Yoğun tempo çalışıyorum. Yeni iş yoğunluğuma alıştım.


İş sırasında çok aktifim, kendi gelişimime yönelik de 2-3 saati buluyorum.


Spor rutinimi ve keskinliğimi geri kazanmalıyım.


6.aya emin adımlarla yürüyorum.


Çözmem gereken meseleleri de gün ve gün inceliyor, mücadele veriyorum.


Beslenmemi de bir miktar toparlamalı, gıda harcamasını da kısmalıyım. Yeme davranışını toparlamalı; stres, yorgunluk ve uykulu hal varken duygusal beslenme yapmamalıyım.

Hocam azminizi hayranım çoğu zaman yazdıklarınız zihnimde net bir imge net bir anlam oluşturmasada arkadaki entellektüel birikim kendini belli ediyor

SEDOU12' Alıntı:

Hocam azminizi hayranım çoğu zaman yazdıklarınız zihnimde net bir imge net bir anlam oluşturmasada arkadaki entellektüel birikim kendini belli ediyor

Genişletmek için tıklayın ...

Eksik olma SEDOU12. Belki benim zihnimden yansıdığı ve o anda okumakta olduklarımı anlık aktardığım için böyle olabilir. Metin çözümlemek bence çok değerli ve ben bir de o anki birikimi dökmeyi çok seviyorum. Böyle bir izlenim bırakabilmek benim için de fazlasıyla değerli.

Her şeye rağmen 2 saat ortalamayı buldum. 10.000-20.000 adım ortalamalarım var. Fitness antrenmanlarım aksadı. Çok yoruluyorum. Hastalık havalarında kendimi iyi korumalıyım. Organizasyon, not ve düzen takibini aksatmamalıyım. Ayın 20'sinde 6 ay bitiyor. Bu sefer ilk serimin üzerine koyacağım. Testleri aşıyorum, daha iyi olacağım.

defiantwarrior' Alıntı:

Her şeye rağmen 2 saat ortalamayı buldum. 10.000-20.000 adım ortalamalarım var. Fitness antrenmanlarım aksadı. Çok yoruluyorum. Hastalık havalarında kendimi iyi korumalıyım. Organizasyon, not ve düzen takibini aksatmamalıyım. Ayın 20'sinde 6 ay bitiyor. Bu sefer ilk serimin üzerine koyacağım. Testleri aşıyorum, daha iyi olacağım.

Genişletmek için tıklayın ...

Allah şifa versin abi

6 Aylık Yolculukta Yeni Bir Eşik​

195 günlük serüvenimde yaşadığım hislerin bir benzerini, bu 6 aylık dönemin son virajında tekrar yaşıyorum. İçimde güçlü bir testosteron dalgası var ve tüm genel durum bu yönde ilerliyor.


Artık bir düzen tutturdum. Çok yorulduğum günleri “off” kabul etsem bile, kendimi geliştirme mücadelesinden asla geri durmuyorum.

Artan Odak ve İnanç​

Odağım, azmim ve inancım her geçen gün daha da artıyor. Elimden gelen tüm çabayı ortaya koymak için savaşıyorum. Her “fap yapmama” süreci bana farklı bir kapı açıyor. Bu seferki etkileri hissetmem biraz zaman alsa da, sabırla ilerledim.

Akışa Güvenmek​

Sanırım bu yolculuğun en temel dayanağı akışa güvenmek. Ne olursa olsun, akışa teslim olmak şart. Özellikle uzun süren flatline dönemlerinin üzerine yürüyebilmek gerekiyor. Bu noktada sağlam adımlar atmak, farkındalığı ve bakış açısını diri tutmak çok önemli.

---

Bu süreç bana her defasında yeni bir şey öğretiyor. Bu kez öğrendiğim en önemli ders:
Akışa güven, sabırlı ol ve farkındalığını kaybetme.

Kendimle Yüzleşme ve Yeniden Başlama Yolculuğum ​

Eğlenceli aktivitelerden sonra kendimi toparlamakta zorluk çekiyor ve dijital dünyaya çok fazla kayıyorum. Bu noktada tespit ettiğim durum şu ki; eğer sosyal medyada o sonu gelmeyen kaydırma döngüsüne girersem, bu durum büyük krizlere kapı aralıyor ve geceleri aşırı stresli olmama neden oluyor.

İrademiz, her an karşı taarruzlara o kadar açık ki... Zihnimde sürekli bir onaylanma ihtiyacı ve takıntılarla ilgili problemlerim var ve bu durum beni fazlasıyla yıpratıyor. Aşırı kontrol de, her aşırılık gibi, eninde sonunda zarar veriyor. Sanki zihnime yeniden bir yazılım kurmam gerekiyor.

