Benim de 23. günümdü ve dün sıfırlandı. Seni çok iyi anlıyorum. Ama şuna inanıyorum sürecimizin bozulmasının bir sebebi vardı. Kendimi sorguladım. Pmo'yu bırakmak gerçekten çok iyi hissettiriyor. Kadınların bakışı, odaklanma becerilerimin artması, sorumluluk almak istemem ve bu hayat böyle geçmez diye sorgulamaya başlamak bunlardan sadece bazıları. Sen 60. güne kadar eminim senin hayatında benimkilerden daha fazla şey olmuştur. Ama süreçte 20. günlerde çok erkeksiydim ya aynada kendime bakıp vay be dediğim zamanlar oluyordu.

Fakat bozulduktan sonra şunları farkettim: Ya eyvallah geldim 23. güne ama somut olarak neleri başardım? Tamam eskisinden daha enerjiktim istemsiz bir şeyler yapmaya başlamıştım ama bir dopamin çekilmesinden dolayı pek bir şey yapmamıştım. Bu sürecimde Pmo'yu ve sürecimi aklımdan çıkaracağım ve gelişime odaklanacağım. Madem Pmo gibi kolay ve aşırı haz veren bir şeyi bırakıyorum, o zaman gelişimi istemek gayet makuldür. Bu pazarlıktan ben karlı çıkacağım ve karşılığı Pmo'yu bırakmak ise kabuldur. Kriz durumda ne yapacağım diye sorduğumda kendime ilişkiler demek istiyorum. Bu kriz anında beni kurtaracaktır. Dışarıya çıkıp bir kasiyere bir markete selam vermek teşekkür etmek, bir arkadaşını arayıp konuşmak sohbet etmek ya da dışarıda buluşmak bunlar beni krizden kurtaracak olan şeyler. Bu seferki stratejim böyle olacak. Ayrıca tembelliği de bırakmak için bir yöntem geliştirdim. Tembellik yerine başarı koymak bence gayet makul bir alışveriş. Tembellik krizinde enerjimi yükseltmek için spor ve meditasyon yapmayı planlıyorum. Bu sayede dopamin çekilmesindeki halsizlik ve yurgunluk durumlarından daha çabuk kurtulabilirim. Umarım bu stratejiler sanada fayda sağlar.