Herkese merhaba arkadaşlar. Bu ilk makalem. Bilmiyorum nasil başlayayım nasıl yazayım ama zamanla düzelir bunlar. Çok uzatmadan konuya geçmek isdiyorum. Çoçukken nerdeyse 8-13 yaşları arasındayken hayat cok güzeldi. Şimdi hevesinde oldugum çok şeyi o yaşlarda başarıyordum. Ben azerbaycanda kent yerinde yasarken bakuye gitmisdim ailemle. O zamanlarda bakuye cok hizlica adapte olmuşdum ve bayada sosyal çevrem vardı ve çoğu zaman kendimden büyüklerle gezinirdim. Buda beni yaşımdan hızlı olgunlaştırırdı. Kzılarlada aram iyiydi bir sürü kız arkadaşım vardı. Çok öyle her şeyi kafaya takan biride degildim. Kzılarada muhtaçlık falan göstermiyordum. Kızlar bana saygı duyuyor ve seviyorlardı. O zamanlar çok güzel anılar biriktirdim sosyal birirydim ve her günüm yeni bir anıydı şu anda düşümüyorum ve çok pişmanım 14 15 yaşlarımdan sonra ne deyişdiyse hayatimda eskisi gibi ol adı artık hiçbir sey. Ne hayatimda eski neşe kaldı ne kız arkadaşları ne sevgili ne ortamlar hiçbirsey. Sadece yalnızlık. Bence bu fap bagimliligiyla alakalı bir sey. 8-13 yaşlarındaykende pornografiyle erken tanışmam nedeniyle fap yapiyordum ama daha çoçuk oldugum için sperm kaybetmiyordum. Buda hayatimda büyük bi degisim yaratmiyordu. Ama 13 yasimdan sonra artık içime kapandım ve fap bataklıgında boguldum. Artık bedenimde sperm uretiliyordu ve her fap yaptığımda hayatımdan hayat gidiyordu. Eskiden cok iyi hatirlarım. En ufak seyler bile beni cookk mutlu ederdi. Mesela bir defasında parlta bi kızla tanışmışdım yirmili yaşlarımdaydı. Baya bi konuştuk sohbet ettik benden numaramı aldı ve sabah sporunu birlikte yapıp yapamayacagımızı sordu sabah saat 6 da. Sabah kalktım ve kızla koşuya çıktık sonra bi çubuk kraker aldı ve güneşin dogusunu birlikte izleye izleye oturduk öylece. Tabi belkide yaşım azdı diye böyle bir sey olmusdu bilmiyorum ama çok iyi bi anıydı.bunu 12 13 yaşlarında başarmış biri 16 yaşında yalnızlık için sürünmemeli. Bence çok daha iyi çok daha romantik anlar yaşaya bilirim. Ama bilmiyorum birazda sizlere sormak isdiyorum sizcede tüm bu negatif degisime sebeb fap bagimliligimidir? Neverfap yaparsam yeniden eskisi gibi sosyal, hayatdan zevk alan biri ola bilirmiyim? Lütfen cevab verin. İçimde çok büyük pişmanlık duyuyorum. Eski o güzel günleri kaybetdigim için. Eskiden çok fazla kitap okurdum şimdi bir tane kitabı bile bitiremiyorum. Kzılarla iletişim zaten berbat. Bir kzıla en fazla 1 2 hafta konusa biliyorum sonra ne oluyor bilmiyorum kız soyuyor. Ve çekip gidiyor. Sizce eskisi gibi prime dönemime dönmem için çıkış yolum neverfapmıdır? Yoksa bu degisim herlestemi oluyor çoçuklukla ergenlik yetkinlik tamam farklı şeylermi? Benec ne kadar farklı olsada bu kadar kötüye gidemez. Rica edersem sizlerde kendi fikirlerinizi bildirin hepsini özenle okuyacağım. Fikirleriniz bana çook büyük yardım edecek. Sizler arasında benim başımdan geçenlere benzer şeyler yaşayanlar varsa onlarında hikayelerini dinlemek isterim.