Sanırım en büyük handikaplarımdan biri de çevremdekilerin düşünceleri. Bu durumu yendiğimi sanıyordum ama bir şekilde beni hep yakalıyor. Bu sefer hayatta gerçek bir üstünlük elde etmek istiyorsam, hayatın özünde benden ve inandığım Yüce Allah'tan başka bir şey olmadığını kavramam gerekiyor. Elbette sevdiklerimi ve beni olduğum gibi kabul eden insanları bu durumdan tenzih ediyorum; lakin işin özünde Yaratıcı ve ben baş başa kalıyoruz.

Tarihin, yaşamın ve tüm bu sistemin diyalektiğine inanarak, hatalar yapacağımı ve bu hatalardan yeni tecrübeler edineceğimi bilerek bu karmaşık süreçlerin üstesinden gelmeliyim. Hayat her gün yeni dersler öğretiyor. Eksiler ve artılar için, yani her ikisi için de şükredebilmek, gerçek tekamülü sağlıyor.

İtidalli bir şekilde yaşama karşı duruşumu belirlemeli ve hedeflerime yönelik çalışmalarıma odaklanmalıyım. Eğer "profesyonel ligde" oynayacaksam, sürekliliği de sağlamam şart.

Şimdi sadece kendim ve geride bırakacağım miras için savaşmaya devam edeceğim.

Kendime olan güvenim, inancım ve sağlam ahlaki temellerim; bunlar benim ödevlerim ve zihnimde beni her an dinç tutacak olan güç kaynaklarım. Sürecimin değeri de daha da ortaya çıkıyor ve ben bu süreci sürdürmeye kararlıyım.

Dijital son günlerde beni ele geçirdi. Ya ben bunun üstesinden geleceğim ya da kaybedeceğim. Seçim senin defiantwarrior

Bazı konularda bu yaşıma rağmen ebeveyn baskısı yaşıyorum. Kendi kendimi döndürmeme rağmen yaşantıma karışılması hem beni takıntılı düşüncelere itiyor hem de yoruyor. Özgürlüğüme müdahale edilmesi bana kafayı yedirtiyor. Bazen döngüde cebimden para çıkması gereken zamanlar oluyor bunu gelişmek istiyorsam kabul etmem şart bazen bazı konularda dışarıdan destek almak, ürün/hizmet satın almak gerekiyor bu yüzden böyle bir ekonomide bana getirisi varsa düşünmemeliyim. İki bağımsız ve kafamı yoran konular netleştirmeliyim.

Hafta içi egzersiz için dövüş sporlarına döneceğim. Daha önce birlikte çalıştığım antrenörümden rica ettim bir program dahilinde çalışacağım. Hafta içi iş sonrası kendimi toplamam çok zorlaşıyor. Bu sebeple hafta içi bireysel antrenmanlarımı yaparak ve kardiyo seviyesini yükselterek yeniden mücadelemi arttıracağım. Düzen konusunda ve rutin tekrarında ne kadar sıkıntılarım olsa da işime, kendime ve diğer aktivitelere özen gösteriyorum. Disiplin ve kendini kendine gelişmek, bu hayatın denkleminde en önemli yere sahip dinamiklerden. Bu sebeple yorgunluğu, tembelliğini, stresini yenen ilerler ve gelişir. Kafayı toplamak, planı halletmek ve bir an önce yapılması gerekeni yapmak gerekiyor.

Antrenmanlarıma tam odaklı şekilde başladım. Zaman takibini daha iyi yapacağıma inanıyorum. Otokontrol, plan takibi konularında ortalama başarıyı geçemesem de özellikle fiziksel aktivite konusunda bir engeli aştım. Günün fotoğrafını çekebiliyor ve zaman dilimlerinin hesabını kendime veriyor olmam lazım evet yola giden zamanım var evet az vaktim var fakat bir gerçek var 7.aya doğru giderken ben gerçekten iyice konsantre olmuş ve zorluklarla başa çıkacak bir enerjideyim. İçinde bulunduğum bu koşulları toplamak kendi elimde o halde bir de disiplinle ben olmaya başlarsam işte o zaman tam istediğimi yaşarım. Hadi gücünü göster.

