Merhaba yoldaşlarım,
Güncel olan sürecimin 21.günündeyim. Günlüğümün ilk yazısının geçmişim hakkında, ikinci yazısının ise kendime bir hatırlatma olması açısından hedeflerim hakkında olmasını planladım. Bu illete bulaşmadan önce nasıl bir çocuk olduğumdan bahsedeyim sizlere:
11 aylıkken konuşmaya başlayan, adam akıllı diyalog kuran bir çocuk düşünün. Okula başlamadan önce daha 4 yaşındayken kendi kendine okuma yazmayı öğrenen (kendi kendinenin altını çizmek istiyorum gerçekten kimse öğretmemiş. Annemin söylediğine göre hatta engellemeye çalışmış okulda ders dinlemem diye) , matematik bilen, kitapLAR okuyan bir çocuk düşünün. İlkokulun ilk haftası sonunda üstün zekalı çocuk eğitmeni olan öğretmenimin elime bir telefon numarası tutuşturup "bunu anneme ver akşam beni arasın" dediğini düşünün. Bu ilkokul sürecine bir paragraf daha değineceğim ki bu illetin beni nereden nereye getirdiğini iyi anlayın yoldaşlarım. Amacım kendimi övmek değil, şuan olduğum kişinin zaten bu çocukla bir alakası kalmadı maalesef. Biraz uzun ama beni daha iyi anlamanız için bence önemli. Her neyse.
Öğretmenimin annemi yönlendirmeleri sonucu bazı kurumlara gidip bir takım testler yapılması sonucu elde edilen kesin bir sonuç: Bu çocuk üstün zekalı. Özel olarak ilgilenilmesi lazım vs. vs. Zaten sonucu bilen öğretmenim beni ileriye hazırlamak için beni sınıftan ayırırdı. (50 kişilik bir sınıf, devlet okulundayız.) İlk okulda olmamıza rağmen topluluk önünde konuşma konusunda kendimi geliştireyim diye dersin tamamını bana spontane bir şekilde, hazırlıksız anlattırmalar bana özel başka kitaplar, benim anlatıcı olmadığım derslerin çoğunda farklı şeylere yöneltilmem vs... ilkokulların kategorisi olmadığı için ortaokulların yarışmalarına katıldığım bazı alanlarda (kitap yarışmaları, zeka oyunları vb.) alanlarda dereceler. Satrançta derece. Matematik olimpiyatlarında derece. 3.sınıfken özel bir okulun hem 3. hem 4.sınıf bursluluk sınavına girip ikisinden de %100 burs kazanma (çok da iyi bir okuldu, adı iyi bilinir). 4.sınıfta farklı dershanelerin tr geneli sınavlarına girip hepsinde derece yapıp ordan da burs kazanma. 4.sınıfta yani devlet okulundaki son senemde girdiğim her kolej sınavında derece yapıp burs kazanmam. Matematik olimpiyat sınavlarına girip bir tanesi hariç hepsinde derece yapma (daha sonra matematik olimpiyatı derecesi yaptığım kolejlerden birine yazılıp özel sınıflarda matematik olimpiyatlarına hazırlandım). İnanın daha hatırlamadığım bir sürü başarım var.
