Bocchi Günlük

[bocchi]

Geçen bi sorunumu birisine yazınca ne kadar rahatladiğımı ve o sorunu ne kadar kolay çözdüğümü görünce ben de günlük yazayım dedim. Hem bazı şeyleri günlüklerde yazmak çok iyi oluyor nedense. Bi sorun var ya da bi şey yapıyorsun diyelim bunu yazıyorsun lan bi değişik oluyo bi hoş geliyo niyeyse daha doğrusu şöyle, olaya geriden bakıp içini döktüğün için olayı daha iyi görüyorsun.

Bugünümden başlayarak anlatayım şöyle günümü, ve aklımdan geçenleri.

Akşam 10 gibi yatıp sabah 7 gibi kalkmaya çalışıyorum ama yapamadım 2 gündür (bak şimdi bundan bahsedince olayı daha iyi gördüm) bu yazıyı paylaştıktan sonra uyurum herhalde. O sabah küslük vaktinde kalkmak çok hoş geliyor, kalkıyorsun böyle güneşle beraber uyanıyorsun, sakin, sessiz insanlar uyuyor. 7 8 gibi kalkıyorum işte. El yüz bi şeyler yemek su içmek gibi şeyleri yaptıktan sonra çalışmaya oturuyorum. İrade terbiyesi kitabını okuyorum farklı bir yayinevinin kitabını aldım ilk başta karmaşık geldi ama güzel ilerliyor. Bi çok şeyi farkettim. Mesela duygu ve akıl ilişkisi gibi şeyler hakkında bilgi sahibi oldum. Neyse bunu boş ver şimdi uykum geldi gözüm şaşı olmaya başladı, uyumam lazım sanırım. İçten yazmisimdir umarım. Söz hem az hem öz gerekir diye bi düşünceye rastladım mevlananın. Cidden ne gereksiz sözcükler soyluyoruz sürekli. Bu düşünceyi uygulamaya çalışıyorum. Uykum olduğu gibi mal gibi yazdım farkındayım, yarın duzeltiriz okuyan bir iki kişi varsa onlara da edebi bi zevk vermeye çalışıcam tabii ki

Şimdilik iyi geceler

 

[Rodion Romanoviç]

Helalsin üstat , sabah yalnız olmayacaksın bu arada Ama bugün gece uyanık kaldık, belki yatarım. Günlük sana yardımcı olur ama çokta bağlı kalma. Güzel yazmayı boş ver, takıl kafana göre. Araştırmayı seviyorsun , sorgulamayı seviyorsun. Gelişmek istiyor yollar arıyorsun. İrade terbiyesinde Jules Payot bunun insanın içinde olduğunu söylüyordu , nerede olduğunu unuttum. Bunca zaman içimde mi getirdim lan bunu diyesim geldi bir an! Bak ne kadar rahat yazıyorum! Ha-ha, her gün yazmaya da bilirsin, takıl kafana göre. Ama düzen disiplin katar .

 

[bocchi]

Helalsin üstat , sabah yalnız olmayacaksın bu arada Ama bugün gece uyanık kaldık, belki yatarım. Günlük sana yardımcı olur ama çokta bağlı kalma. Güzel yazmayı boş ver, takıl kafana göre. Araştırmayı seviyorsun , sorgulamayı seviyorsun. Gelişmek istiyor yollar arıyorsun. İrade terbiyesinde Jules Payot bunun insanın içinde olduğunu söylüyordu , nerede olduğunu unuttum. Bunca zaman içimde mi getirdim lan bunu diyesim geldi bir an! Bak ne kadar rahat yazıyorum! Ha-ha, her gün yazmaya da bilirsin, takıl kafana göre. Ama düzen disiplin katar .

Tamamdır albayım. Önerileri dikkate aldım. Sen de yalnız değilsin he?