Sosyallik, iş temposu, çeşitli etkinlikler ve sporu planıma dahil ederek aslında bir sistem işletiyorum. Ancak ne yazık ki bir türlü aşamadığım konu: zaman yönetimi. Son zamanlarda özellikle yorgunluk ve stresin etkisiyle gıdaya aşırı para harcamam, spontane gelişen ve kontrolüm dışında ilerleyen zaman, yorgunluğun üstesinden gelememem, mikro zaman kayıpları… Tüm bunlar, disiplini bir karakter haline getirirken tam tersine yönelmemle birlikte bardağı taşırma noktasına geldi.

Bir artı bir eksiyle yerimde sayıyorum. Artık toparlanma zamanı geldi çünkü bu hali sevmiyorum. Özellikle en iyi olduğum alan olan beslenmede bile kendimi üzmeye başladıysam, onca çabanın ne anlamı kalır? Zamanı yönetemiyorum ve kendimi takip edemiyor ayrıca analiz yapamıyorum. Tekrardan bir sistematik kurmam şart.

Geliştiğim bir gerçek ama farklı koşullardan dolayı uyuştum. Yorgunluğu yönetemem de bir gerçek. Aslında not defteri, kaleme bir an önce ulaşsam bir anda kayıt tutma ile zaman kontrolünü sağlayacağım lakin gereksiz uzanmalar, televizyonda zaman kaybı, yemeği uzatmalar açıkçası bu vaziyet ne kadar daha sürecek ve beni çıldırtacak. Zaten vakit yetmiyor. Artık ne yapmam gerekiyorsa bir çözüm bulup yapmam lazım.

Sorunları çözme adına yaptığım araştırmaların genel tablosunu çıkaran bir metin oluşturdum. Özellikle yapay zekaya yaptırdım ki orada daha akıcılık sağlansın size de bir özet olsun diye.

İrade ve Disiplinin Nörobilişimsel Temelleri: Sürdürülebilir Başarı İçin Bir Yol Haritası ​

İrade ve öz disiplin, genellikle doğuştan gelen sabit karakter özellikleri olarak kabul edilse de, modern nörobilim bu kavramları yeniden şekillendirmektedir. Disiplin, aslında beynimizin "Anterior Midcingulat Korteks" gibi spesifik bölgeleri tarafından yönetilen, geliştirilebilir ve eğitilebilir bir bilişsel fonksiyondur. Bu bölge, bir görevin gerektirdiği efor, potansiyel ödül ve zamanlama gibi değişkenleri hesaplayarak eyleme geçme kararımızı yöneten bir nevi irade merkezidir. Tıpkı bir kas gibi, bu nöral devre de kullanıldıkça güçlenir. Belirlenen hedeflere, ne kadar küçük olurlarsa olsunlar, istikrarlı bir şekilde ulaşıldığında bu yapı güçlenir ve daha büyük hedefler için gerekli olan kararlılık kapasitesi artar. Aksi durumda, yani sürekli olarak ulaşılamayacak kadar büyük hedefler koyup başarısızlığa uğradığımızda ise bu sistem zayıflar. Bu durum, bireyi "disiplinsizim" yanılgısına sürükleyen ve bir sonraki denemeyi daha da zorlaştıran olumsuz bir nörolojik döngü yaratır. Dolayısıyla, sürdürülebilir bir disiplin inşa etmenin ilk adımı, en temel ve başarılması kesin görevlerle başlayarak bu içsel mekanizmayı kademeli olarak güçlendirmektir.

Motivasyonun kimyasal boyutunda ise başrolü, genellikle yanlış anlaşılan bir nörotransmitter olan dopamin oynar. Dopamin, yalnızca bir "ödül" kimyasalı değil, aynı zamanda hedefe yönelik eylemi başlatan ve sürdüren temel bir "motivasyon" molekülüdür. Uzun soluklu çalışma süreçlerindeki en büyük zorluklardan biri, monotonluğun dopamin salınımını zamanla azaltmasıdır. Beyin, tekrarlayan rutinlere alıştıkça, aynı görevden daha az motivasyonel itki elde eder. Bu platoyu aşmanın yolu, görevler arasına akıllıca serpiştirilmiş çeşitlilikten geçer; farklı konulara veya farklı çalışma metotlarına (problem çözümü, ezber, anlatım vb.) geçiş yapmak, dopamin seviyelerini canlı tutarak zihinsel enerjiyi yeniler. Diğer bir modern tuzak ise, eylemin kendisinden ziyade planlama eyleminden aşırı dopamin salgılanmasıdır. Sürekli plan yapmak, beyni geçici olarak tatmin etse de, eylemsizlikle sonuçlandığında dopamin seviyelerinin bazal çizginin dahi altına düşmesine neden olarak derin bir motivasyon kaybına yol açar. Bu nedenle, kalıcı başarı; anlık ve aldatıcı dopamin kaynaklarından kaçınarak, eyleme dökülmüş küçük başarılarla hem nörolojik irade merkezini güçlendiren hem de motivasyon kimyasını dengede tutan bilinçli bir strateji gerektirir.