Neyse gelelim bağımlılığın ilerlemesine ve bu süreçte neler yaşandığına:
11 yaşımda (4.sınıftayken) yanlışlıkla keşfettim ve başladım. İlk başta harikaydı. İlk zamanları hiç unutamam asla bir daha öyle zevk alamadım. Tıpkı sizin gibi ben de yaptıkça yapmaya başladım. Ve malum sonuç: "Bağımlılık." 4.sınıfta yani başladığım sene bir yan etki görmedim açıkcası. Etkiler 2.yılda ortaya çıkmaya başladı. Beyin sisi ve dikkat eksikliği. Bu arada ben 5.sınıfta matematik olimpiyatları için bir kolejde burslu okumaya başlamıştım. Yan etkiler beni gün geçtikçe daha da çok etkiliyordu ve ben gün geçtikçe daha çok pmo yapıyordum. Buna rağmen önemli sınavlarda başarı elde edip çok daha iyi bir olimpiyat takımı olan başka bir koleje yine burslu transfer oldum. Bu koleje 6.sınıfta yani bağımlılığın 3.senesinde başladım. Yan etkilere yenileri eklenecekti bu sene: Sosyal becerilerde zayıflama + karşı cinsi obje olarak görmek + duygusal gel-gitler,karmaşıklıklar. Belki de son yan etkide ergenliğin de etkisi vardır orasını bilemeyeceğim. Neyse. Ben artık normalin üzerinde olma özelliğimi kaybetmeye başlamıştım. Ne kadar zeki olursanız olun bırakın ders çalışmayı, ders dinlemezseniz sizden hiçbir şey olmaz. Ben artık bir şeyi odaklanarak 30 saniyeden fazla dinleyemiyordum. Bağımlılığım o kadar ilerlemişti ki bazen okulda tenefüslerde tuvalete gidip mast. yapıyordum. Eve gelir gelmez pmo hem de bir kaç kez. Sürekli hayal kurma vs. bildiğiniz şeyler. 7.sınıfta ailem her şeyden habersiz bir şekilde beni psikolağa götürdüler. (Bilimsel detayları yanlış hatırlıyor olabilirim ama teşhisten eminim)
Frontal kortekste (sanırım ön bölge oluyor) sıkıntılar varmış. Beyinde dur-düşün-yap diye bir mekanizma varmış ve bu bende artık çalışmıyormuş. Pmo sayesinde bozulmuş arkadaşlar. Bunun için bir ilaç yazdılar. Bitti mi, tabi ki bitmedi. Çok yüksek düzeyde dikkat eksikliği çıktı. Bunun için de bir ilaç. Bitti mi ? Hayır. Bi de prozac diye bir ilaç yazdılar o da herhalde depresif şeyler içindi ama emin değilim. Asıl sebebi bilmeden bastılar bana ilacı. Açıkcası ben de bilmiyordum. Bir yandan mast. bir yandan ilaçlar ve dengelenmeye çalışan ben. Bu arada olimpiyat takımındaki başarım da gittikçe kötüleşti. Takımda sondan 2.liğe kadar düştüm. Yaptığım bazı düşüncesiz davranışlar sonucu 1 defa uzaklaştırma aldım, sürekli uyarı cezası aldım vs. 8. sınıfa geldiğimizde ailem beni liseye geçiş sınavına düzgün hazırlanayım diye iyi bir olimpiyatçı olmadığım için takımdan çıkardı ve normal sınıfa geçtim. Bağımlılığım bu kadar ilerlemesine rağmen hala derslerde "çok iyiydim". Tabi çalışamayan ve ders dinlemeyen bir insan olarak başarım yine git gide düştü ve ben %2 lik dilime girebildim. Lise belirleme sınavında dershane genelinde sondan 2.liğe kadar düştüm. Çok detaya girdiğimi farkettim biraz daha kısa anlatmaya karar verdim devam:
Lisede hafıza zayıflaması da başladı arkadaşlar. Ben lise itibarı ile sürekli bırakmaya çalıştım pmo'yu. Ama olmadı. max 22 gün oldu. Bu arada ben sözde muhafazakar bir insanımdır. Namaz kılarım oruç tutarım kuran okurum bir sürü de kuran ezberim vardır uzun sureleri de bilirim. Ama bırakmada başarılı olamadım. 12.sınıfta kendimi çok zorlayarak ve de dikkat eksikliği ilacı içerek ders çalışmaya başladım. Beyin sisi sağolsun verim çok düşüktü. Dersin başında 10 saat oturuyordum ama 3 saatlik çalışabiliyordum. Kendimi çok zorladım. Kütüphanelere gittim hatta çoğu zaman sabahladım. Zor da olsa sayısalda 4000. oldum. İstediğim yeri kazanamadım. Yine başarısız olmuştum. Kendime karşı çok öfkeliydim. Bu arada pmo'yu hiç bırakmadan hep devam ettim. Üniversiteye başladım istediğim yerde olmasa da istediğim bölümü okuyorum. Şuanda 3.sınıfım.
Çok güzel ve çok iyi bir bölümdeyim, bölümümü seviyorum ama pmo hala beni mahvediyor. 6 ay önce neverfap akademi ile tanıştım. Gerçekten çok faydasını gördüm. Bana göre uzun süren süreçler yaşadım (66 gün, 50 gün ve bir çok kez + 12 günlük süreçler). Şuanda 21.günümdeyim. İnşallah bu sefer başarırım. Bu (inşallah son) sürecimde beraber olacağız. Dua edin lütfen yoldaşlarım.
