Arkadaşlar bazen hiç canım ders çalışmak istemiyor ama yine de elimden geldiğince çalışıyorum hiçbir şekilde istemiyor bazen ancak. Reseptörlerin açılması için ha gayret diyip çalışmaya devam mı etmeliyim yoksa bana başka katkı sağlayacak bi aktivite mi bulmalıyım. 15 yaşındayım yakında 16 olacak. 10. Sınıfım şehrimin de en iyi liselerinden birindeyim bizi de çok sıkıyorlar mecbur çalışmak zorundayım.
Çalışmak normalde böyle zorunluluk ile yapılmamalı kanımca. Ama lise müfredatı ve eğitim sistemi ve aileleri bildiğim için üstündeki baskıyi anlıyorum. İstemediğin, belki de ömrünce kullanmayacağın şeyleri görüyorsun.
Beyin her daim aktif gözüktüğü an çalışmaz. Uyku boş vakit olarak değerlendirilir mesela ama beyin o an uyanıkken den daha fazla çalışır. Veyahut büyük fikirler çalışma esnasında değil rüyada , düşünürken, yürürken gelmiştir.
Sıkıliyorsan verim düşecektir. Beyin kendini iki bakımdan kandirabilir. Çalıştım der ama sıkıldığın için verim olmaz. Çalıştığı için dinlenmek ister.
Bu yüzden arttırımli çalışmak yapılabilir. Önceden çalışılacak konu hesaplanabilir. Bu şekilde "çıkış yok beyin kardeş , dün demiştim" dersin. Degerli ama acil olmayan işler bulabilirsin. Kitap okumak, yürüyüş, insanlarla konuşmak, düşünmek, meditasyon... Sıkıliyorsan bir kalk ayağa bunlardan birini yap , uzatmayacagin ve net faydası olan bir iş olmalı. Önceden hesap bu yüzden önemli.
"Boş kafa şeytanın oturma odasıdır"
Dün yarını yaşarsan bugün oturma odanda güzellikler ve melekler olur.