7 ayı tamamladım.

Bu süre zarfında iş hayatında yaşadığım değişimler, işe gidip gelmemin uzun sürmesi gibi sebepler yüzünden özellikle beslenme, rutin, çalışma setleri, irade, disiplin ve planlama gibi anahtar meselelerde güçlükler yaşıyorum.

Düzenli olarak tamamladığım ve sistematik gittiğim alanlar mutlaka var ama kısıtlı zamanın yönetiminde yaşadığım zaafiyet beni biraz tedirgin ediyor hâlâ. En uzun 195 günlük serimin ardından 4. süreçte 210 günlük süreyi geride bırakmak benim için büyük bir önem taşıyor.

Enerji seviyem arttı. Testosteron seviyemin de büyük ihtimalle yükseldiğini düşünüyorum. Yapabilmek benim için bir mesele değil, başlamak mesele.

Kimyada, tepkimelerde enerji konusunda aktivasyon enerjisi kavramı hep ilgimi çekmiştir. Gerçekten böyle. Bence kayıt alma da çok büyük öneme sahip. Her nedense, aslında çok basit yapılabilecek bu tip durumlardan kaçıyorum.

Bu ara en çok zorluğunu çektiğim hususlardan biri, zaman geçirdiğim bir partnerimin olmaması. Özellikle böylesine güç kazandığım bir dönemde bu tip bir ilişkinin mentalime olumlu katkı yapabileceğini de düşünüyorum.

Bir çabam var; birçok alanda sürekli bir özveriye sahibim, sosyal alanda da böyle. Sadece yaptığım en sık hata, başkalarını gereğinden fazla düşünüyorum; bazı hak etmeyenler de dâhil. Yaşam ilkelerime bağlı kalarak denge noktasını iyi belirlemeliyim.

Mükemmele yakın olmak benim için önemli. Mükemmeliyetçiliği her zaman olumsuz düşünmemek lazım.

Karmaşadan uzak, disiplin döngüsünün yakalandığı, tekrar sayısının arttığı, üretimin fazla olduğu, bol okumaların yapıldığı yeni günleri tasarlayacağım.

Bir yolunu bulmam gerekiyor. Yorgunken de bir şeyler yapabiliyorsak fark yaratılır. Sürecin kendisine çok iyi adapte olarak genel plana sadık olmam gerekecek.

Bu ara karşı cinse olan isteğim ve ihtiyacım arttı. Bu da bir miktar düşünce krizlerine ve bazı ataklara sebep olabiliyor. Dikkatli, temkinli ve dayanıklı olmalıyım. En büyük nedeni, birçok konuda beni diri tutanın bu enerjiyi yönetmek olduğu çok açık.

Bir miktar da olsa kriz tipi olaylar gerçekleşti.

En büyük sebebinin içimde dolmayan o boşluk olduğunu düşünüyorum. Sürecin meyvelerini yerken , bir yandan da olası bir flatline riskini göz önünde bulundurmalıyım.

Artık başka bir gelişimin içine girdiğimi kavramazsam, bu işin finalini olumsuz bitirebilirim.

Artık sanal gerçeklik ile mutlu ve başarılı olunmadığını çok iyi idrak ettim.

O halde, tekrardan tüm reseptörleri bozarak o anlamsız şekilde basit olan azgın hale geleceksem eğer, sabırla büyüttüğüm ağacımı kesmiş olurum.
Birine ihtiyacım var. Bunun beynimde dolmayan o noktaya iyi gelebileceğini düşünüyorum lakin işin neticesinde basitlikler ve iğretilikler olmamalı olacaksa böyle bir durum o entelektüel düzeyin içerisinde ve sınırlarla gerçekleşmeli. Hayvani durumlara ihtiyacım yok!

Görünen Köy Kılavuz İstemez ​

220 günlük süreci bozdum. 4. sürecimdeki relaps'im (nüksetmem), gece saatlerinde önce bir mastürbasyon, ardından da daha kabul edilebilir kategoride bir pornografik içerikle bitti bugün sabahta yine pornografik içerikle yine bir nüks etme yaşadım. Buradan kazanımım, reseptörleri toparlamanın önemiydi. Umarım bu, son relaps olur. Can sıkıcı lakin otokontrol sistemini tam anlamıyla kuramazsam 6,7,8 şeklinde süreçler devam eder ne yazık ki zorluğun üstüne üstüne giden ben tanınmaz haldeyim. Düzelteceğim.

