Bir aksilik olur da askere alınmazsam diye endişeleniyorsundur. O da haliyle tansiyonu oynatıyor. Anlık bir panik halinden kaynaklı olabilir.
Konudaki başlığa cevap vereyim. Ben de tam şu anda senin içinde bulunduğun gibi bir durumdayken, hayatımın en berbat döneminde, anksiyete ve depresyonun ağır yüzüyle tanıştığım, afalladığım, çaresizlikler içinde boğulduğum berbat bir zamanda askere gittim. Anksiyetenin fiziksel semptomları insanı yorar. Hele hele ne yaşadığını da tam olarak bilmediğin için işin başlarında semptomlar hem yoğun hem de sıktır. Hatta benim gibi günün neredeyse 19-20 saatine yaygın olabilir. Askere gitmeden 6-7 ay önce berbat bir döneme girdim. Noldu lan bana noluyor oğlum bu ne lan kafalarındayken sınıflandırıldığımı ve askere gideceğimi öğrendim. Öğrendikten 20 gün sonra da askerdim. Askere gideceğim günün sabahını anlatayım. Uyandım ama vücudumda inanılmaz yoğun bir kaygı, gece uyumamışım da sanki 9 saat boyunca korku filmi izlemişim gibi bir gerginlik, vücutta karıncalanma, sırtta ürperme ve üşüme, titreme... Ve tüm bunlar işin sadece fiziksel kısmı. Bir de mental tarafı var.

Oraya hiç girmiyorum. Fakat sana bir şey söyleyeyim. Belki sende bendeki gibi gelişmeyebilir ama, sanki Allah o dönemde bana bir kolaylık sağladı gibi hissediyorum. Nizamiyeden içeri girdim. Neredeyse 3-4 ay beni yoracak, zorlayacak cinsten bir anksiyete semptomu yaşamadım. Ne el titremesi, ne ürperme üşüme hissi, ne sabah stres içinde uyanma, hiçbir şey... He ama bu sefer depresyon devreye girdi, anksiyete gittiyse mekan bize kalmıştır dedi. Olayı o devraldı. Yordu, üzdü, ağlattı ama bir şekilde geçti. Askerde genelde hayatta kalmaya odaklandığın için, yani lan komutan kızmasın, lan görev verdiler yapayım, la şunu yapacaktık gidip yapayım... Sürekli bir koşuşturmaca olduğu için, her ne kadar anlamsız bir koşuşturmaca olsa da, fiziksel olarak aktifsin ve bu da zihnini boşaltacak. Depresiflik olur. Hayatında hiç psikolojik sıkıntı yaşamamış insanlar bile askere çitlerin arkasına geçtiğinde bir dumura uğrayabiliyorlar. Orayı normal karşılıyorum. Fakat anksiyete açısından söyleyecek olursam bence çok fazla zorlanmayacaksın. Dediğim gibi ben anksiyeteden uyuyamadığım bir dönemde askere gittim. Orada anksiyetenin beni rahatsız ettiği gün sayısı 1 hafta falandır. Hadi maksimum 2 olsun. Ya depresif olursun askerde ya da meşgul. Hatta bazen iyi günlerim, anlarım bile vardı.
Psikolojik açıdan çürük almak da askerde tuhaf bir durum. Gerçekten psikolojisi bozuk olup, senin benim gibi, ama bir yandan da onuruyla askerliği bitirmek isteyenlere fazla kolaylık sağlanmıyor. İşi biraz sürüncemede bırakıyorlar. Yani önce bir kafa izni veriyorlar 15 gün falan. Tabii sen "6 aylık askerlikte 2 hafta kafa izni ne lan bunu da başaramıyorsam öleyim biteyim. Babam-dedem 2 sene askerlik yapmış." diye düşünüp kafa izni alırsam daha kötü olurum diyorsun içten içe. Benim askerdeki o kötü olduğum 1-2 haftalık anksiyete dönemi bu ikilemi yaşadığım dönemdi zaten. Bir de vatana millete hayırsız elemanlar var ki adam normalde askerde kalsa hiçbir sıkıntı yaşamayacak fakat psikopat olduğu için çürük alıyor. Komutanlar bunlarla uğraşmak istemediği için, haklı olarak kolaylık sağlıyorlar. İlk seferde çürük verilebiliyor bunlara. Yani adamı 2-3 gün görüp sonra çürüğünü alıp giden birkaç kişi gördüm. Onları kıskandım fakat aynı durumda değildik. Eğer askerlik başladığında kendini kötü hissedersen en halden anlayan komutana durumu anlat. Çürük almayı düşünürsen gözünü karart. Yani "ya bir dur bakalım 2 hafta kafa izni alayım sonra döneyim tekrar askere. Yapamazsam yine döneyim." falan deme. O iş yılan hikayesine dönüyor sonra. 2 kere 3 kere kafa izni almak saçma sapan bir olay.