Güncel olan sürecimin 21.günündeyim. Günlüğümün ilk yazısının geçmişim hakkında, ikinci yazısının ise kendime bir hatırlatma olması açısından hedeflerim hakkında olmasını planladım. Bu illete bulaşmadan önce nasıl bir çocuk olduğumdan bahsedeyim sizlere:
11 aylıkken konuşmaya başlayan, adam akıllı diyalog kuran bir çocuk düşünün. Okula başlamadan önce daha 4 yaşındayken kendi kendine okuma yazmayı öğrenen (kendi kendinenin altını çizmek istiyorum gerçekten kimse öğretmemiş. Annemin söylediğine göre hatta engellemeye çalışmış okulda ders dinlemem diye) , matematik bilen, kitapLAR okuyan bir çocuk düşünün. İlkokulun ilk haftası sonunda üstün zekalı çocuk eğitmeni olan öğretmenimin elime bir telefon numarası tutuşturup "bunu anneme ver akşam beni arasın" dediğini düşünün. Bu ilkokul sürecine bir paragraf daha değineceğim ki bu illetin beni nereden nereye getirdiğini iyi anlayın yoldaşlarım. Amacım kendimi övmek değil, şuan olduğum kişinin zaten bu çocukla bir alakası kalmadı maalesef. Biraz uzun ama beni daha iyi anlamanız için bence önemli. Her neyse.
Öğretmenimin annemi yönlendirmeleri sonucu bazı kurumlara gidip bir takım testler yapılması sonucu elde edilen kesin bir sonuç: Bu çocuk üstün zekalı. Özel olarak ilgilenilmesi lazım vs. vs. Zaten sonucu bilen öğretmenim beni ileriye hazırlamak için beni sınıftan ayırırdı. (50 kişilik bir sınıf, devlet okulundayız.) İlk okulda olmamıza rağmen topluluk önünde konuşma konusunda kendimi geliştireyim diye dersin tamamını bana spontane bir şekilde, hazırlıksız anlattırmalar bana özel başka kitaplar, benim anlatıcı olmadığım derslerin çoğunda farklı şeylere yöneltilmem vs... ilkokulların kategorisi olmadığı için ortaokulların yarışmalarına katıldığım bazı alanlarda (kitap yarışmaları, zeka oyunları vb.) alanlarda dereceler. Satrançta derece. Matematik olimpiyatlarında derece. 3.sınıfken özel bir okulun hem 3. hem 4.sınıf bursluluk sınavına girip ikisinden de %100 burs kazanma (çok da iyi bir okuldu, adı iyi bilinir). 4.sınıfta farklı dershanelerin tr geneli sınavlarına girip hepsinde derece yapıp ordan da burs kazanma. 4.sınıfta yani devlet okulundaki son senemde girdiğim her kolej sınavında derece yapıp burs kazanmam. Matematik olimpiyat sınavlarına girip bir tanesi hariç hepsinde derece yapma (daha sonra matematik olimpiyatı derecesi yaptığım kolejlerden birine yazılıp özel sınıflarda matematik olimpiyatlarına hazırlandım). İnanın daha hatırlamadığım bir sürü başarım var.