 

[bocchi]

Bugün her zamankinden farklı geçti. Dışarı çıktım, sürekli evde oturup, okuyan ben çıktım ve yürüdüm. 14000 adım atmışım, ilk olmasına rağmen çok fazla adım bu ama elimde değildi bir yeri arıyordum: Google haritalara güvenmemeyi öğrendim. bugünümün yarısı Google haritalara küfür etmekle geçti. Neyse, gerilmeyelim şimdi di mi ya. Yürürken bir konu seçip düşünmeye çalıştım ama sanki konu seçip onu düşünmek zor oluyor. Yürürken aklına ne gelirse düşünmek daha kolay. Ama yine de denedim bir konu üzerinde durmayı ve başardım az da olsa. Az çünkü soğuk lan nası soğuk, o soğukta "aha şimdi şu felsefi konuyu düşüncem" de bakalım soğuk sana tokadı nasıl yapıştırıyor, o yüzden yarın çıkarsam 2 kat daha fazla giyinicem. Eve girdiğimden yarım saat sonra bile ellerim ve burnum kıpkırmızıydi, o kadar soğuktu.

Yürürken insanlara baktım, ne kadar boş amaçsız, ne kadar çok gereksiz işler ve meşgaleler peşinde gözüküyorlar tiplerinden. Bi ınsanın dış görünüşe bakınca cidden karakteri belli oluyor çoğunlukla. Bi de şu var: tipi birbirine benzeyen insanlar karakter olarak da birbirine benziyor. Cidden lan ne garip bu! Sanırım şundan dolayı: toplum belli tiplere belli karakterler yüklüyor, mesela insan kaçakçısı gibi bir tip görüyoruz, yıllar boyunca bu beynimizde yer ediyor, insan kaçakçısı adamın tipi böyle olur diyoruz. Sonra ona benzer ama karakter olarak insan kaçakçısından çok farklı olan bir insan görüyoruz sonra hooop önyargı. Sonra o adamla iletişime giriyoruz adam bir konuşmaya başlıyor, bir nazik, bir samimi, başta düşündüğümüz tüm düşünceler gidiyor, içten içe bir şaşırıyoruz. Ama bazen de adam aynada kendine bakıyor "lan ben kötü. Pis bir adamım herhalde" diyip kötü şeyler yapıyor (sadece benzetme) mesela başka bir adam kendine bakıp, lan bende tam sefil, saf bi yüz var ben saf olayım diyor(tabii böyle demiyor bilmeden oluşuyor bu durum kişide) ama yine de bunlar tamamen saçmalık olabilir!!! Sonuçta psikolog değiliz ya, ama ilgimiz var ve bunlar gözlemlerimiz işte.

Neyse şimdi yaşadığım bazı olaylara gelelim. Çok güzel manzarası olan bir yerde durup etrafa bakıyordum, bi tane adam vardi "manzara güzel mi abi" dedim adam çok soğuk bir şekilde " güzel" dedi. Lan bazı insanlar hayal kırıklığı dedim kendi kendime. Sonra zaten sigarasını yaktı, öksürdü öksürdü gitti. Arkasından dedim ki "seni bağımlı inek?" bağımlılıktan kurtulan birisi olarak böyle bağımlı insanlara içimden komik ve aşağılayıcı şeyler söylemek etkili oluyor.


Yürürken insanın amaç bulma çabasını, amacımı düşündüm, gözden geçirdim. Her şey bilgiyle ve düşüncemizin, muhakeme yeteneğinizin nereye kadar gidebildiğiyle ilgili. Elimizden gelen imkanlarımız dahilinde en iyisini yapmak ve mutlu olmak, sürekli ölümü hatırlamak. Mutlu olmalıyım çünkü zan içinde değilim, amacım var ve Bi şeyler yapıyorum, trende uymuyor, kendi cümlelerimi kuruyorum. Ölümü hatırlamak da bana yapmam gerekenler için istek veriyor.

Yolda giderken kedi gördüm, sevdim. Çünkü sevgiye ihtiyacımız var albayım di mi Rodion Romanoviç. Hayvanları hep sevmişimdir hayatımda.

Süreçte19'uncu günde falanım. Bu süreç bi farklı başladı. 27 Aralık gibi bi amaç keşfettim: sorgulamak. Ondan sonda zihinsel yapım değişti ve şu an çok iyi gidiyorum süreçte. Azimliyim (bu kelimenin hakkını veriyorum. Engelleri asma gücüm iyi) şekeri falan da kestim ama bugun istisna olarak yedim az, şekersiz dayanabiliyorum. Sosyal medyayı da bıraktım, arada göresim geliyor ama çok da fazla değil. Oyunlari da bıraktım, zamanımı alıyorlardı. Şimdi sadece hayat ve insan hakkında düşünüyorum. Bunlar ne yüce şey!