Bu krizde dayanma gücümün erimesine;

• beslenmeyi rezalet hale getirmem,
• plana uymada resmen facia hale gelmem,
• her şeyi rastgele yapmam, belirlediğim alanlardaki ilerleyişten kopmam,
• işteki zamanımı efektif kullanmamam,
• bahane üretmem,
• yorgunluğa karşı diz çökmem,
• hastalanmam ve
• spora bir hafta ara vermem sebep oldu.

Start 'ın günlükleri çok değerli aslında, çünkü kendini o şekilde izlemezsen her türlü riske açıksın. Yeniden gün takibini ve raporlamaları yapmam gerekiyor.

Dayanma gücümün bitmesi ve pes etmem, maskülen ve güçlü tavırdan çıkmamla çok alakalı. NoFap'i kötüleyen ve bu işe saygı duymayan insanda kasıt ararım. Çünkü yapılan bu eylemin asla negatifi yok. Son notlarımda bahsettiğim bir kız arkadaşımın olmaması hususu kafamda büyüdü de büyüdü. Hayır arkadaşlar, gerçek bir erkek böyle bir durumda bile yorgunluk, bitkinlik, miskinlik, tembellik demeden işlerini yürütmeli ve stoik kalmalı.

Reseptörlerimi bir haftada mahvettim, DeltaFosB'yi aktifleştirecek şekilde davranış kalıplarına girdim. Açlığı her alanda sıfırladım, her isteğime bir anda ulaşmaya çalıştım. Realitede bu da bende bir çöküşe neden oldu. Bu analizle birlikte Umut Bural ve ona benzer diğer NoFap/NeverFap öncülerinin amacını daha iyi anladım.

Şimdi kişiye özel şekilde, yani kendime özgü olarak 5. süreci oluşturacağım. En büyük isteğim bir daha relaps analizi yazmamak olacak. Bu yazdığım en güçlü analiz oldu çünkü iyi olduğum sekanslarda bile düzen dışı ilerledim öyle olduğunda istersen 2 yıl yap ama sistem bozuksa gerçek ilerleme sağlanmıyor bu sefer aklımı başıma toplayacağım Beyin, kendi sistemini işlevsel halinin dışına çıkardığında seni her türlü saçmalığa, kötülüğe ve basitliğe sürükler.

Yeniden ve yeniden savaşacağım ama bu sefer gerçeklik algısını bir daha yitirmemek üzere. Kayıt, yazma, okuma; bu üçlü bana ilaç etkisi yapıyor. Eğer üşenirsem gelip bu yazımı yine okuyacağım.

O çok eleştirdiğim eski tip analiz ve raporlama çok daha iyi görünüyor bazen farkındalık diye bir şey kalmıyor gerçekten. Artık düzen, takip, kayıt üçlüsünü devreye alma zamanı. Maymun iştahlı, sabırsız olursam kendimi cezalandıracağım ne gelirse olumsuz olarak başıma hep bu sebeplerden. En iyi versiyonuma ulaştığım ilk süreçte deadlinelar vardı, belli bir amaç vardı şimdi bunlar nerede defiantwarrior? İyi misin sence bu yıla bak yeterli gelişimi sağladın mı yoksa çoğu zaman yorgunum ben diyip yattın mı aklımı başıma toplamaktan başka çarem yok.

Geçmiş olsun. Sakın zaten bozdum diyip gün sayısının küçük olmasına takılıp tekrar tekrar yapma. Uzun süreli süreçlerin sonundaki relapsenin en büyük zararı reseptörlere verdiği zarar değil, seni yeni relapselere açık hale getirip döngüye sokmasıdır(kendimden biliyorum) . Bunu yol kazası olarak görüp sanki bozmamış gibi devam edersen minimum zararla atlatırsın. Ayrıca üzülme. Çok büyük yol kat ettin. Her süreç bir sonrakini kolaylaştırıyor bunu en iyi sen bilirsin zaten. Başarılar

Geçmiş olsun dostum
Oyun oynuyacak yaşı geçtik yeğen, Artık birşey yapacaksak adam akıllı birşey yapmak icab eder değil mi?
-Ramiz Karaeski
Şimdi Zor Olanı Yap Ve Git Başla
ARTIK BAHANELERE YER YOK, ARTIK ŞİKAYETLERE YER YOK, ARTIK ZİHİN TUZAKLARINA YER YOK
No Pain No Gain Men Stay HARD