Neyse gelelim bağımlılığın ilerlemesine ve bu süreçte neler yaşandığına:
11 yaşımda (4.sınıftayken) yanlışlıkla keşfettim ve başladım. İlk başta harikaydı. İlk zamanları hiç unutamam asla bir daha öyle zevk alamadım. Tıpkı sizin gibi ben de yaptıkça yapmaya başladım. Ve malum sonuç: "Bağımlılık." 4.sınıfta yani başladığım sene bir yan etki görmedim açıkcası. Etkiler 2.yılda ortaya çıkmaya başladı. Beyin sisi ve dikkat eksikliği. Bu arada ben 5.sınıfta matematik olimpiyatları için bir kolejde burslu okumaya başlamıştım. Yan etkiler beni gün geçtikçe daha da çok etkiliyordu ve ben gün geçtikçe daha çok pmo yapıyordum. Buna rağmen önemli sınavlarda başarı elde edip çok daha iyi bir olimpiyat takımı olan başka bir koleje yine burslu transfer oldum. Bu koleje 6.sınıfta yani bağımlılığın 3.senesinde başladım. Yan etkilere yenileri eklenecekti bu sene: Sosyal becerilerde zayıflama + karşı cinsi obje olarak görmek + duygusal gel-gitler,karmaşıklıklar. Belki de son yan etkide ergenliğin de etkisi vardır orasını bilemeyeceğim. Neyse. Ben artık normalin üzerinde olma özelliğimi kaybetmeye başlamıştım. Ne kadar zeki olursanız olun bırakın ders çalışmayı, ders dinlemezseniz sizden hiçbir şey olmaz. Ben artık bir şeyi odaklanarak 30 saniyeden fazla dinleyemiyordum. Bağımlılığım o kadar ilerlemişti ki bazen okulda tenefüslerde tuvalete gidip mast. yapıyordum. Eve gelir gelmez pmo hem de bir kaç kez. Sürekli hayal kurma vs. bildiğiniz şeyler. 7.sınıfta ailem her şeyden habersiz bir şekilde beni psikolağa götürdüler. (Bilimsel detayları yanlış hatırlıyor olabilirim ama teşhisten eminim)
Frontal kortekste (sanırım ön bölge oluyor) sıkıntılar varmış. Beyinde dur-düşün-yap diye bir mekanizma varmış ve bu bende artık çalışmıyormuş. Pmo sayesinde bozulmuş arkadaşlar. Bunun için bir ilaç yazdılar. Bitti mi, tabi ki bitmedi. Çok yüksek düzeyde dikkat eksikliği çıktı. Bunun için de bir ilaç. Bitti mi ? Hayır. Bi de prozac diye bir ilaç yazdılar o da herhalde depresif şeyler içindi ama emin değilim. Asıl sebebi bilmeden bastılar bana ilacı. Açıkcası ben de bilmiyordum. Bir yandan mast. bir yandan ilaçlar ve dengelenmeye çalışan ben. Bu arada olimpiyat takımındaki başarım da gittikçe kötüleşti. Takımda sondan 2.liğe kadar düştüm. Yaptığım bazı düşüncesiz davranışlar sonucu 1 defa uzaklaştırma aldım, sürekli uyarı cezası aldım vs. 8. sınıfa geldiğimizde ailem beni liseye geçiş sınavına düzgün hazırlanayım diye iyi bir olimpiyatçı olmadığım için takımdan çıkardı ve normal sınıfa geçtim. Bağımlılığım bu kadar ilerlemesine rağmen hala derslerde "çok iyiydim". Tabi çalışamayan ve ders dinlemeyen bir insan olarak başarım yine git gide düştü ve ben %2 lik dilime girebildim. Lise belirleme sınavında dershane genelinde sondan 2.liğe kadar düştüm. Çok detaya girdiğimi farkettim biraz daha kısa anlatmaya karar verdim devam:
Lisede hafıza zayıflaması da başladı arkadaşlar. Ben lise itibarı ile sürekli bırakmaya çalıştım pmo'yu. Ama olmadı. max 22 gün oldu. Bu arada ben sözde muhafazakar bir insanımdır. Namaz kılarım oruç tutarım kuran okurum bir sürü de kuran ezberim vardır uzun sureleri de bilirim. Ama bırakmada başarılı olamadım. 12.sınıfta kendimi çok zorlayarak ve de dikkat eksikliği ilacı içerek ders çalışmaya başladım. Beyin sisi sağolsun verim çok düşüktü. Dersin başında 10 saat oturuyordum ama 3 saatlik çalışabiliyordum. Kendimi çok zorladım. Kütüphanelere gittim hatta çoğu zaman sabahladım. Zor da olsa sayısalda 4000. oldum. İstediğim yeri kazanamadım. Yine başarısız olmuştum. Kendime karşı çok öfkeliydim. Bu arada pmo'yu hiç bırakmadan hep devam ettim. Üniversiteye başladım istediğim yerde olmasa da istediğim bölümü okuyorum. Şuanda 3.sınıfım.
Çok güzel ve çok iyi bir bölümdeyim, bölümümü seviyorum ama pmo hala beni mahvediyor. 6 ay önce neverfap akademi ile tanıştım. Gerçekten çok faydasını gördüm. Bana göre uzun süren süreçler yaşadım (66 gün, 50 gün ve bir çok kez + 12 günlük süreçler). Şuanda 21.günümdeyim. İnşallah bu sefer başarırım. Bu (inşallah son) sürecimde beraber olacağız. Dua edin lütfen yoldaşlarım.
Son düzenleme:
