyim. Okul hayatımda her zaman başarılı bir öğrenciydim, çok çalışkan olduğum söylenemezdi. Hızlı kavrama yeteneğim olduğunu ve yaşıtlarıma göre zeki olduğumu düşünüyorum. Bu sayede başarılıydım. Genel olarak ne çok sosyal ne de asosyal birisiyim ve sevdiğim arkadaşlarım var. Okulumdaki katıldığım etkinlikler ve mülakatı geçmem sayesinde bir erasmus projesiyle henüz ortaokuldayken yurtdışına çıkma fırsatım bile oldu. Genel olarak bağımlılık beni pek fazla etkilemiyordu ve zamanımı keyifli bir şekilde geçirebiliyordum.
Çok çalışkan birisi olmadığım ve odaklanma sorunu yaşamaya başladığım için LGS senesi benim için zor geçti (bağımlılığın etkisini ilk olarak o zaman hissettim.) odaklanma sorunum minimum düzeydeydi ama yanlış birşeyler olduğunu anlamam için yeterliydi. Bu yüzden 1 sene boyunca irade yöntemini kullanarak bırakmaya çalıştım. (easyway veya PBKY kitabını o zamanlar okumadığım için tek bildiğim yöntem irade yöntemiydi.) 1 yıl boyunca maksimum 21 günlük seriye ulaştım fakat her seferinde süreci tekrar tekrar bozdum.
Sınavımda ise kendimden beklediğim ve ailemin benden beklediği kadar yüksek bir puan alamadım fakat yinede oldukça yüksek bir puan alıp ortalamanın üstünde bir Anadolu lisesine yerleştim. BAĞIMLILIK BENİM POTANSİYELİME ULAŞMAMA ENGEL OLMUŞTU. Şimdi 9. sınıfı bitirdim ve 10. sınıfa geçeceğim.
Geçen yazdan beri forumda çok fazla şey okudum ve bilgilendim. Özellikle Easypeasy kitabı ufkumu genişletti ve bakış açımın değişmesini sağladı. Daha önceki denemelerimin hepsinde asıl sorun olan büyük canavar, yani yanlış inançlarım sebebiyle başarısız olduğumu farkettim. (Büyük canavar, küçük canavar gibi tabirlerin sembolik olduğunu biliyorum.)
Bu kitap bakış açımı büyük ölçüde değiştirmesine rağmen kitap porno için yazılmış ama ben yalnızca mastürbasyon bağımlısıyım. (Herhangi bir içerik tüketmeden de hayal dünyamı kullanarak mastürbasyon yapabiliyorum) Yinede bu beni dopamin bağımlılığına sürüklediği için durumun değişebileceğini ve hayatımın kötüye gittiğini biliyorum.
Bağımlılıktan kurtulmam gerektiği kesin fakat meninin atılmasının cinsel bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.(Pornografi bir ihtiyaç değildir.) Pornografik içerik kullanmadan ve bağımlı olunmadan yapılan doğru mastürbasyonun zararlı olmadığına inanıyorum. (Salgılanan yüksek dopamin sebebiyle bağımlı olmak çok kolay olsa da) Bağımlılığa dönüşün kolay olmasından dolayı hiç mastürbasyon yapmak istemeyenlere diyecek lafım yok tabiki. Ama ben bu durumun biraz insanın kendisini aşırı zorlaması olarak görüyorum. Bu ihtiyacın bir partnerle birlikte olarak giderilmesi en sağlıklı yöntem tabiki. Özellikle benim yaşlarımda olan ve birliktelik şansı olmayan kişilerin bu ihtiyacını karşılamasını doğal buluyorum, ama doğru ve sağlıklı şekilde yapılmalı.
Son olarak Easypeasy kitabında anlatılan neredeyse her şeyi kabul edip yanlış inançlarımı düzeltsem de; mastürbasyon yaptığım zaman elde ettiğim yüksek dopamini bıraktığım zaman birşeyleri kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Kendi oluşturduğum boşluğu ve yoksunluk hissini gideriyor olduğum doğru ama bunu yaparken dopamin seviyem çok yükseliyor ve bu histen mahrum kalmış hissediyorum. Bu durumu şu şekilde anlatabilirim: bağımlıyken ayağımı sıkan dar ayakkabılar giyiyorum ve mastürbasyon yaptığım zaman anlık olarak ayakkabılarımı çıkartarak "rahatlıyorum". Daha sonra yoksunluk hissi geri geliyor ve ayağımı sıkan ayakkabıyı tekrar giyiyorum. Bağımlı olmadığım zamanda ise ayağımda hep ayağıma tam oturan ve beni rahatsız etmeyen bir ayakkabı var, özgürüm. Bu ayakkabı hayatımı zorlaştırmıyor. Fakat "Ayağımdaki ayakkabıyı çıkardığım zaman" hissettiklerimi hissetmiyorum. Yine de diğer tüm sebepler bağımlılığımı bırakmam ve özgür olmam için yeterli.
Bu şekilde düşünmenin sebebi belki de henüz bağımlılığımın olumsuz yanlarını neredeyse yaşamamamdır. Şuanki hedefim bağımlılığıma son vermek. Umarım anlatabilmişimdir. İlk yazım olduğu için biraz dağınık olmuş olabilir, kusura bakmayın lütfen.
Asıl olay insanın özgür olup kendini geliştirmesi ve kendini gerçekleştirmesi. Neverfap sadece bir araç tabiki. Bu durumu gerekenden fazla kafaya takıp kendimize zarar vermemeliyiz.
Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen. Sürecimiz daim olsun. Teşekkürler.