Sorunlarım var ve bunlardan kaçarak çözemem. Şöyle oturup etraflıca düşünmek ve çözüm aramak gerekiyor. Yapicaz inşallah bi şeyler agam.

Şimdi Japonca bi müzik dinliyorum, sözleri çok güzel. Yorgunum bayağı erken uyurum bugün herhalde, fakat şu an hiç okuyacak kafada değilim o yüzden yapicaz bi şeyler işte.

İyi geceler dilerim.

 

[Rodion Romanoviç]

Yolda giderken kedi gördüm, sevdim. Çünkü sevgiye ihtiyacımız var albayım di mi Rodion Romanoviç. Hayvanları hep sevmişimdir hayatımda.

Aradığınız albaya şu anda ulaşılamıyor yerine bekçisi olarak ben yazacağım. Sevgiye ihtiyacımız tabiiki var. Hayvanlar gerçekten çok güzel, çünkü saflar. Saflık mükemmel bir şey. Ama dün bir kediye verdiğim sevgiye karşılık bana ihanet etmesi beni yaraladı. Yardım etmenin karşılığını görmemek insanı üzüyor ama karşılık beklenen şey iyilik midir? En azından bir teşekkür bekliyor insan , en azından yaptığının doğru olduğunu hissettirecek bir sevgi.

 

[bocchi]

Sabah kalkıp irade terbiyesi kitabının teorik kısmına kadar olan bölümü bitirdim. Yarın teorik kısmı bi tekrar edip, pratik kısıma geçeceğim.

Bugün yine dışarı çıktım 7 bin adım yürüdüm. Bu sefer biraz sıkı giyindiğim ve güneşte kaldığım için bazı felsefi şeyleri düşünebildim. Bir şeyler düşünerek bir şeylere varmaya çalışıyoruz. Örneğin tanrı hakkında düşünürken belli şeyleri bir araya getiriyoruz, deneyimimizden bir şeyler katıyoruz ve bir sonuca varıyoruz. Ve kafamızın içinde olan bir şey ile dış dünyayı yorumlayabiliyor, onunla akıl edebiliyoruz. Ulaşacağımız her doğru ve gerçek de aslında beynimizin potansiyeli ile ilgili.

Dışarı çıkıp yürümek iyi oluyor, hele insanlarla sohbet etmek ya da etmeye çalışmak daha önce yapmadığım bir şey olduğu için iyi geliyor. Ama biraz yoruyor gibi beni. Eve gelince bir şey yapasım gelmiyor. O yüzden evdeki kitaplarla olan işimi hallettikten sonra dışarı çıkıp yürümeyi düşünüyorum.

Eskiden sokakta yürürken kızlarla karşılaşınca yüz yüze gelemezdim. Şimdi ise o kadar umrumda değil ki umursamazca ya yüzlerine bakıyorum ya da farketmeden geçiyorum. Bazı kızları görüyorum, sonra düşünüyorum "acaba şu an kafa yorduğum felsefi soruları ona anlatsam 'ne diyor bu değişik' mi der yoksa benimle birlikte düşünür mü" eğer benimle birlikte düşünürse, bu kıza söyle bir sarılınmaz mı? Gerçi kız olmasa da aynı şey geçerli. Felsefe yapıyorsan sosyal olacaksın yoksa patlarsin kendi içinde.

Bugün yine tatlı yedim. Tatlı yememe süreci gibi bir şey olmadığı için pişmanlık duymuyorum ama bundan sonra yemem bi kaç hafta, belki de hiç, bilmem. Oyun ve sosyal medyayı da kestiğim için (aslında kestim ama çok ciddiye almıyorum ama bu özsaygiya zarar verebilir bi düşüncem bunu) biraz yoksunluk yaşadım hemen bi youtubdan boş videolar(reels) izlemeye falan başladım. Bunlar üzerinde düşünüp düzene sokmak gerekiyor.

Portal diye bir YouTube kanalı var, bu kanalı izlemeye başladığımdan beri dizileri ve filmleri ayrı hı görmeye başladım. Psikolojilerini anlamaya başladım izlediğim şeylerin. Size de tavsiye ederim. Okuyan varsa.

