Bu olaylar o haftaiçi gerçekleşti
Tabii ki henüz her şey bitmedi, ama iyi bir yol katettiğimi düşünüyorum. Pazar gününe kadar oldukça güzel ilerliyordum. Ta ki bugünkü denemeye girip, rehberlik hocamın yanında deneme sonuçlarımı kontrol ederken zorbalığa maruz kalana kadar…
Öncesinde yaşadığım süreci anlatmak istiyorum.
Başlarda hem nofap sürecindeydim, hem de sigarayı bırakmaya çalışıyordum. Aynı zamanda ders çalışıyordum ve her şey gayet güzel gidiyordu. Günde bir paket sigara içen biri olarak, dört günde bir pakete kadar düşürmüştüm. Tempolu bir şekilde ilerliyordum.
Matematikte ilk 12 konuyu bitirdim, Türkçe’de sadece dil bilgisi kaldı. Kimyada sona yaklaştım. AYT-TYT biyolojide konularda ilerledim. Geometride dik üçgene kadar geldim. Kısacası gerçekten iyi bir çalışma süreci geçiriyordum.
Dört günün sonunda, dershanede bir kızla tanıştım. İki gün boyunca çok güzel sohbet ettik, gezdik, eğlendik. Bu noktada nofap sürecinin etkisini gerçekten hissettim. Daha önce bu kadar özgüvenli olmamıştım. Yaklaşık dört saat boyunca karşılıklı oturduk, sohbet ettik, beraber ders çalıştık. Eski ben olsaydı, yanına bile yaklaşamazdım. Ancak zamanla fark ettim ki, onunla geçirdiğim vakit yüzünden ne ders çalışabildim ne de hedefime odaklanabildim. O nedenle konuşmayı kestim. Ama bu süreci güzel bir deneyim olarak görüyorum.
Aynı anda iki bağımlılığı bırakmaya çalışmak gerçekten zordu. Zaman zaman bayılacak gibi hissettim, başım döndü, zihnim bulanıklaştı. Ancak tüm bunlara rağmen direnmeye devam ettim.
Ve bugüne geldik.
Uzun zamandır deneme çözmüyordum. Bugünkü denemede oldukça zorlandım. Temelim olduğunu sanıyordum ama yanılmışım. Sadece bu hafta çalıştığım konuları yapabildim.
Daha sonra rehberlik hocam çağırdı, arkadaşlarımın yanında denememi kontrol etmeye başladı. Türkçede ilk kez 30 net yaptım. Bu beni şaşırttı ve açıkçası moral verdi. Sosyalde ise 7 net yaptım. Bu sırada arkadaşlarım gülmeye, sırıtmaya başladı. Ardından matematiğe geçti hoca. 10 net yapmıştım. O anda “Hani derece yapacaktın?” diyerek alay etmeye başladılar. Güldüler, eğlendiler. İçim acıdı ama sesimi çıkarmadım.
Fen bölümüne geçildiğinde 5 netim vardı. Toplamda 52 net yapmıştım. Hocanın odasından çıktığımızda, arkadaşlarım koridorda bağırarak “Adı geçenlerin çoğuyla rakip bile değiliz!” diyordu. Yine sessiz kaldım ama gerçekten çok zoruma gitti.
Sonra yüzsüzce gelip “Okeye gideceğiz, gel” dediler. Ben ise “Yok, ders çalışacağım” dedim. Hemen ardından “Bu netlerle nereyi kazanacaksın?” deyip alay etmeye devam ettiler. Dayanamadım, bağırdım, tartıştık. Bir tanesi sürekli kendini övüyor. Bana, “Sana 40 net fark atacağım,” dedi. Ben de, “Atamazsan adam değilsin,” dedim. Neredeyse kavga ediyorduk. Sonra ortam biraz yumuşadı ve ben etüt salonuna geçtim.
Ama moralim çok bozulmuştu. O kadar zoruma gitmişti ki, oturduğum yerde ağladım. Odaklanamıyordum. Eve döndüm ve maalesef bu boşlukta sürecimi de bozmuş oldum. Pişmanım. Ama şunu net olarak söyleyebilirim: Bu hafta, her şeye rağmen çok değerli bir deneyimdi.
Hâlâ hedefimden vazgeçmiş değilim. Bugün yaşananları bir kenara bırakacağım. Savaşacağım.
Ve bir gün buraya, “Başardım” diye yazacağım.