Süreç Sonrası Algımda Değişiklikler

[defiantwarrior]

Merhaba değerli forum üyeleri,

Dün birkaç arkadaşımla buluştum ve bu buluşma sırasında dikkatimi çeken bir farkındalık yaşadım. Aslında bu farkındalık neredeyse her zaman yaşanıyor gibi. Günlüğümde de son günlerde bu konudan biraz bahsetmiştim. Son zamanlarda, neredeyse yalnızca özenle seçtiğim videolar haricinde telefon kullanmıyorum ve sosyal medya hesaplarımı sıfırladım. Artık keşfet ve akış gibi bölümlere girmiyorum.

Son günlerde kafelerde, metrolarda ve çeşitli yerlerde ekranlara bağımlı insanları gözlemledikçe, çoğu zaman kendi arkadaşlarımın bile bu döngüye hapsolduğunu fark ettim. Kendime gelince, boş içeriklerle ve aktivitelerle zamanımı nasıl çarçur ettiğimi itiraf etmek acı vericiydi.

Bununla birlikte, düşünce, ahlak, bilim ve felsefe gibi konularda yargılar üreten birçok dehanın bunu boşuna yapmadığını daha fazla hissetmeye başladım. Son zamanlarda "neverfap" süreci ve kendime dair gelişim sağlayan eylemlerle birlikte hayata olan bakış açımda önemli değişiklikler yaşadım. 90 günlük bir zaman dilimi, beyne inanılmaz bir özgürlük hissi veriyor. Sadece "nofap" ile değil, davranış ve tutum değişiklikleriyle gelen "neverfap" anlayışı gerçekten büyük bir dönüşüm sağlıyor.

Benim için bu süreç bir başlangıç çünkü bu deneyimin tadı gerçekten farklı. Sanırım iyisinden bir "kırmızı hapı" da yuttum galiba. Öyle bir noktaya geliyorsunuz ki, tüm kaynaklarınız sizi terk etse bile, toplum içinde maddi olarak zorlansanız bile, bu içgörü ve vizyonla yolumu bulabilirim diyebiliyorsunuz.

Sizlerin de insanın varoluşu ve gelişimiyle ilgili düşüncelerinizi merakla bekliyorum.

 

[King Elessar]

Son günlerde kafelerde, metrolarda ve çeşitli yerlerde ekranlara bağımlı insanları gözlemledikçe, çoğu zaman kendi arkadaşlarımın bile bu döngüye hapsolduğunu fark ettim. Kendime gelince, boş içeriklerle ve aktivitelerle zamanımı nasıl çarçur ettiğimi itiraf etmek acı vericiydi.

Geçenlerde sınıf arkadaşlarımla buluştum ve aynı durum benim de başıma geldi. Arkadaşım telefonu eline aldı ve kaydırmaya başladı. Bunu yapmak, onun için artık refleks hâline gelmiş. Sohbetin sıkıcılığından vs. de değil, 4-5 arkadaş baya keyifli vakit geçirdik.
İnsanlar, artık teknolojinin esiri olmuş durumda. Bundan da öte, tüketimle o kadar kafayı bozmuş durumdayız ki sıkılmaya bile vaktimiz kalmıyor. Önceden dört duvar arasında herhangi bir teknolojik alet olmadan vakit geçiremeyeceğimi düşünen ben; şu an saatlerimi sadece hiçbir şey yapmayarak, düşünerek geçirebilirim. Anı yaşamayı, andan keyif almanın ne kadar önemli olduğunu öğrendim.

Metroya biniyorum 10 insandan 7si telefona bakıyor. Resmen hipnotize olmuş şekilde bir yere gidiyorsun önce fotoğraf çekme, popülist konular, içi boş sohbetler. İnsanların yeterince kendini geliştirme uğraşı içinde olduğunu düşünmüyorum. Ye, iç, .ıç mantığında birçoğu böyle, zihnini dolu tutabilen ve yüksek değerde kalabilen insan sayısı azınlıkta. Para ve statü ile kaliteli birey olamıyorsun. Bunu net bir şekilde insanları tanıdıkça anlıyorum.

Durum tam olarak bundan ibaret. Örneğin, çok güzel manzaralı bir yerde yürüyüş yapıyordum; orada benimle yürüyüş yapan insanların neredeyse hepsi, o manzaranın keyfini çıkarmak yerine telefonundan fotoğraf çekmek derdindeydi. Fotoğrafı çektikten sonra manzaraya sadece telefonundan bakıp gidenler bile oldu.
Kafede arkadaşlarla otururken, arka masadakiler aşırı gürültü yapıyorlardı. Oradaki çoğu kişi de rahatsız oluyordu fakat bunu dile getiren yoktu. Ben de nazikçe biraz sessiz olmalarını söyledim ve beni terslediler. Orada onlarla kavga bile edebilirdim ama karşımdakinin kaybedecek hiçbir şeyi yoktu eminim. Bu yüzden arkadaşlarımla kahvelerimizi alıp parkta oturduk. Kalitesiz insan her yerde, her zaman vardır.
Çok lüks arabanın içindeki adam da içtiği sigaranın izmaritini çevreye atıyor, üstü başı pasaklı adam da. Paranın insana kalite getirmediği buradan bile aşikâr.

Yüksek değer biri olma yolunda olduğuma inanıyorum. Yüksek değer özelliklerin beni ben yaptığını görüyorum belli bir idealde olduğumu ve hayat için çok çabaladığımı fark ediyorum. Eminim bir gün istediklerimi hayata geçirmem mümkün olacak. Dün bir kez daha anladım ki farklıyım bu farklılığımı sağlayan da benliğimin yaratıcı kudretle uyumlanma mücadelesi. O halde kendini takip ve yaşayış konusunda kusursuza yakın olmalısın, iradeyi ve sistemi çok sağlam kurmalısın defiantwarrior. Ve asla yapmak istemediğin bir şeyi yapma. Kendime güveniyorum ve bu hayatta birçok kazanımı elde edeceğime tüm kalbimle inanıyorum.

Kendimizin en iyi hâlini yaratma sürecinde zorlandığımız anlar olacak fakat başaracağız.

 

[nevergiveupp]

Merhaba değerli forum üyeleri,

Dün birkaç arkadaşımla buluştum ve bu buluşma sırasında dikkatimi çeken bir farkındalık yaşadım. Aslında bu farkındalık neredeyse her zaman yaşanıyor gibi. Günlüğümde de son günlerde bu konudan biraz bahsetmiştim. Son zamanlarda, neredeyse yalnızca özenle seçtiğim videolar haricinde telefon kullanmıyorum ve sosyal medya hesaplarımı sıfırladım. Artık keşfet ve akış gibi bölümlere girmiyorum.

Son günlerde kafelerde, metrolarda ve çeşitli yerlerde ekranlara bağımlı insanları gözlemledikçe, çoğu zaman kendi arkadaşlarımın bile bu döngüye hapsolduğunu fark ettim. Kendime gelince, boş içeriklerle ve aktivitelerle zamanımı nasıl çarçur ettiğimi itiraf etmek acı vericiydi.

Bununla birlikte, düşünce, ahlak, bilim ve felsefe gibi konularda yargılar üreten birçok dehanın bunu boşuna yapmadığını daha fazla hissetmeye başladım. Son zamanlarda "neverfap" süreci ve kendime dair gelişim sağlayan eylemlerle birlikte hayata olan bakış açımda önemli değişiklikler yaşadım. 90 günlük bir zaman dilimi, beyne inanılmaz bir özgürlük hissi veriyor. Sadece "nofap" ile değil, davranış ve tutum değişiklikleriyle gelen "neverfap" anlayışı gerçekten büyük bir dönüşüm sağlıyor.

Benim için bu süreç bir başlangıç çünkü bu deneyimin tadı gerçekten farklı. Sanırım iyisinden bir "kırmızı hapı" da yuttum galiba. Öyle bir noktaya geliyorsunuz ki, tüm kaynaklarınız sizi terk etse bile, toplum içinde maddi olarak zorlansanız bile, bu içgörü ve vizyonla yolumu bulabilirim diyebiliyorsunuz.

Sizlerin de insanın varoluşu ve gelişimiyle ilgili düşüncelerinizi merakla bekliyorum.
(alttaki metin günlüğümden alıntıdır.)

Dün 12.15'te yemeyi sonlandırdıktan sonra 20.00'e kadar bir şey yememiştim. Bir arkadaşım askerden geldi ona özel bir gün yapalım dedik. Dışarıda yemek yedim (doymadım), pasta vs. yedim, sonrasında da cheat meal e döndü iş ve açıkçası iyi hissetmiyorum. Kendime göre yüksek bir meblağ para harcadım bunun için de mutlu değilim. Cheat meal konusunda kendimi uyarmıştım bu konuda da ciddi önlemler almam gerekiyor taviz her verdiğimde yaşadığım olumsuz duygular beni adeta mahvediyor. Her neyse buluştuğum arkadaşlar telefondan gözlerini ayırmıyorlar inanır mısınız dışarıda bulunduğum süre boyunca bir kere telefona dokunmadım. Metroya biniyorum 10 insandan 7si telefona bakıyor. Resmen hipnotize olmuş şekilde bir yere gidiyorsun önce fotoğraf çekme, popülist konular, içi boş sohbetler. İnsanların yeterince kendini geliştirme uğraşı içinde olduğunu düşünmüyorum. Ye, iç, .ıç mantığında birçoğu böyle, zihnini dolu tutabilen ve yüksek değerde kalabilen insan sayısı azınlıkta. Para ve statü ile kaliteli birey olamıyorsun. Bunu net bir şekilde insanları tanıdıkça anlıyorum. Yüksek değer biri olma yolunda olduğuma inanıyorum. Yüksek değer özelliklerin beni ben yaptığını görüyorum belli bir idealde olduğumu ve hayat için çok çabaladığımı fark ediyorum. Eminim bir gün istediklerimi hayata geçirmem mümkün olacak. Dün bir kez daha anladım ki farklıyım bu farklılığımı sağlayan da benliğimin yaratıcı kudretle uyumlanma mücadelesi. O halde kendini takip ve yaşayış konusunda kusursuza yakın olmalısın, iradeyi ve sistemi çok sağlam kurmalısın defiantwarrior. Ve asla yapmak istemediğin bir şeyi yapma. Kendime güveniyorum ve bu hayatta birçok kazanımı elde edeceğime tüm kalbimle inanıyorum.

Telefonu tamamen nasıl bıraktın dostum? Bende de sadece youtube var ancak beynim youtube un son kurtuluş olduğunu bildiği için youtubeta çok zaman geçiriyorum,üstelik anasayfa keşfet önerilenler kısmı da kapalı.Youtube u sildiğimde ise başka web sitelerinde çok zaman harcıyorum,kısacası neyi silersem başka bir uygulamada veya sitede zaman harcıyorum.Sen nasıl bunun üstesinden geldin?

 

[defiantwarrior]

İnsanlar, artık teknolojinin esiri olmuş durumda. Bundan da öte, tüketimle o kadar kafayı bozmuş durumdayız ki sıkılmaya bile vaktimiz kalmıyor. Önceden dört duvar arasında herhangi bir teknolojik alet olmadan vakit geçiremeyeceğimi düşünen ben; şu an saatlerimi sadece hiçbir şey yapmayarak, düşünerek geçirebilirim. Anı yaşamayı, andan keyif almanın ne kadar önemli olduğunu öğrendim.

Elimdeki telefonun markasına takıldığım günler aklıma geliyor. Baktığım zaman kullandığım program ve yaptığım işlem sayısı belli. Sağladığı katkıya odaklanmak yerine sende 14 mü var aa bende de s20 klişeli yapanları fazla ciddiye almışım herhalde. Gelen 4-5 özellik değişimi dışında çoğu kişi bu özellikleri kullanmıyor bile. Sadece tüketimin ve orada kullandığı sosyal medyada aldığı etkileşim ile meşgul durumda.
Tüketim her alanda inanılmaz boyutlarda örneğin bir kahve almak için gittiğimde ,şekerle süslenmiş kahveyle alakasız bir sürü şey bir de isimlerini bilmem durumunda olmamız gerekiyor galiba , kahveyi bana unutturan sistem. Bir tavuk yiyeceğim zaman sayısız sosla ve yapaylıkla bozulmuş milyon tane çeşit. Bir de bunları bilmek vs kültür olarak adlandırıldığında kafayı yiyorum.

Bende artık vaktimi keyifli ve verimli geçirebiliyorum sadece şu sıkıntım var odaklanma sırasında aklıma gelen bir takıntıyı bir an gündemim haline getirebiliyorum. O sorunun üstesinden eğer gelebiliyorsam büyük bir yük kalkacak üzerimden.

orada benimle yürüyüş yapan insanların neredeyse hepsi, o manzaranın keyfini çıkarmak yerine telefonundan fotoğraf çekmek derdindeydi. Fotoğrafı çektikten sonra manzaraya sadece telefonundan bakıp gidenler bile oldu.

Ben oldum olası bunu çözemedim. Basketbol maçlarına gittiğim zaman önümde kimse olmasın diye dua eder hale geldim. Basketbolu seviyorum izleyeyim diye gidiyorum sadece önümde telefonlar

Kalitesiz insan her yerde, her zaman vardır.
Çok lüks arabanın içindeki adam da içtiği sigaranın izmaritini çevreye atıyor, üstü başı pasaklı adam da. Paranın insana kalite getirmediği buradan bile aşikâr.

Bence bu bir eğitim sorunu. Bizlere felsefe, mantık, psikoloji, genel sağlık dersleri verilmedi. Metin çözümleme, analitik düşünme vs yeterince öğretilmedi. Tabela üniversiteler ve sadece öğretim üzerine o da a üniversitesinde farklı b de farklı. Derslerin müfredatı her yerde farklı üniversitelerde. Köy Enstitüleri gibi insanların her anlamda eğitildiği sistemlerle eğitilseydik bir insanlara nasıl davranılır, insanlar günlük hayatlarında ne gibi aktivitelerle uğraşır çok daha iyi bilebilirdik. Makine tamir etmeyi, yemek yapabilmeyi, bir giysi örebilmeyi ne geliyorsa aklına. Küresel ve kapital düzenin insanı maalesef aynı tip ve kalitesiz hale geliyor. Serbest piyasa ekonomileri ve şirketler ile gelen kültürün sonucu haline geldi bu durum. İçerik üretme adı altında değer kaybediyor birçok şey.

 

[defiantwarrior]

Telefonu tamamen nasıl bıraktın dostum? Bende de sadece youtube var ancak beynim youtube un son kurtuluş olduğunu bildiği için youtubeta çok zaman geçiriyorum,üstelik anasayfa keşfet önerilenler kısmı da kapalı.Youtube u sildiğimde ise başka web sitelerinde çok zaman harcıyorum,kısacası neyi silersem başka bir uygulamada veya sitede zaman harcıyorum.Sen nasıl bunun üstesinden geldin?

Hocam ben şöyle yapıyorum. Eğer gelişmek istediğiniz bir şey varsa onun için belli bir süre ayırabilirsiniz. 3-4 saat verimli bir zaman geçirip sonra bakabilirsiniz. Zamanla ihtiyacınız azalır. Dinlenme zamanlarınızda da kendinize bir playlist oluşturabilirsiniz. Ben 5 videoyu seçiyorum. Yürüyüş yaptığımda dinliyorum mesela. Onun harici hiç araştırma, bakma böylelikle aklına gelmeyecek diyorum.
Telefondan instagramı, facebooku sildim. Hiç yüklemiyorum ve bakmıyorum. Gerçekten ihtiyaç duyabileceğim bir şey yok. Bazen kaliteli içerik, bilimsel üretim yapan birinin sayfasındaki paylaşımlara bakıyorum.
Bir de metin okuma ile bu sorunu çözebilirsiniz. Köşeyazısı, kitap vs. zihninizi gerçek anlamda gelişime açık hale getiriyor.

 

[defiantwarrior]

Senin tercihin ama sürece vs. çok takıntılı şekilde bağlanmışsın, bu kadar anlam yükleme bence.Yanlış anlama ben sana rehavete kapıl falan demiyorum ama böyle şeyler yapınca bağımlılıklarınıda yaşatmaya devam ediyorsun hep aklında kalıyor ve bence relapse olma olasılığın artar. Bence sadece yapman gerekeni yap, ben senin yerinde olsam artık daha nadir forumda takılırdım yani artık senin PMO ile ilgili şeyleri unutman, aklından çıkarman lazım bence.Bu arada bu benim senin için genel yorumum tek bu yazına ithafen değil.Umarım yanlış anlamazsın...

Sürece takıntılı şekilde bağlanmaktan ziyade beni geliştiren davranışların bana kattıkları iyi hissettiriyor. Bazen kendi içine çekildiğinde de insanlarla da bazı konuları paylaşamadığından anonim olarak etkileşimde bulunmak güzel geliyor galiba. Relapse ve PMO özelinde son zamanlarda hiçbir şey hissetmiyorum. Aslında burada birbirimizi tanımıyoruz haklısın sürekli insanların vaktini almaya gerek yok. Bağımlılık olarak resetlendim sayılır. Ne bileyim işte. Saygı duyarım disiplinli ve sistemli olarak bulunduğum ortamda olmayı seviyorum. Sanırım foruma da biraz o gözle baktım.

 

[Priv@te_reflection]

Merhaba değerli forum üyeleri,

Dün birkaç arkadaşımla buluştum ve bu buluşma sırasında dikkatimi çeken bir farkındalık yaşadım. Aslında bu farkındalık neredeyse her zaman yaşanıyor gibi. Günlüğümde de son günlerde bu konudan biraz bahsetmiştim. Son zamanlarda, neredeyse yalnızca özenle seçtiğim videolar haricinde telefon kullanmıyorum ve sosyal medya hesaplarımı sıfırladım. Artık keşfet ve akış gibi bölümlere girmiyorum.

Son günlerde kafelerde, metrolarda ve çeşitli yerlerde ekranlara bağımlı insanları gözlemledikçe, çoğu zaman kendi arkadaşlarımın bile bu döngüye hapsolduğunu fark ettim. Kendime gelince, boş içeriklerle ve aktivitelerle zamanımı nasıl çarçur ettiğimi itiraf etmek acı vericiydi.

Bununla birlikte, düşünce, ahlak, bilim ve felsefe gibi konularda yargılar üreten birçok dehanın bunu boşuna yapmadığını daha fazla hissetmeye başladım. Son zamanlarda "neverfap" süreci ve kendime dair gelişim sağlayan eylemlerle birlikte hayata olan bakış açımda önemli değişiklikler yaşadım. 90 günlük bir zaman dilimi, beyne inanılmaz bir özgürlük hissi veriyor. Sadece "nofap" ile değil, davranış ve tutum değişiklikleriyle gelen "neverfap" anlayışı gerçekten büyük bir dönüşüm sağlıyor.

Benim için bu süreç bir başlangıç çünkü bu deneyimin tadı gerçekten farklı. Sanırım iyisinden bir "kırmızı hapı" da yuttum galiba. Öyle bir noktaya geliyorsunuz ki, tüm kaynaklarınız sizi terk etse bile, toplum içinde maddi olarak zorlansanız bile, bu içgörü ve vizyonla yolumu bulabilirim diyebiliyorsunuz.

Sizlerin de insanın varoluşu ve gelişimiyle ilgili düşüncelerinizi merakla bekliyorum.

Bence youtube diğer platformlara göre daha kaliteli bir platform.Ben sırf süreç için bir şeyi bırakmayı anlamsız buluyorum.İnstagram gibi değil kontrol sende en azından.İçerisinde faydalı içerikler de var.Ben kullandım sürecinde ona göre 85.güne az hasarla gelebildim zamanında. Yasakla değil de düşünce yapısını değişimine uğraşıyorum. İnancımı kuvvetlendiriyorum onun yerine .Bana fayda veren içi dolu aynı zamanda ilgi alanım olan şeyleri takip ediyorum.Tabi inancım gereği kadınlarla meşgul olmamak bahsetmiş olduğun dinamiği sağlıyor ki asıl reçete burada saklı tam olarak.Icerigi yasaklasam başka ne ile meşgul olacağım kaydadeğer bir uğraş mi yapacağım bunu bulmak daha zor olacak onun yerine şartları değerlendirmeyi tercih ederim.Boyle de yoldan çıkmazsın merak etme.Yoldan çıkmaktan korkan ve sakınan insanlar ilk başta yoldan çıkan kimselerdir.Bir yerde bir şeyi eksik yapıyorsan bir yerde bir şeyi gereken ayarda yapmadığın içindir.Yani gereken değeri ölçüyü vermiyorsun.Ondan kaynaklanıyor.Bir denge unsuru şart .Haz ve acı dengesi oluşmalı.Su an ki en son 2 haftalık sürecimde zamanı bile unutmuş durumdayım ne zaman bozduğum nasıl bozduğum aklımda canlanmıyor.Kendinde kaybolmak gerekiyor.Kendini kaybet biraz da kendinden geçecek kadar kendini unutursan bu da meşgul olmakla alakalı.Bir sınav serüveni içindeyim deneme çözüyorum o iki saat mücadele bile beni ayakta tutuyor yanlış şeylere kaymamama bak burada hayat memat meselesi sınav var yani geleceğin var diyerek beni uyarıyor.Bu hal insanı ayakta tutan kalmamasını sağlayan şeyler.Muhtaçsızlik hissini zaman zaman ben de yaşadım sen öyle anlatınca daha da içime sindi ve bazen onsuz yapamayacakmis hislerinden sıyrılmama neden olup bağımsızlık fitilini bir nebze ateşledi.