Arada dürtüsel hisler gelip istimna yap diyor ama şöyle bir yaptığımı düşünüyorum ve tiksiniyorum. Cinsel içerikli şeyler gördüğümde de tiksiniyorum artık. Üstelik 20 günde olmama rağmen. 14 gün sonra rekorumu kıracağım ve rekor kırıldıktan sonra çok daha zor bir süreç başlıyor.

Azimliyim, düşünmeye devam ediyorum. Bi yerlere varma motivasyonuyla. Herkese iyi geceler

 

[bocchi]

Bugün günlük yazmak yok! Bugün sevinç duydum, annemle markete yürüdüm geldim, anneme kartopu atarak eğlendim hahaha ?. Arabaların geçtiği kaygan yerde koştum koştum kaydım eve gelene kadar. İki kere düştüm yere. Bugün düşünmem gerekenleri boş verdim. Kara odaklandım. Çok güzeldi. Umarım buradaki herkesin hayatı güzele doğru gider. İyi günler

 

[bocchi]

Hard mode, 22 | monk mode 0
Tolstoy mu Dostoyevski mi? Sorunun cevabı basit: Tolstoyevski

Neyse cıvıklaşmayalım. Bugün yaptım işte bir şeyler kitap, yürüyüş falan ayrıntıya gerek yok. Ama şu önemli: düzeltmem gereken şeyler var bunun farkındayım. Neverfap sürecimde 23. güne geldim. Yapma isteği var gibi ama istemiyorum. Kötü bir olay yaşayınca aklım direkt oraya gidiyor. Beyin otomatikleşmiş! Biz de bunu düzeltmeye çalışıyoruz zaten. Sorunları çözmeye çalışıyoruz.

Bazen çok amaçsız şeyler yapıyorum. Vaktimi boşa harcıyorum. Vakit dünyadaki en önemli birimdir. O yüzden onu iyi kullanmalıyım efendim. Hayatın tadını çıkarmalıyım. Bazen o ölüm anım geliyor aklıma "lan ben ölücem bir gün" diyorum. Bunu düşünmekten o kadar uzak kalmışım ki çok garip geliyor. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz. Dışarıda kar yağıyor, ne güzel di mi? Ama niye perdeleri açıp sıcak evimizde otururken dışarıyı seyretmenin verdiği zevke kapılıyoruz!? Dışarı çıkıp, o karı hissedeceksin. Çocuklara bulaşıp kartopu savaşı yapacaksın, çocukluğuna döneceksin. Ama ben bunları yapamayacak kadar salağım. Ama iyi ya ne olduğumu biliyorum en azından. Çok gereksiz şeylerden utanıyorum, bu insanın ne kadar salak huyları var.

Bir karar aldım. Monk moda gireceğim. Bir hafta ya da bir ay. Bir ay zor gibi. İlk önce bir hafta yapalım da gerisine bakarız. Bu süreçte entelektüel ve düşüncesel işlere, doğaya, evrene ve kendime kafa yorup odaklanacağım. Gün gün yazacağım neler olduğunu. Herkes yapması gerekeni yapsa dünya ne güzel bir yer olurdu.

Monk moda girme kararını bu forum sayesinde aldım. Bir arkadaş beni gaza getirdi ama ama bu gazla başlayıp hemen bırakmayacağım tabii ki. Bir yapma amacım var. Düşünceyle kalın iyi geceler.

 

[bocchi]

Hard mode 23 | monk mode 1

Bugün öteki adlı kitabı ve irade terbiyesi kitabını okudum. İrade terbiyesi bitmek üzere. Kitap okurken bazen kafam başka yere gidiyor, bazen okumuyorum sadece söylüyorum gibi oluyor. Bunun için dikkati artırmam lazım. Ayrıca noktalama işaretlerini öğrenmek hem yazarken hem okurken faydalı olacak. Sözcükler bizler onlara ne anlam verirsek o hisleri verirler. Hayata olumlu bakmak gerekiyor. Barış Özcan'ın bir videosunda olumsuz kelimelerin beynin on kısmını küçülttüğünü duymuştum.

