Acaba bu konu üzerine deneyimlerini anlatabilecek var mı? Yaklaşık 30 gün müzik dinlemediğim veya 30 günlük dinlememe süresine oranla, çok az dinlediğim bir zaman aralığı olmuştu. 30 günün sonunda artık müzik dinlemek zevk vermemeye, dinlemek istememeye başlamıştım, sonra tekrar kendimi alıştırdım ve müzik dinlemeye başladım.

Müzik kültürüm geniş bir yelpazeye sahip ve çok zaman harcıyorum, geçmişe dönüp baktığımda; güzel bir vakit geçirici gibi görünse de, vaktimi negatif anlamda etkilediği de bir gerçek gibi geliyor. Ayrıca duygu durumlarını çok etkilediğini düşünüyorum. Popüler müzikten ziyade, melankolik, film müzikleri örneğin. interstellar veya oppenheimer gibi filmlerin soundtrackini dinlemek, filmleri izlerken bile o kadar güçlü müziklere sahip ki sizi başka bir evrene götürüyor. uzun süre bu sountrack albümleri dinleyince de insan duygusal olarak başka bir boyutta olabiliyor.

Ya ölene kadar sürekli müzikle ile içli dışlı olup, ömrümün büyük bir kısmına müzikler eşliğinde yaşayacağım, bu da biçok sıkıntıyı gebe olacak (duygu durum bozukluğu, gerçeklikten kopuş, kendine soyut bir evren yaratıp orada takılmak gibi) ya da müziksiz bir hayatta daha rasyonel yaşayıp, işime gücüme odaklanıp daha net bir hayat yaşamak olacak.


Bilinçli müzik dinleme yolu da mevcut örneğin günde 1 saat gibi veya yürüyüş yaparken gibi ama sürdürebilir olmuyor ve insan kendini kaptırıp yine saatlerce dinleyebiliyor.


Ayrıca müziğin otuz yaş üzerinde etkisi de değişebiliyor; insan daha yorgun hissetmeye başlıyor kendini, çünkü yaş aldıkça, bir bilgisayar gibi, ram (bellek) kapasitemiz düşüyor ve müzik gibi başka ilgi odağı olan tartışma ve sohbet muhabbet de; günlük ram (bellek) kotasını çok çabuk doldurup, gün içerisinde veya gün sonunda ciddi bir yorgunluk veriyor düşüncesindeyim.

Siz bu konuda neler söylemek istersiniz?

Yoksa bu hissettiklerim müzik ile alakasız başka nedenlerden mi kaynaklıdır?