 

[Chumyuk]

Youtube u sildiğimde ise başka web sitelerinde çok zaman harcıyorum,kısacası neyi silersem başka bir uygulamada veya sitede zaman harcıyorum.

Bende artık vaktimi keyifli ve verimli geçirebiliyorum sadece şu sıkıntım var odaklanma sırasında aklıma gelen bir takıntıyı bir an gündemim haline getirebiliyorum. O sorunun üstesinden eğer gelebiliyorsam büyük bir yük kalkacak üzerimden.

Hocam bu sorunlar bende de mevcut, buna yönelik olarak geçenlerde bir kitap keşfettim, size de tavsiye edeyim. Ne ölçüde faydalı olur bilmiyorum kişisel bir deneyim sonuçta ama faydalanabileceğinizi düşünüyorum:
Cal Newport - Pürdikkat
İnternette de pdf'i mevcut,

Ziyaretçiler için gizlenmiş link, görmek için üye olunuz. Giriş yapın veya üye olun.

bıraktım.
Sürecinizde verimlilikler dilerim

 

[Linchx]

Elimdeki telefonun markasına takıldığım günler aklıma geliyor. Baktığım zaman kullandığım program ve yaptığım işlem sayısı belli. Sağladığı katkıya odaklanmak yerine sende 14 mü var aa bende de s20 klişeli yapanları fazla ciddiye almışım herhalde. Gelen 4-5 özellik değişimi dışında çoğu kişi bu özellikleri kullanmıyor bile. Sadece tüketimin ve orada kullandığı sosyal medyada aldığı etkileşim ile meşgul durumda.
Tüketim her alanda inanılmaz boyutlarda örneğin bir kahve almak için gittiğimde ,şekerle süslenmiş kahveyle alakasız bir sürü şey bir de isimlerini bilmem durumunda olmamız gerekiyor galiba , kahveyi bana unutturan sistem. Bir tavuk yiyeceğim zaman sayısız sosla ve yapaylıkla bozulmuş milyon tane çeşit. Bir de bunları bilmek vs kültür olarak adlandırıldığında kafayı yiyorum.

Bende artık vaktimi keyifli ve verimli geçirebiliyorum sadece şu sıkıntım var odaklanma sırasında aklıma gelen bir takıntıyı bir an gündemim haline getirebiliyorum. O sorunun üstesinden eğer gelebiliyorsam büyük bir yük kalkacak üzerimden.


Ben oldum olası bunu çözemedim. Basketbol maçlarına gittiğim zaman önümde kimse olmasın diye dua eder hale geldim. Basketbolu seviyorum izleyeyim diye gidiyorum sadece önümde telefonlar

Bence bu bir eğitim sorunu. Bizlere felsefe, mantık, psikoloji, genel sağlık dersleri verilmedi. Metin çözümleme, analitik düşünme vs yeterince öğretilmedi. Tabela üniversiteler ve sadece öğretim üzerine o da a üniversitesinde farklı b de farklı. Derslerin müfredatı her yerde farklı üniversitelerde. Köy Enstitüleri gibi insanların her anlamda eğitildiği sistemlerle eğitilseydik bir insanlara nasıl davranılır, insanlar günlük hayatlarında ne gibi aktivitelerle uğraşır çok daha iyi bilebilirdik. Makine tamir etmeyi, yemek yapabilmeyi, bir giysi örebilmeyi ne geliyorsa aklına. Küresel ve kapital düzenin insanı maalesef aynı tip ve kalitesiz hale geliyor. Serbest piyasa ekonomileri ve şirketler ile gelen kültürün sonucu haline geldi bu durum. İçerik üretme adı altında değer kaybediyor birçok şey.