Dostoyevski'nin Öteki adlı kitabını çok sevdim. Sanırım çoklu kişilik bozukluğu ile ilgili bir kitap. Kitap okumak,ozellikle güzel kitaplar okumak çok zevk veriyor sürecimde. Hatta şu an, yarın öteki adlı kitabı okumak için can atıyorum. Bakalım bay golyadkin gelmesi istenmediği halde gittiği balodan kapı dışarı edilince ne yapacak.

Bugün dışarı çıkmadım. Spor yaptım. Okudum, düşündüm, ailemle vakit geçirdim. Olaylar kötü olsa da mutlu olabildiğimi farkertim. Süreç sayesinde olduğunu düşünüyorum bunun. Sevdiğim bir kişinin sürecini bozmasına üzüldüm. Her şey üst üste gelip, insan boşluğa düşünce dalıyor fape direkt. Ama sabredip o boşluktan çıkınca alınan hazzı tattık mi acaba?

Hayat güzeldir. Yorumladığımız her şey beynimize giren sinyallerdir. Bir şey kötü ve aci verici olacağına, iyi ve mutluluk verici olsun derim.

Sorunlarımın olmasından hiç hoşlanmiyorum. Normal ve mutlu olsak ne güzel olur. Bir insan bir sorunu çözmek yerine neden ondan kaçmayı yeğler. Son zamanlarda bir sorunum oluştu ve kötü hissediyorum. Bunu çözeceğim. Aklıma fap gelmiyor ama çözüm geliyor çözüm!

İyi geceler. Uyku düzenimi düzeltmek için uyumamayı düşünüyorum. Ama beceremem diye de düşünüyorum ama şu anda da uyuyamıyorum. Ben de yatakta uyumaya çalışarak boşa giden zamanımı artık buraya iç dökmeye ve forumda gezmeye harcıyorum.

 

[Rodion Romanoviç]

Hard mode 23 | monk mode 1

Bugün öteki adlı kitabı ve irade terbiyesi kitabını okudum. İrade terbiyesi bitmek üzere. Kitap okurken bazen kafam başka yere gidiyor, bazen okumuyorum sadece söylüyorum gibi oluyor. Bunun için dikkati artırmam lazım. Ayrıca noktalama işaretlerini öğrenmek hem yazarken hem okurken faydalı olacak. Sözcükler bizler onlara ne anlam verirsek o hisleri verirler. Hayata olumlu bakmak gerekiyor. Barış Özcan'ın bir videosunda olumsuz kelimelerin beynin on kısmını küçülttüğünü duymuştum.

Dostoyevski'nin Öteki adlı kitabını çok sevdim. Sanırım çoklu kişilik bozukluğu ile ilgili bir kitap. Kitap okumak,ozellikle güzel kitaplar okumak çok zevk veriyor sürecimde. Hatta şu an, yarın öteki adlı kitabı okumak için can atıyorum. Bakalım bay golyadkin gelmesi istenmediği halde gittiği balodan kapı dışarı edilince ne yapacak.

Bugün dışarı çıkmadım. Spor yaptım. Okudum, düşündüm, ailemle vakit geçirdim. Olaylar kötü olsa da mutlu olabildiğimi farkertim. Süreç sayesinde olduğunu düşünüyorum bunun. Sevdiğim bir kişinin sürecini bozmasına üzüldüm. Her şey üst üste gelip, insan boşluğa düşünce dalıyor fape direkt. Ama sabredip o boşluktan çıkınca alınan hazzı tattık mi acaba?

Hayat güzeldir. Yorumladığımız her şey beynimize giren sinyallerdir. Bir şey kötü ve aci verici olacağına, iyi ve mutluluk verici olsun derim.

Sorunlarımın olmasından hiç hoşlanmiyorum. Normal ve mutlu olsak ne güzel olur. Bir insan bir sorunu çözmek yerine neden ondan kaçmayı yeğler. Son zamanlarda bir sorunum oluştu ve kötü hissediyorum. Bunu çözeceğim. Aklıma fap gelmiyor ama çözüm geliyor çözüm!

İyi geceler. Uyku düzenimi düzeltmek için uyumamayı düşünüyorum. Ama beceremem diye de düşünüyorum ama şu anda da uyuyamıyorum. Ben de yatakta uyumaya çalışarak boşa giden zamanımı artık buraya iç dökmeye ve forumda gezmeye harcıyorum.

Golyadkin ne yapacak biliyorum ama bundan hoşlanmazsin , oku ve gör.

