Arkadaşlar cümletten hayırlı akşamlar olsun neverfap süreçleriniz daim olsun. Bu sayfa da şu anda 3891 tane üye var ve buranın ortamı 10 numara küfür yok sataşma, siyaset vs gibi şeyler yok öncelikle herkese teşekkür ederim bu sebepten ötürü

Gelgelelim benim meseleme:

Arkadaşlar ben çok eğlenceli bir insanım. Aile ortamı dışında her yerde neseliyim, espiriliyim , tanımadığım bakkala bile girince samimiyet kuruyorum öyle çıkıyorum yani anlayacağınız biraz da özgüvenliyim lakin;
Aile ortamında bambaşka biriyim ( bu arada baba tarafı 10 anne tarafı 8 kardeş kuzenlerim sayısını ben bile hesaplayamadim?) aile ortamına girince işte amcalar,halalar, enişteler ben bunları görünce bunlarla oturunca bambaşka bir insan oluyorum hani o espirili, yerinde durmayan insan ailesinin yanında sessiz, kendini ifade etmekte zorlanan, konuşurken sesi inceleşen, espri yapamayan, özgüvensiz biri oluyorum normalde bu tam tersi ama ailemin yanında böyle oluyorum. Hal böyle olunca da ailemdekiler de beni özgüvensiz , içine kapanık , hiç işe yaramayan bir insan olarak görüyorlar diye düşünüyorum sizce ben neden böyleyim, benim gibi bu durumda olan varmı veyahut buna bir çözüm yolu sunan birileri var mı?



Cevaplar için şimdiden teşekkürler Allahısmarladık

Seni bir işe yaramayan gibi gördüklerini düşündüğün için onların yanında böyle sessiz duruyorsundur belki. Halbuki, onlar senin ailen, seni çok seviyorlar. Ve bu dünyada en önemli varlıkları sensin. Bundan sonra seni işe yaramayan gibi gördüklerini düşünme, buna göre hareket et bence..?

Tam tersi durumu yaşıyorum.

Knk özgüven ortamdan ortama değişebilir bu normal ben de anne tarafı yanında sessiz sakinken baba tarafının yanında daha özgüvenliyim bunun temel sebebi anneannem baskıcı bir kadın ve bayramlarda bile kurala boğuyor bir nevi otoriteye itaat ediyoruz. Karşı çıkma vb durum olmamalı fikrimce. Sonuçta büyüklerimiz. İlla otoriteye gireceksek onların otoritesine girelim

Bence önce insanın kendisiyle barışık olması lazım. Bedeniyle, yaşayışıyla, tarzıyla kısacası her şeyiyle barışık olması lazım. Ondan sonra özgüveni bir şekilde çözüyorsunuz. Yani başlangıçta direkt olarak özgüvenli olayım şeklinde değil de önce barışık olayım bazı şeyleri kabul edeyim ve ona göre yaşayayım derseniz daha çok kolaylaşacaktır bu süreçler. En azından ben de böyle oldu ve kaldı ki özgüveni düşük insanların gözlerine bile bakamayan bir insandım çoğunlukla

Dostum sürecin nasıl gidiyor kaçıncı gündesin? ben de bir ara bu şekilde düşünüyor ve hissediyordum fakat süreçte ilerleyip +50 günleri gördükçe inanılmaz bir özgüven artışı oluyor

Çağlar dağcı' Alıntı:

Hal böyle olunca da ailemdekiler de beni özgüvensiz , içine kapanık , hiç işe yaramayan bir insan olarak görüyorlar diye düşünüyorum

Genişletmek için tıklayın ...

Sadece diğer akrabaların yanında böyle oluyorsan bu şekilde düşünmüyorlardır.
O akrabalarla her günün her anı beraber değilsen bu genelleme yanlış. Kendine fazla yüklenmişsin. Ailen senin her zamanki halini anlar.

Herakles' Alıntı:

Dostum sürecin nasıl gidiyor kaçıncı gündesin? ben de bir ara bu şekilde düşünüyor ve hissediyordum fakat süreçte ilerleyip +50 günleri gördükçe inanılmaz bir özgüven artışı oluyor

Genişletmek için tıklayın ...

6. Gunumdeyim rekorum 14 ve 5 aydır uğraşıyorum