Yemek yapabilmeyi, giysi örebilmeyi vs. Öğretilseydi fastfood zincirleri, tekstil endüstrisi bu kadar kâr yapabilir miydi?

 

[theUNİVERSE]

Geçenlerde sınıf arkadaşlarımla buluştum ve aynı durum benim de başıma geldi. Arkadaşım telefonu eline aldı ve kaydırmaya başladı. Bunu yapmak, onun için artık refleks hâline gelmiş. Sohbetin sıkıcılığından vs. de değil, 4-5 arkadaş baya keyifli vakit geçirdik.
İnsanlar, artık teknolojinin esiri olmuş durumda. Bundan da öte, tüketimle o kadar kafayı bozmuş durumdayız ki sıkılmaya bile vaktimiz kalmıyor. Önceden dört duvar arasında herhangi bir teknolojik alet olmadan vakit geçiremeyeceğimi düşünen ben; şu an saatlerimi sadece hiçbir şey yapmayarak, düşünerek geçirebilirim. Anı yaşamayı, andan keyif almanın ne kadar önemli olduğunu öğrendim.

Durum tam olarak bundan ibaret. Örneğin, çok güzel manzaralı bir yerde yürüyüş yapıyordum; orada benimle yürüyüş yapan insanların neredeyse hepsi, o manzaranın keyfini çıkarmak yerine telefonundan fotoğraf çekmek derdindeydi. Fotoğrafı çektikten sonra manzaraya sadece telefonundan bakıp gidenler bile oldu.
Kafede arkadaşlarla otururken, arka masadakiler aşırı gürültü yapıyorlardı. Oradaki çoğu kişi de rahatsız oluyordu fakat bunu dile getiren yoktu. Ben de nazikçe biraz sessiz olmalarını söyledim ve beni terslediler. Orada onlarla kavga bile edebilirdim ama karşımdakinin kaybedecek hiçbir şeyi yoktu eminim. Bu yüzden arkadaşlarımla kahvelerimizi alıp parkta oturduk. Kalitesiz insan her yerde, her zaman vardır.
Çok lüks arabanın içindeki adam da içtiği sigaranın izmaritini çevreye atıyor, üstü başı pasaklı adam da. Paranın insana kalite getirmediği buradan bile aşikâr.

Kendimizin en iyi hâlini yaratma sürecinde zorlandığımız anlar olacak fakat başaracağız.

İzmariti atarak bir insanı yargilamamaliyiz belkide ne zor insanlara yardım eli uzatmış olabilir,hiçbirimiz 4/4 olamayız,kimse de 4/4 değildir,ben arabaya izmariti söndürmek ve içine atmak için birşey koydum içine atıyorum ama bunu sosyal fobimin olduğundan yaptım,yaz havalarinda bende cami sonuna kadar açar yerine gör izmariti atabilirim yere, erkek dediğin takıntılı olmayacak diyorlar,erkek vurdumu suyunu çıkaracak diyorlar, özellikle Ortadoğu aklına sahip bir bolgedeyiz ve ülkemizde haliyle buna yatkın,yoksa seni erkek olarak bile görmüyorlar,evet kaybedecek birşeyleri olmadığını görüyorsun, genellikle de düşünmezler,kendi imkanlarıyla ölümden kaçabileceklerini düşünmezler, Allah kaderimizi yazmış, ölüm varsa ölürüz,inancım yok herkese saygım var,lakin benim inancım olsa Allah kader yazmış ama kaderini de biraz sen sekillendirebilme ihtimalin var, çünkü seni tercihlerine göre yargilicam belki de kaderini çizdim ama senin tercihlerine göre çizdim diyordur? La ben inançlı biri mi olacam yoksa,ilk defa yazıyorum bunu