Sen ne yaptın farkında mısın? Bir an o sevdiğin kişinin ben olduğunu düşündüm, gözümü kapattım o satırda , durdum ve düşündüm. Sen ne yapıyorsun? Neden beni yeniden umutlandırdin? Bırak ta hiçlik te kaybolsaydim . Ben bırakacağım buraları , işi zor eyleme. Gideceğim, mecburum, keşke hiç gelmeseydim demeyeceğim, geri de döneceğim zaten. Ama burası... Sizler , sanalsiniz -sen hariç , sen bendensin ben gibisin- , sizlerle umut besleyemem . Hayatta var olmayı kaybediyorum. Önce hayatımı sonra başkalarının hayatını...

Planlar kurmalıyım yeniden , niye buraya kan kusuyorum ben de bilemedim. Herşeyi kaybetmedim ama çıkmam gerek yoksa kaybedeceğim. Bu hayat, insanlar öyle gözükmese dahi bana aynı anda hem sevgi ve saygıyı hem de muhteşem bur ümitsizliği aşılıyor.

Neyse uzun etmeye gelmez, sağol. Sen ... Sen iyi birisin. Böyle olmaya devam et. Böyle masum kalmaya devam et. Eminim kazanırsın. Ama bu kazanmak zorunda olduğun bir yarış değil , yarışmak zorunda olduğun ve sınırları kendinin belirlediği bir süreç.

 

[bocchi]

Golyadkin ne yapacak biliyorum ama bundan hoşlanmazsin , oku ve gör.

Sen ne yaptın farkında mısın? Bir an o sevdiğin kişinin ben olduğunu düşündüm, gözümü kapattım o satırda , durdum ve düşündüm. Sen ne yapıyorsun? Neden beni yeniden umutlandırdin? Bırak ta hiçlik te kaybolsaydim . Ben bırakacağım buraları , işi zor eyleme. Gideceğim, mecburum, keşke hiç gelmeseydim demeyeceğim, geri de döneceğim zaten. Ama burası... Sizler , sanalsiniz -sen hariç , sen bendensin ben gibisin- , sizlerle umut besleyemem . Hayatta var olmayı kaybediyorum. Önce hayatımı sonra başkalarının hayatını...

Planlar kurmalıyım yeniden , niye buraya kan kusuyorum ben de bilemedim. Herşeyi kaybetmedim ama çıkmam gerek yoksa kaybedeceğim. Bu hayat, insanlar öyle gözükmese dahi bana aynı anda hem sevgi ve saygıyı hem de muhteşem bur ümitsizliği aşılıyor.

Neyse uzun etmeye gelmez, sağol. Sen ... Sen iyi birisin. Böyle olmaya devam et. Böyle masum kalmaya devam et. Eminim kazanırsın. Ama bu kazanmak zorunda olduğun bir yarış değil , yarışmak zorunda olduğun ve sınırları kendinin belirlediği bir süreç.

Orada seni kastettim zaten. Tabii ki de burası sanal bir yer ama sosyal medyada gereksiz kişilerle konuşacağıma böyle yerlerde senin gibi kişilerle konuşurum. Forumda çok takilmanin süreç bozdurabileceğine ben de katılıyorum. Sürekli p***o, s*x gibi sözcükleri duymak insanı lapse edebiliyor. Hatta 23. Günde olmama rağmen bugün rüyalandım. Forum kullanımını ben de azaltmayi düşünüyorum.

 

[bocchi]

Durum güncellemesi / Hard mode 24, monk mode 2, sabah saatleri

Bu gece rüyalandım çok az çıktığı için mutluyum. Keşke ruyalanmasaydım. Hiçbir şekilde vermek istemiyorum bu suyu dışarı. O yüzden bugün ruyalanmamak için ne yapmam gerek onları araştırıcam. Şu an duştan yeni çıktım irade terbiyesini bitirip öteki'yi okuyacağım bütün gün. İyi günler, mutlu sabahlar.

 

[bocchi]

Hard mode 24 I monk mode 2

Bugün bayağı bir kitap okudum, yarın da okuyacağım. Gereksiz ayrıntı vermek pek hoşuma gitmiyor, bunu farkertim. İrade terbiyesi kitabını bitirdim demek yerine, öğrendiğim bir şeyler anlatmak daha mantıklı. Çevrenin ne kadar önemli olduğundan bahsediyor yazar. Ama şimdi bu kitaptan hiç bahsetmek istemiyorum, ilgimi çeken daha güzel bir kitap var: Öteki!

