Cumartesi günü malesef relapse oldum.O günden beri tekrar süreçteyim ama sonuçta oldum işte.Durumdan memnun değilim ve tekrar deniyorum.

Her şey çok güzel ilerlerken şeytan beynimin içine girdi sanki. Beynim bana relapse kapısı için o kadar fazla oyun oynuyor ki sonunda yine o kazandı. 21 Günü bir türlü aşamadım yok yapamıyorum mentalimin irademin güçlü olduğunu düşünürdüm ama ansızın bir anda bir şey vücudumun kontrolünü ele geçiriyor sanki. Şu illeti yaptıktan sonra kendimi bomboş bir erkek gibi hissediyorum gerçekten çok üzgünüm dostlar yapamadım fakat çok fazla ilerleyebiliyorum artık. Eskiden 4 5 gün sürmezdi şimdi 20 leri gördüm olsun varsın bu sefer çok daha uzun mücadele edeceğim. Yaptıktan sonra ki pişmanlık hissi o kadar güçlü ki o kuyuya geri dönemem. Tekrardan başlıyorum daha güçlü daha odaklanmış ve kafamdan sonsuza kadar silmek üzere. İşe ilk önce 1 aylık barajı atlatarak başlayacağım. Kocaman bir kayayı yokuş yukarı ittiren adam gibiyim yük çok büyük fakat tepeyi görmek istiyorum. Şu hayatta millet nelerle mücadele ediyor neler için vazgeçiyor ben şu illetten bir vazgeçemedim. Kafayı yiyeceğim, başarmak zorundayım. Hayatımdan çıkması lazım.

Bu sitede birçok kişi o kadar dayanıksız ki(bende dahilim) burada gelip yazarak kendimizi iyi hissettirmeye çalışıyoruz. Aslında yapılması gerekenler belli. Hala daha neyin zırlamasını yapıyorsunuz belli değil. Zihin, bir şeye net bir karar verdi mi ciddi kararlılık sergilerse o iş artık bitmiştir. Elbette tetikleyici ve uyaran çok fazla etrafta. Bunlara karşı nasıl önlem alınabilir bir sürü bilgi var. Mesele Basit bir şekilde düşünüp aksiyon alabilmekten ibarettir. Tedbir almak gerekiyor ve hemen uygulamaya geçmemiz gerekiyor. Kimseyi eleştirmek için yazmıyorum bunu sadece gördüğüm tablo ile ilgili ikaz etmek istedim.

Sürecinde zorlanan arkadaşlar için bi tavsiyede bulunucam her zaman bir bacanız burda bulunsun .Tavsiyem şu olucak burda günlük açın günlük girdilerenizi girin bu hem günü farklı bir açıdan incelemenize olanak sağlıyor hemde sürece olan bağınız artıyor.
Ayrıyetten önceki mesajlada ilgili birşeyler yazmak isterim.Ustam bu süreç öyle net bir karar verdinmi bitti gitti gibi bir süreç değil .Karşındaki şey en temel dürtülerinden biriyle(cinsellik) ile iç içe girmiş bir dopamin koşullanması .Yani o kadar da hafife alıcak bişey değil(bu mesajı üslübundan rahatsız olduğumdan dolayı yazdım yoka bende katılıyorum bazen gerçekten sadece acııtasyon yapılıyor ama fazla keskin yazmışsın)

Chumyuk' Alıntı:

Katılımcılar selamlar, nasıl gidiyor?
12 günü geride bıraktık, yazan birkaç kişi haricinde elenen başka kişiler var mı?
Devam edenler, süreciniz nasıl gidiyor? Hak ettiğinizi düşündüğünüz hayatınız için neler yapıyorsunuz?
Birkaç cümleyle bu 12 gününüzü özetleyebilir misiniz, bir de bu zaman diliminde bir cümleyle öğrendiğiniz/düşündüğünüz en önemli şeyi yazacak olsaydınız ne yazardınız?

Genişletmek için tıklayın ...