Çocukken Hayat Daha Güzeldi
- Konuyu başlatan bible
- Başlangıç tarihi
Fap ve porno bağımlılıga çözüm bulursan gerisi gelir. Bide yalnızlığı kötü birşey olarak algılama sürekli sosyal olan bir insan kendisini kesfedemez bu yalnızlık dönemini kendini daha iyi taniyarak gecirebilirsin
Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Burda yalnızlıktan kastığım bilinçli olarak yalnız anlar yartmak ve kendini keşf etmek degildir. Mecburen yalnız kalmakdır. Dışa çıkarken takılacak birinin olmamasıdır
Sorun şu kahrolası olan dopamin hormonu dostum. Sen ilk fap yapmaya basladiginda beyin asiri zarar gormuyor ancak bunu senelerce bagimlilik haline donusturdugunde beyin daha da körelmeye basliyor o yuzden ilk yillarda cok etkisini gormuyorsun. Sana tavsiyem fap ve porno izlemeyi birak ve mumkunse sosyal medyayi kisitlamaya basla ve kademeli olarak birak ( bir anda birakirsan donusun daha feci olur) daha sonra kendini insanlarin icine at sosyallesmeye calis beynini buna alistir , sonrasinda rahatlayacaksin zaten.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Bu forum gerçekden çok faydalı. Daha önce çok telegram desdek gruplarında oldum ama hiçbiri budakar fayda vermiyor. Dikkatiniz ve yorumunuz için yeniden teşekkürler. Umarım her şey çok güzel olur.1 haftalık süreci bugun bozdum. Ama yeniden başladım ve arınma yolculuğuna devam
Bir anda birakamiyorsan kademe kademe birak. Ornegin haftada 3 yapiyorsan 2 ye dusur sonra 1 e sonra 15 gunde 1 sonra ayda 1 gibi devam et sonra kokten birak. Ancak tekte birakmaya calismak daha zorlu ama daha kolay yoldan iyilesmeye baslar beynin
Bende seninle benzer durumu yaşıyorum , sürecimde belirli gün sayılarını geride koydum ve zafere doğru gidiyorum.Fakat sen daha şanslısın çünki benden 3 yaş küçüksün , bu yaşda neverfap ile tanışman mükemmel.Sen sadece sürecini bozma herşey düzelecek , eskisi gibi olacaksın merak etme.Beynin eski fabrika ayarlarına döndüğü zaman o anıları , belki de onlardan daha iyilerini yaşayacaksın.Sürecin daim olsun.
Aynısını yaşadım dostum, 12-13-14 yaşlarımda gerçekten popüler çocuk vardır ya o şekildeydim, ortaokulda herkese laf atardım, kızlardan baya bana aşık olan falan vardı. Sürekli elime kağıt felan yazıp mektup yazıp birileriyle yollarlardı, ben de acayip kızlarla makara yapardım genelde diğer sınıftaki kızlara sataşır çekim sağlardım. O zamanlar da fap yapıyordum p.nosuz ama hızlı internet henüz yoktu çok şükür ve kendini keşfetme amacıyla bunu yapmak normaldi. Ama ne olduysa liseye geçtikten sonra oldu 15 yaşımdan itibaren hızlı internetin ve çevrenin değişmesiyle p.noya erişim arttı, herkesin pmo yaptığını duyunca ve yeni bir ortama girince nasıl baş edecektim ki bu durumla? Derslerim git gide kötüye gitti, bir kıza platonik oldum hepten iş çığırndan çıktı sonuçta sınıfta kaldım. Ortaokulda sınıfta her zaman ilk 3 deydim. Nerdeyse hiç çalışmadan lisede iyi bir liseyi kazandım ama işler liseden sonra tepetaklak gitti. O zamanlar anlamıyoruz tabi ama şimdi bakınca anlıyorum. Nereden mi anlıyorum? Okudukça araştırdıkça.