Bay Golyadkin'in o sokakta gördüğü de kimdi, gerçekten kendisine benzeyen bir adam mı yoksa aklının bir ürünü müydü? ince ayrıntılara bakılırsa bu adam sadece aklının ürünü. Bakalım bu adamla neler yaşayacagiz daha, dost muyuz düşman mıyız?

Bugün ailemin kıymetini daha iyi anladım, "hepimiz bir gün öleceğiz" diye düşündüm; ne kadar bazı hataları olsa da onları affetmek gerektiğini ve sevgi ile karşılık vermemiz gerektiğini ogrendim. İyi geceler

 

[bocchi]

Hard mode 25 / monk mode 3

Neden çok güzel şeyler olacakken hemen ters bir şeyler oluyor ki.

Akşam olunca, hava kararınca bütün çalışma hislerim kayboluyor; halbuki daha uyumaya çok zaman var. Beynim böyle kodlamış, bunu düzeltmek lazım. Akşam olunca beynime dicem ki... Ne beynime mi? Yok beynim olmasın, şey olsun; ÖTEKİ! Evet, bundan sonra o içimdeki hayvani dürteri, sorgulanmadan; gereksizce yapılan hayvanı dürtüleri isteyen arkadaş Öteki olacak artık onun adı bu. Her şeyin değeri ziddıyla bellidir değil mi? Ben de o zıddımı, olmak istemediğim, onun istediklerini benim istemediğim kişiyi belirledim ki değerimizi bilelim! Sürekli bir şeye odaklanmaktansa (kendim) onun zıddına da (bay öteki) odaklanmak daha iyidir. Evet, ne diyorduk. Akşam olunca bay Öteki'ye diyeceğim ki "akşam oldu efendi buralar da çalışma vakti hadi bakalım okumaya, düşünmeye!!!"

Bugün monk mode bozulmuş olabilir ama unutarak ve 20 saniyelik bir şey olduğu için dikkate almayacağım. Günü planlayıp rutin yapmak gerekiyor, her gün yapılacak şeyler belirlenip onlara uyulmalı. Bedensel ve zihinsel olarak yorulmalı, Öteki'nin istekleri ve garip davranışları düşünülüp karşı konulmalıdır.

Şimdi kalkıp yarınımı planlayacak ve her gün yapacak şeyleri hazırlayacağım. İyi geceler

 

[Rodion Romanoviç]

Öteki kitabını okuduguna göre git filmini izle . Kitap tam oturacak kafanda . Ben kitabını pek sevemedim Belinkski ile aynı fikirdeyim , konusu iyi ama akıcı değil. Filmi ise güzel kurgulanmış. Ayni adlı filmini kesinlikle izle .

Birde forumda öteki adlı konuyu bu hikaye aklıma getirdi. Konuları aynı değil. Kitapta bir kişilik bölünmesi yok aslında. O biraz daha garip bir şey. Dostoyevski birçok soru işareti bırakmış. Ama serefsizligin yükselmek için en iyi yol olması gayet net.

 

[bocchi]

Öteki kitabını okuduguna göre git filmini izle . Kitap tam oturacak kafanda . Ben kitabını pek sevemedim Belinkski ile aynı fikirdeyim , konusu iyi ama akıcı değil. Filmi ise güzel kurgulanmış. Ayni adlı filmini kesinlikle izle .

Birde forumda öteki adlı konuyu bu hikaye aklıma getirdi. Konuları aynı değil. Kitapta bir kişilik bölünmesi yok aslında. O biraz daha garip bir şey. Dostoyevski birçok soru işareti bırakmış. Ama serefsizligin yükselmek için en iyi yol olması gayet net.

Konusu gerçekten iyi, ortalarda biraz sıkılıyor gibi olsam da okumaya devam ettikçe beni içine çekti yani bana göre bayağı da akiciydi. Kitap gerçekten yanıtsız bırakıyor birçok soruyu. Kitap bittiğinde devamı nerde lan dedim.