İyi gidiyor şu aralar bu süreçte genelde 2. Haftadan kaybeden biriydim ama bu sefer tatile gitmem ile eve hergün bitkin gelmem hiç yanlız kalmamam ve arkadaşlarımla aktiviteler yapmam bana kolaylık sağladı şuan tatilde değilim yaklaşık 1 haftadır falan evdeyim ve süreci dürtüyü yönetmek konusunda bazı teknikler buldum kendimde işe yarayan

Elenmeme rağmen hedefimi çok erken gerçekleştirdim an itibariyle 1200 kuvvet puanındaki oyuncuları yenebiliyorum

SEDOU12' Alıntı:

Sürecinde zorlanan arkadaşlar için bi tavsiyede bulunucam her zaman bir bacanız burda bulunsun .Tavsiyem şu olucak burda günlük açın günlük girdilerenizi girin bu hem günü farklı bir açıdan incelemenize olanak sağlıyor hemde sürece olan bağınız artıyor.
Ayrıyetten önceki mesajlada ilgili birşeyler yazmak isterim.Ustam bu süreç öyle net bir karar verdinmi bitti gitti gibi bir süreç değil .Karşındaki şey en temel dürtülerinden biriyle(cinsellik) ile iç içe girmiş bir dopamin koşullanması .Yani o kadar da hafife alıcak bişey değil(bu mesajı üslübundan rahatsız olduğumdan dolayı yazdım yoka bende katılıyorum bazen gerçekten sadece acııtasyon yapılıyor ama fazla keskin yazmışsın)

Genişletmek için tıklayın ...

Üslubum keskin falan değil. Buradaki çoğu arkadaşların aslında tek sorunu işin detayında boğulmasidir. Fazla detaylı düşünen detaylara yenik düşer. İşin sırrı basit olmaktır. İstediğin kadar video izle burada oyalan bunlar seni iyi hissettirir ama hiçbiri yapmak değildir. Yapmak cesaret gerektirir. Sorumluluk almak ve bedeline katlanmayi gerektirir. Bu bağımlılıkta benim gördüğüm aslında en temel 3 şeyi yapan bunu Tekte birakir.
1) Oruç tutmak en önemlisi bu.
2) Tetikleyici ve uyaranları tamamen hayatından çıkarmak.(Tv,telefon,internet,yutub,video,shorts,instagram,tiktok) Bunu ilk başta tamamen çıkarmak çok zor olacak, bunun da çözümü azar azar minik minik çıkarmaktir.
3) Zamanını çok iyi değerlendirmek. Bu bağımlılık genelde boş durmaktan boş vakitte ortaya çıkar. Bu noktada hem bedeni spor ile, zihni de bir şeyler üzerinde çalışarak meşguliyet edinip zamanı iyi değerlendirmektir.
*** Önemli olan birçok şeyi yapmak değildir; bir şeyi çok iyi yapmaya, mükemmele yakın yapmaya çalışmaktır.

Maalesef. Bu ay içerisinde ikinci ve son kez elendim arkadaşlar. O kadar üzgünüm ki size anlatamam. 2 yıldır savaş veriyorum. 135 gün seri yapmışlığım bile var ama kötü bir döngüye girdim. Sıkı bir monk modun 9. gününde gelen boşvermişlik hissiyle bütün ilerlememi mahvettim. Bir şeyleri daha farklı yapmam gerekiyor.
Ama pes etmiyorum. Siz de pes etmeyin. Biz bitti demeden bitmez.

Relapse. Devam eden arkadaşlara başarılar.

Relapse oldum. Tabii ki bu bir bahane ancak ilişkim bitti. Sebebi buydu. Pes etmek yok, güclü kalmaya devam etmek zorundayız.

Selamlar herkese. Konuyu yeni gördüm, bugünden itibaren size eşlik edeceğim. Allah utandırmasın

Katılıyorum haklısınız

no fapte dikiş tutturamadım amma velakin sporuma gitmeye devam ediyorum.

Bu gece ile 36. Gündeyim etkileri yavaş yavaş hissediyorum.