Garry Wilson - Pornodoki Beyniniz kitabında şöyle diyor;
Çoğu kullanıcı ergenlikten itibaren porno izlemeye başlar. Onların beyinleri dopamin duyarlılığı, esnekliği, bağımlılığa karşı savunmasızlıklarının ve cinsel hazların yeniden düzenlenmesine dair dikkatsizliklerin zirvesindedir. Son olarak, yiyecek tüketiminin sınırları vardır: mide kapasitesi ve bir ısırık daha alamadığımızda ortaya çıkan doğal isteksizlik. Buna karşılık, uyku ve tuvalet molası ihtiyacı dışında internet porno tüketimine hiçbir fiziksel sınırlama yoktur. Bir kullanıcı, doygunluk veya isteksizlik duygularını tetiklemeden saatlerce pornoya yönelebilir (orgazm olmadan mastürbasyon yapabilir).
Aşırı porno izlemek bir zevk vaad ediyor gibi geliyor, ancak dopaminin doyum olmadığı mesajını hatırlayın. “Devam edin, doyum çok yakındadır”
Gençler, nasıl profesyonel suikastçı olunacağını öğrenmek için video oyunları oynamıyorlar. Fakat günümüzde gençler, beynin cinsel olan her şeyi öğrenmeye ve hatırlamaya hazır olduğu bir dönemde gerçekten cinsel ilişkiye giren gerçek insanları izliyorlar. Alkol, kokain ve birinci şahıs nişancıların tümü ödül merkezi dopaminini yükseltebilir (ki bu bağımlılıkla ilgili beyin değişiklikleri için gereklidir), ancak internet pornosunun aksine, hiçbiri kapsamlı cinsellik ve üreme beyin devremizi şekillendirme veya cinsel zevklerimizi değiştirme gücüne sahip değildir.
Ağır Basan Doyum
“Aşırı mekanizma”, doygunluk mekanizmalarını geçersiz kılarak (“doydum”, “çok doluyum”) hayatta kalmanın artığı durumlarda evrimsel bir avantajdır. Aşırı yiyecek tüketimi veya cinsel ilişki beyne evrimsel ikramiyeyi vurduğunuzu ve daha fazlası için nörokimyasal teşvik bildirir. Tek seferde sekiz kiloya kadar çok yemek yemesi gereken kurtları veya hamile kalınacak bir harem olduğunda çiftleşme mevsimini düşünün. Bu tür fırsatlar nadirdir, çabuk geçer ve ele geçirilmesi gerekir. Ancak şimdi internet, beynin ilkel bir bölümünün çok uyarıcı oldukları için değerli olarak algıladığı sonsuz “çiftleşme fırsatları” sunuyor.
Herhangi iyi bir memelinin yapacağı gibi, izleyiciler genlerini her yere yaymaya çalışırlar, ancak bir porno izleyicisinin çiftleşme mevsiminin sonu yoktur. Neye mal olursa olsun dopamin pompalayarak süresiz olarak devam edebilir. Tıkla, tıkla, uyarım, tıkla, uyarım, tıkla, tıkla. Seanslar bazen izleyicinin evrimleşmiş “aşırı tüketim mekanizmasını” aşırı hıza göndererek her gün saatlerce sürebilir. Evrim beyni bu tür kesintisiz uyarım için hazırlamamıştır. Süper uyarıcı bir ödüle sınırsız erişimi olan bir beyin ne yapmalıdır? Gördüklerini ve yaşadıklarını işlemek için evrimleşmiş midir? Bazı beyinler uyum sağlar ama bunun pek sağlıklı olduğu da söylenemez. İlk başta, porno kullanmak ve orgazm için mastürbasyon yapmak cinsel gerilimi giderir ve tatmin edici olarak görülür. Ancak kendinizi kronik olarak aşırı uyarırsanız, beyniniz aleyhinize çalışmaya başlayabilir.
Ergenliğin (ergenlikten 24 yaşına kadar) başlıca evrimsel görevi, hem bilinçli hem de bilinçsizce cinsellik hakkında her şeyi öğrenmektir. Bunu başarmak için son derece esnek ergen beyni, ortamdaki cinsel ipuçlarına bağlanır. Ergenler deneyimleri ve uyarılmayı genç yetişkinlerin birkaç yıl içinde yapacağından çok daha hızlı ve daha kolay şekilde birbirine bağlar. Ergenler özellikle savunmasızdır çünkü ödül devreleri aşırı hızdadır. İnternetteki yeniliklere yanıt olarak beyinleri daha yüksek dopamin artışları üretir ancak daha kolay sıkılır. (Sorunlu porno kullanıcılarında bu etki abartılıdır). Beyinleri de dopamine daha uyarlıdır ve daha fazla DeltaFosB üretir (“hatırlamak ve tekrarlamak için”). Ergen beyninin ödüle aşırı duyarlılığı, ergen bireyin bağımlılığa karşı daha savunmasız olduğu anlamına gelir.
Cinsel yönden uyarıcı uyanlar, bir ergenin dünyasını, yetişkin bir beynin yapmayacağı şekilde sallayabilir ve bu durum, 2014 yılında yapılan bir Cambridge araştırmasında genç porno kullanıcılarının beyin taramalarında bile ortaya çıkmıştır. Bu nörokimyasal gerçeklik genç beyinleri sarhoş ediyor ve onları en büyük cinsel çağrışımı sunan şeye göre cinsel yönelimi tanımlamaya teşvik ediyor. Bu yeterince korkutucu gelmediyse, doğal bir şekillendirme sürecinin bir gencin seçimlerini yetişkinlikte daralttığını unutmayın. Beyin, aslında 12 yaşından sonra milyarlarca sinir bağlantısı budanıp yeniden organize edildiğinden (resimde görüldüğü gibi) küçülür. Kullanmazsan kaybedersin ilkesi, hangi sinir bağlantılarının hayatta kalacağını yönetir ve kahramanımıza hayata karşı etkili tepkiler verir. Böylece genç bir beyin, kendisini internet pornosuna şaşırtıcı bir kolaylıkla derinden koşullandırabilir, öyle ki sonunda gerçek cinsel ilişki bazılarına yabancı bir deneyim gibi gelir.
Yeni nöral ağlantılar oluştuğunda, genç beyinler bu çağrışımlara sıkı sıkıya tutunur. Aslında en güçlü ve kalıcı anılarımız, en kötü alışkanlıklarımızla birlikte ergenlikte ortaya çıkar. Yirmili yaşlarına geldiğinde genç ergenimiz, cinsel ilişki sırasında içine düştüğü cinsel koşullanmaya tam olarak bağlı olmayabilir ancak bu beyninde görmezden gelmesi veya yeniden yapılandırması zor derin bir rutubet gibi olabilir.
Garry Wilson - Pornodoki Beyniniz kitabında şöyle diyor;
Çoğu kullanıcı ergenlikten itibaren porno izlemeye başlar. Onların beyinleri dopamin duyarlılığı, esnekliği, bağımlılığa karşı savunmasızlıklarının ve cinsel hazların yeniden düzenlenmesine dair dikkatsizliklerin zirvesindedir. Son olarak, yiyecek tüketiminin sınırları vardır: mide kapasitesi ve bir ısırık daha alamadığımızda ortaya çıkan doğal isteksizlik. Buna karşılık, uyku ve tuvalet molası ihtiyacı dışında internet porno tüketimine hiçbir fiziksel sınırlama yoktur. Bir kullanıcı, doygunluk veya isteksizlik duygularını tetiklemeden saatlerce pornoya yönelebilir (orgazm olmadan mastürbasyon yapabilir).