Filmini izlemeye çalıştım bu sabah "the double" olanı pek sevemedim. Senin dediğin "aynı" adlı film de sanırım bu kitaptan. Bak işte bu güzel forum ve sen olmasaydın bu filmi öğrenemeyecek ve geçecektim(tabii kitaplarla ilgili şeyler monk modu bozmuyor bana göre. Monk modu bozan şey zevkine ve amaçsızca bir şeyler yapmak. Bana göre) öteki adlı konuya da bakacağım merak ettim. Sağ ol

 

[Rodion Romanoviç]

Konusu gerçekten iyi, ortalarda biraz sıkılıyor gibi olsam da okumaya devam ettikçe beni içine çekti yani bana göre bayağı da akiciydi. Kitap gerçekten yanıtsız bırakıyor birçok soruyu. Kitap bittiğinde devamı nerde lan dedim.

Filmini izlemeye çalıştım bu sabah "the double" olanı pek sevemedim. Senin dediğin "aynı" adlı film de sanırım bu kitaptan. Bak işte bu güzel forum ve sen olmasaydın bu filmi öğrenemeyecek ve geçecektim(tabii kitaplarla ilgili şeyler monk modu bozmuyor bana göre. Monk modu bozan şey zevkine ve amaçsızca bir şeyler yapmak. Bana göre) öteki adlı konuya da bakacağım merak ettim. Sağ ol

İzlediğin film benim kastettiğimi film. Cidden beni güldürdün. Aynı adlı derken kitabın adıyla aynı adla çekilmiş film olmasını kastediyorum ??. Biri daha bunu böyle karıştırmisti , filmin başında aynı adlı kitaptan yazınca "aynı" diye bir kitap aramış.

Filmi beğenmemen garip çünkü havadaki birçok nokta orada spesifik hale getiriliyor. Neyse farklı bakışlar , farklı görüşler...

 

[bocchi]

İzlediğin film benim kastettiğimi film. Cidden beni güldürdün. Aynı adlı derken kitabın adıyla aynı adla çekilmiş film olmasını kastediyorum ??. Biri daha bunu böyle karıştırmisti , filmin başında aynı adlı kitaptan yazınca "aynı" diye bir kitap aramış.

Filmi beğenmemen garip çünkü havadaki birçok nokta orada spesifik hale getiriliyor. Neyse farklı bakışlar , farklı görüşler...

Ulan hahaha ?. Film garip geldi bana, amatörce duruyor biraz. Ama bunu boş verip izleyeceğim. Hızlı hizli geçerken sahneleri şunu farkertim: orada adama ötekiyi gösterip ne kadar benzediklerinin farkına varmasinı istiyordu. Aslında bu o adamın hayal olmadığının bir belirtisi.

 

[bocchi]

Hard mod 26 / monk mode 4

Dışarı çıktım bugün, öteki'yi de bitirdim, kitap olanı. felsefi bir kitapta başladım. Bununla sıfırdan başlayıp belli seviyeye kadar felsefi düşünceleri bitirip hayatımı kurmayı düşünüyorum. Ve sonra okumak... Çok okumak istiyorum. Eyleme geçmek istiyorum, değiştirmek istiyorum bir şeyleri. Yapabilir miyim? Yaparım. ÖTEKİ'Yİ öldürmek gerek ona elveda etmek gerek bir yerde. Her şey düzelecek ve ben benim gibi olan insanları nasıl olursa olsun kurtaracağım, onlara yardım edeceğim, hep sevgi göstereceğim. Hiçbir zaman böbürlenmeyeceğim. İyi geceler

 

[bocchi]

Hard mode 27


Monk modu bilerek bozdum. Hayat normal seyrinde devam ediyor. Bu aralar dışarı çıkmıyorum. Dışarısı kar kıyamet. Ama bu yüzden değil, üşendiğim için. Yeraltından notları tekrar okuyacağım, bu kitap önemli. Şimdi felsefi bir kitap okuyorum yeraltı kitabı ile. Öyle işte beyler bayanlar. Siz de yapın bir şeyler sonunda bir şeyler olur, pes etmezseniz olur, KLİŞE DI Mİ! bak bir klişe daha söyleyeyim. Klişeler doğru olduğu için klişedir,bu doğrudur. Klişeler üstünde düşünüp onlara uyun.