Süreci şu ana kadar öncekilere göre daha iyi götürüyorum , öncesinde de artı 30-40 günüm vardı , instagram gibi bazen tetikleyiciler gözüme çarpıyor , ama savuşturdum şu ana kadar , X'in algoritmaları bile daha önce porno izledi ve bıraktı iseniz 40-50 gün sonra kendi kendine ekranınıza düşüyor ,bırakmamalısın diyorlar resmen, kararlılık gerçekten önemli , ama beynin yıllar boyu alıştığı dopamin yerine süreçte yeni yaşam biçimine uygun alışkanlıklar koymazsanız relapse olmamanız imkansız , flatline evresindeyim ama duygusal olarak daha stabil olduğumu söyleyebilirim. Arada geçmiş dönem izlediklerin hatırlatıyor kendini ve en çok burda zorlanıyorum . sağlam kaldıkça gerçekten nasıl bir çukura düştüğümü anlıyorum , beyin sisi ile mücadeleye devam , sanki burayı aşarsam çok güzel manzara gelecek gibi . Konsatransyonda kalma sürem hala çok düşük . Özellikle genç olan arkadaşlarda metabolizma hızı yüksek, oruç tutmak ,dua etmek , spor yapmak, çapa etkisi yapar.

İlerleyişim sürse de ciddi bir problemim var. Zamanı efektif kullanamıyorum. Son zamanlarda uyuşmuş gibi bir halim var. Tüm mentalitemi baltalıyor bu durum ve evet kümülatif olarak yapmakta olduklarım var lakin dengemin şaştığı düzen dışı davranışların önüne geçemiyorum ve sanki biyokimyasal olarak sürekli tetikleyici arıyor gibiyim. Bu sürecimle alakalı değil anlamsızca kaydırma döngüsü ve tam olarak neden yaptığımı bilmediğim vakit kayıpları. Neyse buradan çıkacağım ama sonuçta 10 gün kaybetmek var da bir de önlenmezse 40 gün kaybetmek. Hayatımda dönüm noktaları oldu ve bunların verdiği bir gevşemiş halle yaşadığım durumlar diye düşünüyorum. Çözeceğim.

Herkese merhaba, nasılsınız süreciniz nasıl gidiyor?

Her ay başında kısa bir rapor verilmesi gerektiğini meydan okumaya başlarken yazmıştım, bu hem duygularımızı ifade etmek, gelişimimizi görmek ve diğer arkadaşlarımıza örnek olmak adına önemli.

Elenen ama ardından sürece devam eden arkadaşlardan da yazı alabilirsek çok iyi olur.

Ben başlıyorum:

İlk hafta içerisinde hayatımda yeni bir sayfa açmış olmanın heyecanı ve hevesiyle neredeyse her şeyi daha iyi yaptığımı düşünüyorum, kendime katmak istediğim yararlı alışkanlık olarak da haftaiçi her gün spora gitmeyi belirlemiştim, hayatımın 30 yılı boyunca sporla hiç ilgilenmemiş ve fiziksel işlerde hiç becerisi olmayan birisi olarak ilk hafta bunu gerçekleştirebilmiş olmak bana ciddi bir mutluluk ve özgüven sağladı. Küçük bir adım olarak görmeyin, sadece kendimi artık içerisinde görmek istemediğim bir döngüden bir hafta da olsa uzakta tutabilmek ve hiç yapmadığım yararlı bir aktiviteyi bir hafta boyunca yapabilmek bile hayata çok daha olumlu bakmamı, daha özgüvenli hissetmemi ve haliyle kendimi daha enerjik bulmamı, yatağa yattığımda ise çok daha huzurlu uyumamı sağladı.

Bunlar sadece eylemleri gerçekleştirirken olanlar, etkisini bünyemde hissetmeye başladığımda ise çok daha güzel günler beni bekliyordu.