Aşırı porno izlemek bir zevk vaad ediyor gibi geliyor, ancak dopaminin doyum olmadığı mesajını hatırlayın. “Devam edin, doyum çok yakındadır”
Gençler, nasıl profesyonel suikastçı olunacağını öğrenmek için video oyunları oynamıyorlar. Fakat günümüzde gençler, beynin cinsel olan her şeyi öğrenmeye ve hatırlamaya hazır olduğu bir dönemde gerçekten cinsel ilişkiye giren gerçek insanları izliyorlar. Alkol, kokain ve birinci şahıs nişancıların tümü ödül merkezi dopaminini yükseltebilir (ki bu bağımlılıkla ilgili beyin değişiklikleri için gereklidir), ancak internet pornosunun aksine, hiçbiri kapsamlı cinsellik ve üreme beyin devremizi şekillendirme veya cinsel zevklerimizi değiştirme gücüne sahip değildir.
Ağır Basan Doyum
“Aşırı mekanizma”, doygunluk mekanizmalarını geçersiz kılarak (“doydum”, “çok doluyum”) hayatta kalmanın artığı durumlarda evrimsel bir avantajdır. Aşırı yiyecek tüketimi veya cinsel ilişki beyne evrimsel ikramiyeyi vurduğunuzu ve daha fazlası için nörokimyasal teşvik bildirir. Tek seferde sekiz kiloya kadar çok yemek yemesi gereken kurtları veya hamile kalınacak bir harem olduğunda çiftleşme mevsimini düşünün. Bu tür fırsatlar nadirdir, çabuk geçer ve ele geçirilmesi gerekir. Ancak şimdi internet, beynin ilkel bir bölümünün çok uyarıcı oldukları için değerli olarak algıladığı sonsuz “çiftleşme fırsatları” sunuyor.
Herhangi iyi bir memelinin yapacağı gibi, izleyiciler genlerini her yere yaymaya çalışırlar, ancak bir porno izleyicisinin çiftleşme mevsiminin sonu yoktur. Neye mal olursa olsun dopamin pompalayarak süresiz olarak devam edebilir. Tıkla, tıkla, uyarım, tıkla, uyarım, tıkla, tıkla. Seanslar bazen izleyicinin evrimleşmiş “aşırı tüketim mekanizmasını” aşırı hıza göndererek her gün saatlerce sürebilir. Evrim beyni bu tür kesintisiz uyarım için hazırlamamıştır. Süper uyarıcı bir ödüle sınırsız erişimi olan bir beyin ne yapmalıdır? Gördüklerini ve yaşadıklarını işlemek için evrimleşmiş midir? Bazı beyinler uyum sağlar ama bunun pek sağlıklı olduğu da söylenemez. İlk başta, porno kullanmak ve orgazm için mastürbasyon yapmak cinsel gerilimi giderir ve tatmin edici olarak görülür. Ancak kendinizi kronik olarak aşırı uyarırsanız, beyniniz aleyhinize çalışmaya başlayabilir.
Ergenliğin (ergenlikten 24 yaşına kadar) başlıca evrimsel görevi, hem bilinçli hem de bilinçsizce cinsellik hakkında her şeyi öğrenmektir. Bunu başarmak için son derece esnek ergen beyni, ortamdaki cinsel ipuçlarına bağlanır. Ergenler deneyimleri ve uyarılmayı genç yetişkinlerin birkaç yıl içinde yapacağından çok daha hızlı ve daha kolay şekilde birbirine bağlar. Ergenler özellikle savunmasızdır çünkü ödül devreleri aşırı hızdadır. İnternetteki yeniliklere yanıt olarak beyinleri daha yüksek dopamin artışları üretir ancak daha kolay sıkılır. (Sorunlu porno kullanıcılarında bu etki abartılıdır). Beyinleri de dopamine daha uyarlıdır ve daha fazla DeltaFosB üretir (“hatırlamak ve tekrarlamak için”). Ergen beyninin ödüle aşırı duyarlılığı, ergen bireyin bağımlılığa karşı daha savunmasız olduğu anlamına gelir.
Cinsel yönden uyarıcı uyanlar, bir ergenin dünyasını, yetişkin bir beynin yapmayacağı şekilde sallayabilir ve bu durum, 2014 yılında yapılan bir Cambridge araştırmasında genç porno kullanıcılarının beyin taramalarında bile ortaya çıkmıştır. Bu nörokimyasal gerçeklik genç beyinleri sarhoş ediyor ve onları en büyük cinsel çağrışımı sunan şeye göre cinsel yönelimi tanımlamaya teşvik ediyor. Bu yeterince korkutucu gelmediyse, doğal bir şekillendirme sürecinin bir gencin seçimlerini yetişkinlikte daralttığını unutmayın. Beyin, aslında 12 yaşından sonra milyarlarca sinir bağlantısı budanıp yeniden organize edildiğinden (resimde görüldüğü gibi) küçülür. Kullanmazsan kaybedersin ilkesi, hangi sinir bağlantılarının hayatta kalacağını yönetir ve kahramanımıza hayata karşı etkili tepkiler verir. Böylece genç bir beyin, kendisini internet pornosuna şaşırtıcı bir kolaylıkla derinden koşullandırabilir, öyle ki sonunda gerçek cinsel ilişki bazılarına yabancı bir deneyim gibi gelir.
Yeni nöral ağlantılar oluştuğunda, genç beyinler bu çağrışımlara sıkı sıkıya tutunur. Aslında en güçlü ve kalıcı anılarımız, en kötü alışkanlıklarımızla birlikte ergenlikte ortaya çıkar. Yirmili yaşlarına geldiğinde genç ergenimiz, cinsel ilişki sırasında içine düştüğü cinsel koşullanmaya tam olarak bağlı olmayabilir ancak bu beyninde görmezden gelmesi veya yeniden yapılandırması zor derin bir rutubet gibi olabilir.
Son düzenleme:
Mezun senem oldugu için sürekli evdeyim su anda üst düzey bi ders çalısamıyorum ama fab i azaltmaya başladım ve ben oyun bagımlısıyım sürekli bilgisayarda arkadaşlarımla valo lol atıyoz su anda fab isteğini oyunlarla söndürüyorum sizce yaptıgım doğru bir şey mi yoksa başka bi strateji mi bulmalıyım. Oyunları yazın dershaneye başlayınca bırakmayı düşünüyorum su anda iki bagımlılıgı bırakmak cok zor oluyor, relapse oluyorum ikisi de olmayınca.
Bu farkındalığınla ve sabırla öğrenmeye devam ettiğin sürece mutlaka başaracaksın ancak bir konuyu netleştirelim;
Sen şu an iyi niyetle bir şeyi bastırmaya çalışıyorsun ama fark etmeden beynini daha da derin bir döngüye sokuyorsun.
Sürekli şekerli çay içmekten şeker hastası olmuşsun, doktor diyorki acilen şekeri bırakman lazım yoksa insülin kullanmaya başlıcaksın. Sen ise çayı artık şekersiz içiyorsun ama her gün kola içmeye başladın. Bu mantıklı mı?
Fab isteğini oyunla bastırmak... bu aslında beynin bağımlı kalmak için şekil değiştirmesi.
Yani dopaminin yüksek patlama ihtiyacını başka bir patlamayla besliyorsun.
Bu yüzden kısa vadede rahatlıyorsun ama sistem yine aynı yerde dönüyor.
Beyin “yüksek uyarım” seviyor ve sen de onu oyunla besleyince fab isteği kökten sönmüyor, sadece yer değiştiriyor.
Oyun oynarken de fab düşünceleri geliyor değil mi arada?