İkinci haftadan itibaren kendimi ciddi manada özgüvenli hissetmeye, düşünmeden normelde cesaret edemeyeceğim eylemlere girişmeye, rastgele insanlarla olumlu manada konuşmaya ve sanki kendimi 1.5x e almış gibi hayat içerisinde çok daha hızlı hareket ederken buldum kendimi. Sanki modum tamamiyle değişmiş gibiydi, ama bunu yeni normalim olarak başlangıçta kabul edemediğim için ilk birkaç gün kendimi baskılarken buldum. Ardından çok daha açık şekilde bu özelliklerimi işime ve çevreme yansıttım, bir tek özgüven ve cesaretin olumsuz yönlerini yaşamaktan halen çekinmekteyim ama artık çok daha iyi şekilde kanalize edebildiğimi düşünüyorum. Üçüncü haftada kendimle bazı konularda yüzleştiğim, hayatta kendimi neden geride tuttuğumu anlamadığım bazı konularda planlar yaparken buldum, ki bu en beklemediğim gelişme idi sanırım, son haftada ise çok daha organize, hızlı ve tereddütsüz halde kendimi zorlayabilecek işleri yaparken buldum.

Çok iyi hissediyorum, gerçekten bunca zamandır kendi gücümü kendimden sakınmış olduğuma inanamıyorum.

Zevk dediğimiz şey acıdan başka bir şey değil, yahu böyle şeyleri gündelik hayatta nerde göreceğiz dediğimiz videolar ise hayatta yaşayabileceğimiz birçok güzel şeyin önündeki en büyük engel.

Potansiyelimi yaşamaya yönelik kararlı şekilde devam ettiğim için çok mutluyum.

Merhabalar, başlayalım

İlk hafta benim için biraz kendine gelme dönemiydi.Daha sürecin 5-ci gününde gelen ağır kriz biraz zorladı beni ancak, artık kriz zamanı ne yapmam gerektiğini bildiğim için rahatlıkla atlattım.Bir de kendim için gün içerisinde neler yapabilirim diye liste hazırladım.

İkinci haftada rahat bir şekilde geçdi.Zaten o haftanın sonu tatilde oldum.Üçüncü haftanın tamamı, dördüncü haftanın ise 3 günü tatilde olmuştum.

Ancak tatilden döndükten sonra günlük işlerimi aksatmaya başladım.Günümü daha çok YouTube ve ya oyun oynamaya harcıyordum.Bir nevi bir bağımlılıktan diğerine geçiyordum.Haliyle bu beni baya rahatsız etti.O yüzden bende kendim için Monk Mode yapmaya karar verdim.

30 temmuzdan itibaren monk mode yapıyorum ve şu an 3-cü günündeyim.Her şey mükemmel gidiyor.Diğer arkadaşlara başarılar !

Not:Monk mode sürecim hakkında yazıcam

Ben bu mücadelenin içinde değilim ama ben de birkaç şey yazmak isterim. En son iki haftalık sürecimi bozduktan sonra ondan sonra beş günde bir haftada birçok kez relapse oldum ve en son dün relapse oldum. En büyük nedeni yatakta uzanıp telefona bakmak bu çok tehlikeli. O iki haftalık sürecimde ilk hafta pek bir olumlu etki görmesem de ikinci haftada yoğun cinsel istek, sabahları ereksiyon, rekabet etme isteğinde artış gibi etkiler görmüştüm. Çok iyiydi. Sonra dürtüye karşı koyamadım ve gitti. Neden bilmem artık relapse olduktan sonra kaygı vs artıyor ama dibe batmıyorum bunun nedeni sağlıklı alışkanlıklar kurduğum için olabilir haftada üç gün koşu iki gün kalistenik ve HIIT antrenman yapmam, soğuk duş ve kırmızı ışık gibi şeyler olabilir. Kırmızı ışığın faydalarını araştırabilirsiniz belki ilk defa görenler olacaktır.Yani bir bina var temel sağlam ama çatı zarar gördü. Hatta bugün ve yarın işe gideceğim içimde yine bu enerji var. Ben hayat enerjimizi çalan bu pmoyu yaparken içimde bu kadar enerji ve motivasyon varsa bunu hayatımdan çıkardıktan sonra neler olacak ben bunu çok merak ediyorum. Pes etmek yok devam