Gelir. Çünkü sistem kapanmadı.
Sadece diğer bağımlılık nöbetçi kaldı.
Aslında yapman gereken şey, dopamini yavaşlatmak.
Yani yüksek uyarımdan kaçmak.
Yavaş yaşamı, sıkıcı şeyleri tekrar çekici hale getirmek.
Yürüyüş, kitap, küçük odaklı ders, kısa egzersizler, ılık duş, soğuk hava, yüz yüze muhabbet, sessizlik…
Bunlar ilk başta zevksiz gelir çünkü beynin hâlâ uyuşturulmuş.
Ama biraz sabredince gerçek dopamin sistemi tekrar ayağa kalkar.
Ve o zaman oyun da, fab da “yapay gelir.”
Gerçek doyum, gerçek bağlar, gerçek üretim tat verir.
O yüzden sana tavsiyem şu:
Oyunu tamamen kes demiyorum, ama ondan dopamin arama.
Onu zevk için değil, sadece bir mola gibi gör.
Ve gün içinde gerçek dopamin kaynakları inşa etmeye başla.
Zihnin seni zorlayacak ama sen yolunu biliyorsun artık.
Sen bu farkındalığı kurduğunda, bir gün dönüp bakacaksın ve diyeceksin ki:
“Ulan aslında hep kandırılmışım.”
Yanındayım, burası zorlu ama temiz bir yol. Ancak bilgilenmelisin daha fazla bağımlılık mekanizmasını, beyin kimyamızın biraz daha araştırmalısın.
Sen şu an fab'den kaçıyorsun ama oyunla kaçıyorsun. Bu kötü niyet değil, sadece sistemin işleyişini tanımamak. PBKY'de bir yerde şöyle diyordu:
“Bir bağımlılık diğerinin yerini aldığında, beyin iyileşmez — sadece farklı bir zincire geçer.”
Yani aslında bağımlılık hâlâ çalışıyor. Sadece şeker yerine gazlı içecek içiyorsun gibi düşün. Temizlenme başlamadı bile.
Asıl çözüm, dopamin sistemini yavaşlatmak, düşük uyarımlara alışmak. Gerçek özgürlük orada.
Çok teşekkür ederim değerli tavsiyeleriniz için. Daha çok kokden birakmayi tercih ediyirum çünki kendimi taniyorum 1 defa yaparsam arkasida gelecek. Surecimiz daim. Allah yardimcimiz olsun
Teşekkürler değerli yorumun için. Sürecimiz daim oksun Allah yardimcimiz olsun
Bu değerli yorumun için cook teşekkürler. Belkide 3 4 kere okudum bu yaziyi gözlerimm doldu.ilk baçta yazdığınız yerde hep kendimi buldum zamanında bende sınıf birincisiydim. Okulda populer çoçukdum. Eyhhh...
Tam olarak her şeyiyle beni anlatmışsınız. Aynı şekil tam hatirlamiyorum ama bende 8-13 yaşlarında fap yapıyordum ama pornosuz. Pornoya baksamda ayda yılda 1 kere falan bakardım. 13 yaşımdan sonra işler çığırından çıktl. Okul değiştirdim bu gittiğim yeni okukdada keko tarzi insanlar fazlasiyla boldu. İlk günden kavgaya karistim. O okuldan atilincaya kadarda böyle devam etti sanırsam o dönemlerde stresden başlamışdım pornoya. Eve gelib kendime keyf zamanı ayırıyordum. Ama sonda bu kadar hayatıma mall olacağını bilmezdim. Çyazdığının yazılarda bana çok desdek ve motivasyon sağlıyor. Hedefim 90 gün. Sürecimiz daim olsun. Allah yardımcımız olsun
Gerçekten bu olayın işleyişini çözmüşsün yazdığın her şeyde haklısın bu yazıyı her siteye girdiğimde okuyacagım teşekkürler...
